Και κόντρα στον Ολυμπιακό ο ΠΑΟΚ έδειξε ξεκάθαρα πως αν οι ακραίοι Λάφτοφ και Κάτιτς μπορέσουν να ακολουθήσουν τους εξαιρετικού κεντρικούς, Λομπιζένκο και Κόλεφ τότε η ομάδα του Γιόσκο Μιλενκόσκι πραγματικά αλλάζει επίπεδο.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Η αλήθεια είναι πως φέτος από την αρχή της χρονιάς προσωπικά έχω βαρεθεί να πέφτω έξω με τον ΠΑΟΚ. Να γράφω καλά λόγια και να κάνει τη μία τραγική εμφάνιση μετά την άλλη και στον αντίποδα να γράφω για τα προβλήματα που έχει και να παίζει το ένα εξαιρετικό παιχνίδι μετά το άλλο.
Οι Θεσσαλονικείς για την ακρίβεια έχουν διαψεύσει τους ίδιους τους ανθρώπους της ομάδας, αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Οι «ασπρόμαυροι» απέναντι στον Ολυμπιακό στο Ρέντη έκαναν κάτι που δεν είχαν κάνει ποτέ πάλι φέτος, κάτι που το είχαν πραγματικά ανάγκη. Όχι, μόνο να κερδίσουν ένα μεγάλο ντέρμπι, αλλά να το κάνουν ενώ προηγήθηκαν με 2-0 και ισοφαρίστηκαν. Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό να γίνει, γιατί όταν το 0-2 γίνεται 2-2, είναι λογικό η ψυχολογία να πέφτει.
Volley League (Α): Η μάχη της τετράδας για ΠΑΟΚ, Φοίνικα Σύρου και Κηφισιά
Το Σάββατο στο Ρέντη όμως αυτή η ψυχολογία που στους Θεσσαλονικείς δεν θα ήταν και η καλύτερη μετά την έως τώρα πορεία της ομάδας, ανέβηκε και με το παραπάνω εν’ όψει της τελικής ευθείας. Οι παίκτες του Γιόσκο Μιλενκόσκι έδειξαν στους ίδιους τους εαυτούς τους πως υπό προϋποθέσεις μπορούν να κοιτάξουν τον οποιοδήποτε στα μάτια και να παλέψουν να τον νικήσουν.
Ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις; Οι Θεσσαλονικείς μετά το τραγικό σχεδιασμό στο ξεκίνημα της χρονιάς, κατάφεραν με τις διορθωτικές κινήσεις να έχουν το καλύτερο δίδυμο κεντρικών στο πρωτάθλημα. Χωρίς αμφιβολία ο Κόλεφ με τον Λομπιζένκο είναι ως δίδυμο, ό,τι καλύτερο υπάρχει στην εφετινή Volley League. Και αυτό δεν το λένε τα 16 μπλοκ (από 8) που έκαναν απέναντι στον Ολυμπιακό, αλλά η συνολική τους παρουσία.
Το θέμα είναι πως τις περισσότερες φορές, οι Λάφτοφ και Κάτιτς στα περισσότερα παιχνίδια δεν μπορούν να βρεθούν στο επίπεδο των συμπαικτών τους. Όταν αυτό γίνεται, όπως έγινε και με τους Πειραιώτες, τότε ο ΠΑΟΚ πραγματικά ανεβαίνει επίπεδο. Αυτή είναι και η βασική προϋπόθεση για το αν οι «ασπρόμαυροι» μπορούν από το τίποτα, γιατί όντως στο ξεκίνημα της χρονιάς ήταν στο τίποτα, να μπορέσουν να φτάσουν ως το τέλος.
Ο Σέρβος με τον Βορειομακεδόνα δεν είναι κακοί παίκτες, κάθε άλλο θα λέγαμε, αλλά δεν έχουν τη διάρκεια. Αν αυτή η διάρκεια υπάρξει, τότε θα μιλάμε όντως για μια εντελώς διαφορετική και πιο δυνατή ομάδα στα Play Offs αλλά λογικά και στο Final-4, από αυτή που είδαμε στο πρώτο μισό, αλλά και κάποια παιχνίδια στον δεύτερο γύρο. Αλλά τα λόγια είναι φτώχεια και επειδή πολλές φορές ο ΠΑΟΚ μας έχει ρίξει στον «κουβά» των προβλέψεων θα περιμένουμε να δούμε αν όντως ο Λάφτοφ και ο Κάτιτς μπορούν να φτάσουν στο επίπεδο των Λομπιζένκο και Κόλεφ πολλές φορές και όχι μόνο σε ένα ντέρμπι. Και αν το κάνουν οι «ασπρόμαυροι» θα ανέβουν όντως επίπεδο, αν δεν το κάνουν θα λένε στο τέλος της χρονιάς πως έκαναν κάποια καλά παιχνίδια και ως εκεί…
ΥΓ: Τα λόγια του Σάκη Ψάρρα δείχνουν ακριβώς αυτό που συμβαίνει στον Μίλωνα. Στην ομάδα της Νέας Σμύρνης μόλις κατάλαβαν πως δύσκολα θα μπορέσουν να κοιτάξουν στα μάτια τους Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό έχασαν το κίνητρο. Και χωρίς κίνητρο πας από το κακό στο χειρότερο…
ΥΓ1: Ναι υπάρχει η δικαιολογία της Ευρώπης, αλλά η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα έχει παρουσιάσει πολλές φορές ένα κακό πρόσωπο. Βέβαια, από την άλλη όταν κρίθηκαν τίτλοι έδειξε τον καλό του εαυτό και μένει να δούμε αν θα το κάνει και στη συνέχεια.
ΥΓ2: Για Παναθηναϊκό δεν χρειάζονται πολλά. Δικαίως είναι στην κορυφή και με τέτοια διαφορά γιατί όλη τη χρονιά βγάζει μια σοβαρότητα που δύσκολα μπορεί κάποιος να συναντήσει σε άλλη εδώ και πολλά χρόνια.
