Ο Νικήτας Ζάμπσκι και ο Ρομάν Βολκόφ έκλεψαν την παράσταση στη Πλατεία Αριστοτέλους και μίλησαν για το Beach Volley (και όχι μόνο) στο Volleyland.gr.
Μέσα στις 41 ανδρικές ομάδες που δήλωσαν συμμετοχή στο Thesaaloniki Grand Slam ήταν και ένα δίδυμο προερχόμενο από την Ουκρανία! Ο Νικήτας Ζάμπσκι και ο Ρομάν Βολκόφ πρόσφεραν πλούσιο θέαμα στην άμμο, ενώ μοιράστηκαν την ιστορία τους στο Volleyland.gr.
Στην Ελλάδα το δίδυμο βρίσκεται χάρη στον Ζάμπσκι, ο οποίος βρίσκεται στη χώρα μας εδώ και χρόνια, έχοντας έρθει ως φοιτητής όπως εξηγεί: «Είχα έρθει στην Ελλάδα σαν φοιτητής για δεύτερο πτυχίο, έπαιζα βόλεϊ για πολλά χρόνια και στην Ουκρανία και Κίεβο, πήγαινε πολύ καλά 2-3 χρόνια εδώ. Πήγα μετά για προπονητής στον σύλλογο της Έφης Σφυρή».
Η παρουσία τους στη Θεσσαλονίκη έγινε πρώτα από όλα για… διασκέδαση και να μπορέσουν οι δυο τους να ειδωθούν και πάλι, και όπως μας εξηγεί ο Νικήτας (σε άπταιστα ελληνικά), το πλάνο πετυχαίνει! «Περνάμε πολύ καλά, παίζουμε για να διασκεδάσουμε, να συναντηθώ με τον φίλο μου. Η διοργάνωση και τα γήπεδα είναι τέλεια».
Όσο για τον Ρομάν, παίζει βόλεϊ πλέον στη γειτονιά των Βαλκανίων και τη Βέλος, έχοντας όμως περάσει μέχρι και από τη Λιβύη: «Έπαιζα βόλεϊ στο Κιέβο, παίζω περισσότερη σάλα, απλά όταν τελειώνει η σεζόν ψάχνω ευκαιρία για βόλεϊ. Έχω έναν καλό μάνατζερ που με βοήθησε να πάω στη Λιβύη, έχω πολύ όρεξη να δοκιμάζω καινούργια πράγματα, έχω κάνει πολλούς φίλους. Είναι μία κλειστή χώρα που είναι δύσκολο να περάσεις, αλλά μου άρεσε πάρα πολύ εκεί».
Βέβαια τα ταλέντα του Ρομάν δεν περιορίζονται στο βόλεϊ, καθώς στη παρουσία του στη Λιβύη έμαθε να μιλάει τη γλώσσα σε χρόνο-ρεκόρ! Όπως μας ανέφερε: «Ήταν δύσκολη και διαφορετική γλώσσα, αλλά σε τέσσερις μήνες μπόρεσα να την μάθω, μου λένε πλέον ότι είμαι… Ουκρανο-Άραβας».
Δυστυχώς όμως η συμμετοχή των Ζάμπσκι και Βολκόφ πραγματοποιείται στη σκιά του πολέμου της Ουκρανίας. Ένα θλιβερό γεγονός που δε μπορεί να φύγει από το μυαλό τους. Ο Νικήτας μας μίλησε για αυτό λέγοντας: «Μας επηρεάζει πάρα πολύ. Είχαμε συμφωνήσει να μη μιλήσουμε καθόλου για τον πόλεμο, αλλά κάθε πέντε λεπτά επιστρέφουμε εκεί πέρα, μας πονάει, μας σκοτώνει αυτό που γίνεται, αυτή τη στιγμή σκοτώνουν φίλους μας, δεν είναι μακριά από εμάς, είναι στη καρδιά μας».
*Στη φωτογραφία μαζί με τους δύο Ουκρανούς αθλητές η Λίζα, σύντροφος του Νικήτα που ζει μαζί του στην Κρήτη.
