Ο Γουιλφρέντο Λεόν, μίλησε στον Στρέφα Σθατκόφσκι, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για τον χορηγό του (ΖΑΜΣΤ) αλλά και για την απόφαση του να αγωνίζεται φέτος στην PlusLiga.
Επέτειος νούμερο 20 για τους πεσόντες πετοσφαιριστές στην Πολωνία
Αναλυτικά οι δηλώσεις του Γουιλφρέντο Λεόν:
Πρόσφατα συναντήθηκες με νεαρούς παίκτες βόλεϊ της εθνικής Πολωνίας. Τους παρουσίασες ένα όραμα ενός βολεϊμπολίστα που νοιάζεται όχι μόνο για την προπόνηση, όχι μόνο για το βόλεϊ του, αλλά και για τον εαυτό του και το σώμα του. Τι θα ήθελες να τους μεταφέρεις περισσότερο;
«Ήθελα να τους πω κάτι πολύ σημαντικό. Ως νέοι σκεφτόμαστε διάφορα πράγματα που έχουν πολύ μεγάλο αντίκτυπο στο μυαλό μας. Τους είπα την άποψή μου, πώς μπορεί να συμπεριφερθεί το σώμα σε ένα τουρνουά όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Θα το χρησιμοποιήσουν καθόλου; Είναι ακόμα πολύ μικροί αυτή τη στιγμή, οπότε θα δούμε. Τους τόνισα επίσης πόσο σημαντικό είναι να έχουμε πολύ καλή προετοιμασία, σωματική και ψυχική. Αλλά και πόσο σημαντικό είναι να έχετε επιπλέον εξοπλισμό, όπως η μάρκα ZAMST, που προστατεύει και βοηθά στην αθλητική σας καριέρα. Μιλήσαμε πολύ για το πώς ήταν τα παιχνίδια και πώς ήταν στο Παρίσι. Θίξαμε διάφορα θέματα που ήταν σημαντικά για αυτούς».
Έχεις δώσει προσοχή σε πρόσθετο εξοπλισμό; Πώς ήταν πριν αρχίσεις να χρησιμοποιείς και πως είναι τώρα;
«Έχω δύο στάδια στην καριέρα μου. Σήμερα, νομίζω ότι μπορώ να πω ακόμη και τρία. Αυτό μπορώ να συγκρίνω. Πριν χρησιμοποιήσω το ZAMST, είχα προπονήσεις με και χωρίς εξοπλισμό από άλλες εταιρείες. Δεν ένιωσα πραγματικά τη διαφορά. Όταν η ZAMST μου πρότεινε συνεργασία, πρώτα απ’ όλα είπα ότι θα μπορούσα να τη δοκιμάσω, αλλά για να είναι καλή συνεργασία, έπρεπε πρώτα να δοκιμάσω το προϊόν στον εαυτό μου. Θέλω να ξέρω αν θα μου ταιριάζει ή όχι. Δεν ήθελα να διαφημίσω ένα προϊόν που δεν θα ήταν άνετο για μένα και δεν θα παρείχε αυτό που έψαχνα. Η ομάδα βιαζόταν, έκαναν τα πάντα, και εξεπλάγην που μπορούσαν να ετοιμάσουν τα πάντα τόσο γρήγορα. Μερικές φορές τα πράγματα γίνονται γρήγορα και δεν είναι όπως θα έπρεπε. Ωστόσο, σήμερα μπορώ να πω ότι με βοηθάει πολύ ο σταθεροποιητής στο γόνατο. Κάθε φορά που χτυπούσα στο έδαφος ήταν πιο μαλακό, όχι σκληρό. Δεύτερον, έχω συγκεκριμένο σώμα και μια φορά ένας γιατρός μου είπε ότι θα παίξω για λίγο. Χάρη σε αυτά τα μαξιλαράκια γονάτων, νιώθω ασφάλεια και δεν είναι ότι το γόνατό μου προεξέχει από τη μία ή την άλλη πλευρά. Απλώς νιώθω ότι είναι σταθερό. Δεν ψάχνω για άνεση σε αυτό το σημείο, θέλω να σώσω αυτόν τον μυ που είτε δεν λειτουργεί σωστά και ότι είναι προβληματικός. Γι’ αυτό τώρα παίζω με ένα κατάλληλο μοντέλο, όχι με π.χ. Velcro. Ήξερα ότι δεν χρειαζόμουν πολλή κινητικότητα, λίγη, αλλά όχι πολύ. Συνιστώ πάντα σε όλους να ελέγχετε τι σας ταιριάζει και τι θα έχει καλή επίδραση στο σώμα. Γιατί ένα πράγμα μπορεί να είναι χειρότερο και το αντίστροφο. Πάντα λέω ότι ένα άτομο πρέπει να πάει στο κατάστημα και να δοκιμάσει να ελέγξει το προϊόν».
Χριστοφιδέλης: Τι ισχύει για Πετρέα, Κοκκινάκη, Τζούριτς, Κουμεντάκη
Ξεκουράστηκες μετά τους Ολυμπιακούς;
«Θα ήθελα να χαλαρώσω λίγο ακόμα (γέλιο). Σήμερα επιστρέφω στο Λούμπλιν και αύριο έχουμε την πρώτη προπόνηση (συνέντευξη που έγινε στις 25 Αυγούστου 2024). Ως αθλητές, πάντα μας λείπει λίγο αυτός ο ελεύθερος χρόνος. Συχνά έχουμε πολύ λίγο από αυτόν τον ελεύθερο χρόνο. Ακόμα κι αν είχαμε δύο-τρεις μέρες περισσότερο, πάλι δεν θα ήταν αρκετές. Ωστόσο, πρέπει να πω ότι χάρη στον προπονητή και τον σύλλογο μπόρεσα να περάσω λίγο περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου. Είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά».
Κατάλαβες πώς αντέδρασαν οι οπαδοί στην Πολωνία, όταν πήρες μεταγραφή στην PlusLiga;
«Ναι, με ρωτούν πολλά χρόνια τώρα: πότε θα παίξετε στην Πολωνία, πότε θα επιστρέψετε; Είπα: θα έρθει η ώρα. Μέχρι τώρα ήξερα πάντα στο μυαλό μου ότι όλα θα γίνουν στον καιρό τους. Δεν μπορεί να βιαστεί ή να καθυστερήσει. Όλα έχουν την ώρα τους και τώρα είναι η ώρα μου στην Πολωνία».
Σε μια από τις συνεντεύξεις σου είπες ότι ήταν λόγω του σχολείου των παιδιών. Αυτό σημαίνει ότι θα μείνεις στην PlusLiga για περισσότερο;
«Είμαι σε τέτοια κατάσταση που ακόμα κι αν η κόρη μου τελειώσει το σχολείο, υπάρχει γιος, και μετά υπάρχει και μία ακόμη κόρη. Αυτό σημαίνει ότι το τέλος της καριέρας μου θα είναι σίγουρα εδώ, στην Πολωνία. Πρέπει να κοιτάξεις την κάθε πλευρά. Έχω μια ιδέα στο μυαλό μου να κάνω τα πάντα στην Πολωνία. Ωστόσο, θέλω να δω πώς είναι και πώς θα νιώσω στο πρωτάθλημα».
Έχεις δει πώς είναι στην PlusLiga; Ποιος θα είναι ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος;
«Ουσιαστικά όλη η εθνική ομάδα θα είναι εδώ, θα παίζει στους καλύτερους συλλόγους. Μιλήσαμε λίγο κατά την προετοιμασία. Κάναμε πλάκα ότι θα υπήρχε μια μεγάλη ομάδα που θα πάλευε για τους υψηλότερους στόχους και θα διαγωνιζόμασταν. Αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Το ακόμα πιο ωραίο είναι ότι για πρώτη φορά θα μπορέσω να βγω στο γήπεδο και μπροστά μου θα είναι ένας φίλος που για παράδειγμα ήταν στο δωμάτιο μαζί μου «χθες» γιατί παίζαμε μαζί. Γελούσαν ότι τώρα θα δοκιμαστώ στην PlusLiga, αλλά κάθε φορά απαντούσα: όχι, τώρα εσείς θα με δοκιμάσετε (γέλια)».
Μιλενκόσκι στο Volleyland: «Στον ΠΑΟΚ έχουμε χτίσει ένα πολύ δυνατό ρόστερ» (vid)
Όσον αφορά τη Λούμπλιν. Πόσο καιρό πήρε; Από τη στιγμή των πρώτων συνομιλιών μέχρι την υπογραφή του συμβολαίου…
«Δεν θα πω ότι δεν κράτησε πολύ. Γιατί αν χρειαζόταν λίγος χρόνος, θα ήταν πολύ εύκολο. Κάθε μέρος κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένο. Αν ήταν διαφορετικά, νιώθω ότι θα μπορούσε να είναι κακό. Ο καθένας έχει τη δική του άποψη, αλλά έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που συμφωνούν και οι δύο πλευρές».
Ειδικά από τη στιγμή που είχες κάποιες ενδιαφέρουσες προσφορές. Τι σε έκανε να επιλέξεις τη Λούμπλιν;
«Σε σύγκριση με άλλες προσφορές, η Λούμπλιν κέρδισε επειδή ήταν μεγαλύτερη. Μάλιστα, εκτός από τη μεγάλη προσφορά από το Λούμπλιν, έλαβα και μια πολύ περίεργη. Κάτι του τύπου θα δούμε, γιατί δεν ξέρουμε. Το πλεονέκτημα για μένα είναι ότι είναι πολύ κοντά στο σπίτι μου σε ευθεία γραμμή και υπάρχει σχολείο για τα παιδιά. Το Λούμπλιν είναι μια πόλη με πολλούς μαθητές και όταν κοιτάζαμε τις προσφορές, αποφασίσαμε ότι εδώ θα παίξω. Πρέπει να ομολογήσω ότι το δεύτερο θέμα ήταν και το οικονομικό».
Όταν αναπολείς τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, ποια στιγμή θυμάσαι ως τη δυσκολότερη;
«Τη δυσκολότερη; Δεν ξέρω αν μπορώ να διαλέξω μία γιατί έχω ζήσει αρκετές τέτοιες στιγμές. Ένα πράγμα που σίγουρα θα θυμάμαι είναι όταν ξέχασα τα παπούτσια μου και πήγα για προπόνηση».
Πώς συνέβη;
«Ετοίμασα όλη τη βαλίτσα, τα είχα όλα, ακουστικά, άνοιξα τη μουσική μου. Έκανα τα πάντα με τον τρόπο μου, οπότε ορίστε. Όταν αποδείχθηκε ότι δεν είχα παπούτσια, προπονήθηκα χωρίς αυτά για λίγα λεπτά, αλλά έφτασαν αργότερα. Είναι στο μυαλό μου όλη την ώρα».
«Όσον αφορά το αθλητικό κομμάτι και το παιχνίδι μας… Όλοι είναι πολύ ικανοποιημένοι και πιστεύουν ότι ο αγώνας με τις ΗΠΑ ήταν ο πιο συναρπαστικός. Προσωπικά είμαι πολύ πιο ικανοποιημένος από το ματς με τη Βραζιλία. Αυτός ο αγώνας μάλλον έχτισε περισσότερο την ομάδα μας. Πήρε πολλή πίεση από το κεφάλι μας και μάθαμε σε ποιο επίπεδο μπορούσαμε να φτάσουμε. Τόσο νωρίς το πρωί, τέτοιος αντίπαλος και παρόλο που χάναμε, παρά τα προβλήματα καταφέραμε να φτάσουμε στο τάι μπρέικ. Σε αυτό, η τύχη βρίσκεται στη μία ή στην άλλη πλευρά του γηπέδου. Το τάι μπρέικ που κερδίσαμε μας έδωσε αυτοπεποίθηση».
Πηγή και φωτογραφία: Siatka.org
