Ο Ολυμπιακός πριν από λίγες ημέρες αντιμετώπισε στο κλειστό του Ρέντη «Μελίνα Μερκούρη», τη Γιαστρέμπσκι Βίεγκελ. Ο Αντρέα Γκαρντίνι που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της προπονητικής του καριέρας στην Πολωνία. Πριν το πρώτο παιχνίδι, έδωσε στην επίσημη ιστοσελίδα του Πολωνικού πρωταθλήματος μία μεγάλη συνέντευξη για τη ζωή του στην Ελλάδα και πως είναι τα πράγματα εδώ.
Πολωνία (Α): Άνοιξε με νίκη την αυλαία της 29ης αγωνιστικής η Ζαβιέρτσιε
Αναλυτικά όσα δήλωσε στην ιστοσελίδα του πολωνικού πρωταθλήματος πριν από το πρώτο παιχνίδι με τη Γιαστρέμπσκι:
«Ήθελα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Μετά από οχτώ σεζόν στο πολωνικό πρωτάθλημα και 11 χρόνια συνολικά στην Πολωνία είναι μια καλή στιγμή πιθανότατα να επαναξιολογήσεις πράγματα και να επικεντρωθείς σε κάτι διαφορετικό. Και πράγματι, είναι στα αλήθεια διαφορετικό. Ο τρόπος που σκέφτονται στην Ελλάδα το βόλεϊ, ο τρόπος που χτίζονται οι ομάδες, διαφέρει ξεκάθαρα. Οπότε μαθαίνω να αντιμετωπίζω μια τέτοια κατάσταση. Έχουμε πολλούς παίκτες με μεγάλη εμπειρία στις πλάτες τους οπότε δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα που θες με εκείνους. Ειδικά όταν υπάρχουν τόσες πολλές διοργανώσεις και παίζουμε από τα προκριματικά: έχουμε δώσει ήδη 18 παιχνίδια στο Champions League.
Μπορείτε να το φανταστείτε; Μια ομάδα με παίκτες σε τέτοιες ηλικίες; Ταξιδεύοντας σε Βόρεια Μακεδονία, Ρουμανία, Λας Πάλμας. Ήταν απαίσιο. Ξεκινήσαμε να παίζουμε προκριματικά στα τέλη Σεπτέμβρη με μόλις τρεις εβδομάδες προετοιμασία. Πολλά προβλήματα προς επίλυση, μια εντελώς νέα αλλά και όμορφη εμπειρία. Γιατί πάντα μαθαίνεις κάτι καινούργιο σε επίπεδο οργάνωσης και βρίσκοντας τον τρόπο να λύσεις μια κατάσταση. Αφήνεις λίγο στην άκρη το comfort zone σου και προσπαθείς να βρεις λύσεις σε προβλήματα.
Κάποιες φορές τα καταφέρνω, κάποιες όχι αλλά ο Ολυμπιακός είναι ακόμα ένα βήμα στην προπονητική μου καριέρα. Κάτι που μπορώ να βάζω μέσα στο σακίδιό μου και να είμαι έτοιμος για τα επόμενα.
Όταν ξεκινήσαμε να χτίζουμε μια ομάδα εδώ η αγορά είχε ήδη κλείσει. Δεν είναι εύκολο να φέρεις έναν παίκτη σαν τον Φορνάλ στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια μόνο δύο ομάδες μετρούν και σε επίπεδο παιχνιδιών δεν είναι πάντα διασκεδαστικό. Καταλαβαίνω ότι είμαστε λίγο στα περίχωρα του υψηλού επιπέδου ευρωπαϊκού βόλεϊ, οπότε πρέπει να χτίσεις μια ομάδα με παίκτες που θέλουν να δείξουν κάποια πράγματα αλλά είναι προς το κλείσιμο της σπουδαίας καριέρας τους.
Κάποιοι έχουν πολύ σωστή προσέγγιση. Ατανασίεβιτς, Τράβιτσα, Πέριν… Είναι ήδη μεγάλοι ηλικιακά αλλά όσο το επιτρέπει η υγεία τους, προσπαθούν να είναι σε φόρμα και να σπρώξουν σε υψηλότερο επίπεδο την ομάδα. Εδώ δεν μπορείς να πάρεις όποιον θες, μόνο όποιον έχεις τη δυνατότητα στην αγορά. Και για αυτό πρέπει να συμφωνήσουν να παίξουν στην Ελλάδα. Δεν είναι Γιαστρέμπσκι, Σκρα ή Ζάκσα όπου λες: “Ποια είναι καλύτερη; Α, αυτή. Καλά, θέλουμε αυτήν εδώ και πάμε. Εδώ είναι αδύνατο.
Μένω κοντά στη θάλασσα, πέντε λεπτά περπάτημα για την παραλία. Μπροστά μου έχω ένα λιμάνι με σκάφη όπου συνήθως έχει αρκετό αέρα. Αλλά ο ήλιος λάμπει το πρωί και αμέσως αισθάνεσαι καλύτερα. Η σύζυγός μου ζει επίσης πολύ καλά και αισθάνεται τέλεια εδώ. Η Αθήνα ή η Ελλάδα γενικότερα έχει υπέροχη κουλτούρα, πολλά μνημεία να συναντήσεις. Μπορείς να αισθανθείς τη διαφορά εδώ στον τρόπο ζωής. Οι Έλληνες περνούν αρκετό χρόνο έξω όταν έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν.
Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο είναι απλά φανταστική. Το γήπεδο ήταν γεμάτο σε όλα τα ματς του Champions League, είναι καυτή ατμόσφαιρα στις εξέδρες. Θυμάμαι στο ματς με τη Φενέρμπαχτσε όταν ο διαιτητής πήρε μια απόφαση εις βάρος μας και οι οπαδοί εξοργίστηκαν. Εξεπλάγην όταν όλοι οι Έλληνες παίκτες μου έτρεξαν στις κερκίδες να τους σταματήσουν. Δεν είναι εύκολο να τους κάνεις να ηρεμήσουν. Δείχνουν ότι είναι οικογένεια».
Πηγή και φωτογραφία: PlusLiga.pl
