Ο Ολυμπιακός έκανε δικό του ένα ακόμα τρόπαιο επικρατώντας με 3-1 του Μίλωνα, σε ένα παιχνίδι που μπορεί να μην έπιασε τα υψηλά στάνταρ απόδοσης, αλλά έβγαλε και πάλι τη σιγουριά του καλύτερου που έχει βγάλει σε όλα τα ματς που κρίνεται κάτι.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Ολυμπιακός-Μίλων 3-1: Το σήκωσαν με Ατανασίεβιτς οι Πειραιώτες
Από την αρχή της χρονιάς προσωπικά έχω σταθεί σε ένα πράγμα όσον αφορά τον Ολυμπιακό. Το ότι οι Πειραιώτες όταν έως τώρα παίζουν παιχνίδια που κάτι κρίνουν, είτε τίτλο στην Ελλάδα, είτε μια πρόκριση στην Ευρώπη, καταφέρνουν και τα κερδίζουν. Και το κάνουν παίζοντας εξαιρετικό βόλεϊ όπως έπαιξαν κόντρα στη Φενερμπαχτσέ στην Τουρκία, αλλά και έχοντας μέτρια απόδοση όπως την Τετάρτη στο Παλαιό Φάληρο κόντρα στον Μίλωνα.
Η ομάδα του Αντρέα Γκαρντίνι μετά το League Cup έκανε δικό της και το Super Cup μετά τη νίκη με 3-1 επί των «πράσινων» της Νέας Σμύρνης, με τον Ιταλό προπονητή να στέκεται στην κούραση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στους περσινούς νταμπλούχους. Μια κούραση που είναι απολύτως λογικό να έχει κάνει για τα καλά την εμφάνισή της. Σε κάτι τέτοιες στιγμές όμως ξεχωρίζουν οι καλές ομάδες με αυτές που μπορούν να φτάσουν ως το τέλος.
Ο κουρασμένος Ολυμπιακός, όπως ο ίδιος ο προπονητής του το είπε, έπαιξε απέναντι στον μαχητικό η αλήθεια είναι Μίλωνα, βγάζοντας σε όλο το παιχνίδι τη σιγουριά του καλύτερου. Αν έβλεπε κάποιος την αναμέτρηση, ακόμα και όταν οι τυπικά φιλοξενούμενοι κατάφερναν είτε να ψαλιδίζουν τις διαφορές, είτε ακόμα και να πάρουν το ένα σετ που πήραν, θα καταλάβαινε πως οι «ερυθρόλευκοι» έδειχναν σίγουροι για τους εαυτούς τους και για τη νίκη.
Ολυμπιακός-Μίλων 3-1: Ο τελευταίος πόντος και τα highlights (vids)
Μια σιγουριά που έχει μπει για τα καλά στο DNA αυτού του τμήματος, ειδικά τα τελευταία χρόνια με τις συνεχόμενες κατακτήσεις τίτλων, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη με το Challenge Cup. Μια σιγουριά που σε μεγάλο βαθμό έχει να κάνει και με το ρόστερ που υπάρχει. Όπως έχουμε γράψει όλοι όσοι ασχολούμαστε με το άθλημα αυτό και όχι μόνο εγώ, ο Ολυμπιακός είναι γεμάτος με παίκτες-ηγέτες που στα δύσκολα είναι σε θέση να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.
Χθες στο «Σοφία Μπεφόν» στο πρώτο σετ βγήκε μπροστά ο Κουμεντάκης, όχι μόνο με τον άσο που έκανε το 29-27, αλλά με τη συνολική του παρουσία. Στα υπόλοιπα έκαναν τη διαφορά ο Πέριν, ο Τζούριτς που σε έναν ακόμα τελικό ήταν εκεί, ο Ατανασίεβιτς που ξεκίνησε τραγικά, αλλά μετά ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του και φυσικά ο Τράβιτσα που υπήρξαν φάσεις που ήταν απολαυστικός. Το μεγάλο… όπλο και χθες για τους Πειραιώτες ήταν ο πλουραλισμός που έχει, όχι μόνο σε παίκτες που θα κερδίσουν πολλούς πόντους, αλλά σε παίκτες που θα καθαρίσουν τις δύσκολες φάσεις όταν η μπάλα «καίει».
Πολλοί μετά από κάθε παιχνίδι στέκονται στους αριθμούς. Προσωπικά θα ξαναπώ πως χθες νίκησε η ομάδα που έβγαλε από το ξεκίνημα αυτή τη σιγουριά. Αυτή που φέτος σε κάθε τελικό που έχει δώσει, είτε εντός είτε και εκτός εισαγωγικών, τον έχει κερδίσει και ακριβώς αυτό έκανε και στο Παλαιό Φάληρο. Τώρα αν είναι να αναφερθώ σε ένα μόνο κομμάτι των αριθμών, αυτό θα είναι το μπλοκ. Δεν είναι μόνο το 12-5, τεράστια διαφορά, ειδικά αν βάλουμε μέσα και τα σπασίματα της μπάλας, είναι πως τα περισσότερα μπλοκ έγιναν τη στιγμή που ο Μίλωνας έκανε την αντεπίθεση του. Όταν ήταν έτοιμος να μπει για τα καλά στη διεκδίκηση των σετ (ειδικά των δύο τελευταίων). Σε εκείνα τα σημεία η υπεροχή του Ολυμπιακού πάνω στο φιλέ έκανε τη διαφορά και του έδωσε τον δεύτερο φετινό τίτλο.
Όσον αφορά τον Μίλωνα, όντως πάλεψε και σίγουρα απείρως περισσότερο από όσο πριν λίγες ημέρες στη Νέα Σμύρνη. Ωστόσο, έχοντας μόνο δύο πόλους στην επίθεση και χωρίς βοήθεια από το κέντρο, όσο καλά και να έπαιξαν οι Ράσελ και Πολουγιάν δεν γινόταν να κερδίσει έναν τόσο δυνατό αντίπαλο. Τουλάχιστον η ομάδα του Σάκη Ψάρρα έβγαλε αντίδραση μετά τις ήττες στο πρωτάθλημα από ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, ωστόσο δείχνει πως το ταβάνι της είναι η τετράδα και στην καλύτερη περίπτωση η 3η θέση. Μακάρι να μας διαψεύσει για κάτι παραπάνω, αλλά προσωπικά δεν το βλέπω…
Ολυμπιακός-Μίλων: Ο… διαγωνισμός από Ράσελ-Ατανασίεβιτς και η «πράσινη» ισοφάριση (vids)
ΥΓ: Όταν ο αντίπαλος κάνει «πάρτι» πάνω στο φιλέ, θεωρώ λάθος την μη χρησιμοποίηση του Λινάρδου. Οκ μπορεί να μην ξεκίνησε καλά, σύμφωνα ίσως με τα θέλω του προπονητή του, αλλά παίζοντας μόνο ένα σετ και αυτό όχι ολόκληρο έκανε 1 μπλοκ, όταν συνολικά ο Μίλωνας είχε 5. Σίγουρα θα έπρεπε να είχε πάρει και άλλη ευκαιρία ειδικά από την στιγμή που ο αντίπαλος έκανε ό,τι ήθελε πάνω στο φιλέ κερδίζοντας κατά κράτος την μάχη του κέντρου.
ΥΓ1: Παίζουν Ολυμπιακός με Μίλωνα. Δύο ομάδες που δεν υπάρχει η παραμικρή έχθρα ανάμεσα στον κόσμο. Πραγματικά, γιατί δεν δόθηκαν περισσότερα εισιτήρια για να γεμίσει το κλειστό; Ποιος σκέφτηκε να δοθούν μόνο λίγες προσκλήσεις; Γιατί κρατάνε το άθλημα χαμηλά διοργανώνοντας τελικούς ανάμεσα σε συγγενείς και φίλους;
