Τρία στα τρία φέτος για τον Ολυμπιακό που μετά το League Cup και το Super Cup έκανε δικό του και το Κύπελλο δείχνοντας για ακόμα μία φορά πως όταν κρίνεται κάποιος τίτλος κυριαρχεί όποιος και να είναι ο αντίπαλος.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ 3-1: Αυτή η αρμάδα του Γκαρντίνι δε χάνει τελικό
Η αλήθεια είναι πως για τον φετινό Ολυμπιακό έχω γράψει πολλά και από νωρίς. Όταν οι Πειραιώτες φαινόντουσαν από τον χτίσιμο που έκαναν πως είναι για μεγάλα πράγματα. Όταν στη θέση του εξαιρετικού Ιντάλγκο αποκτήθηκε ο ακόμα καλύτερος Πέριν ή όταν στη θέση του φοβερού Στερν, αποκτήθηκε ένας παίκτης παγκόσμιας κλάσης όπως είναι ο Ατανασίεβιτς.
Οι «ερυθρόλευκοι» και λόγω της Ευρώπης όπου δεν ξέρω αν βρέθηκαν κοντά ή μακριά στην τετράδα, αλλά σίγουρα πίστεψαν το θαύμα απέναντι στην υπερδύναμη Γιαστρέμπσκι, είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα. Σκαμπανεβάσματα που τους έφεραν στην 2η θέση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος με 8 βαθμούς διαφορά από τον πρώτο Παναθηναϊκό. Σκαμπανεβάσματα που σε κόσμο που δεν γνώριζε το άθλημα ίσως και να έφερναν κάποια ανησυχία.
Κάθε ανησυχία όμως η ομάδα του Αντρέα Γκαρντίνι την έδιωχνε στα παιχνίδια που κρινόντουσαν τίτλοι. Το έκανε αρχικά όχι στον τελικό, αλλά στον ημιτελικό του League Cup, όταν και πέρασε από το Μετς επικρατώντας με 3-1, το έκανε μετά στον τελικό με τον ΠΑΟΚ όταν και νίκησε με 3-0 παίρνοντας το τρόπαιο. Το έκανε επίσης και στο Super Cup με το 3-1 επί του Μίλωνα κατακτώντας και αυτόν τον τίτλο. Και φυσικά το έκανε και χθες στην Άρτα όταν νικώντας με 3-1 τον ΠΑΟΚ έκανε δικό του και το Κύπελλο.
Οι «ερυθρόλευκοι» όταν ένα ματς κρίνει έναν τίτλο ή μια σημαντική πρόκριση βγάζουν ένα μέταλλο που δύσκολα βρίσκεις τα τελευταία χρόνια σε ομάδα βόλεϊ εντός συνόρων. Αρνούνται να χάσουν, είναι σαν να μην δέχονται να φύγουν από το γήπεδο χωρίς το τρόπαιο το οποίο διεκδικούν. Και ως τώρα το έχουν καταφέρει στον απόλυτο βαθμό. Πραγματικά, μπορεί ο καθένας να γράψει πολλά για τον τελικό της Άρτας, να κάνει οποιαδήποτε ανάλυση, ωστόσο αυτό που είναι σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός των τελευταίων χρόνων, αλλά και ειδικά φέτος, όταν η μπάλα καίει ξέρει τι πρέπει να κάνει για να φτάσει ως τον τίτλο.
Αυτό είναι και το πιο σημαντικό. Είναι η σιγουριά που έχουν οι παίκτες του πως θα κερδίσουν το τρόπαιο που διεκδικούν, μια σιγουριά που είναι σαν να την μεταδίδουν στον αντίπαλο που με τη σειρά του σαν να σκέφτεται παραπάνω από όσο πρέπει, πως μπορεί να χάσει. Τώρα όσον αφορά τους αριθμούς, όταν έχεις 10 άσους έναντι 3 και 13 μπλοκ, παρότι και τα 9 του ΠΑΟΚ δεν είναι λίγα, δύσκολα θα χάσεις, ακόμα και όταν έχεις κάνει 31 λάθη και ο αντίπαλός σου μόλις 20.
Ολυμπιακός: Τρία τρόπαια ήδη και δεν είναι αρκετά…
Ο «δικέφαλος του βορρά» δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τα λάθη του αντιπάλου του γιατί είχε τον Κάτις με 8 πόντους και 8/21 επιθέσεις και τον Λάφτοφ με 9 αλλά 7/24 επιθέσεις. Οι δύο αυτοί ακραίοι μαζί δεν μπόρεσαν να κοιτάξουν στα μάτια τον Πέριν που είχε 26 με 20/32 επιθέσεις και ουσιαστικά όλα τελείωσαν εκεί. Η διάρκεια που δεν είχαν και πάλι τα άκρα του ΠΑΟΚ του στοίχισε με τους Θεσσαλονικείς να κρατάνε το ότι απέκλεισαν τον Παναθηναϊκό θέλοντας να το κάνουν και στα ημιτελικά του πρωταθλήματος, αν θέλουν να σώσουν την χρονιά…
ΥΓ: Το ένα ή και δύο παιχνίδια ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ είναι μονόδρομος και για τους δύο, καθώς θα κρίνουν αν η χρονιά είναι αποτυχημένη (για πετυχημένη θα φανεί στον τελικό) για «πράσινους» ή «ασπρόμαυρους». Όποιος μείνει εκτός τελικού σίγουρα έχει μια αποτυχημένη χρονιά καθώς δεν θα έχει πάρει τίτλο. Αν μάλιστα μείνει εκτός το «τριφύλλι» θα μιλάμε για απόλυτα αποτυχημένη χρονιά, από την στιγμή που όχι μόνο δεν θα έχει πάρει τίτλο, αλλά δεν θα έχει διεκδικήσει καν…
