Ακόμα μία μεγάλη νίκη του Μίλωνα επί του Ολυμπιακού, με τους «πράσινους» της Νέας Σμύρνης να συνεχίζουν να βάζουν δύσκολα στους Πειραιώτες. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη προκρίθηκε σε ακόμα έναν τελικό, παρότι δυσκολεύτηκε περισσότερο από όσο θα περίμενε κόντρα στον ΠΑΟΚ που έπαιξε από το ξεκίνημα του δεύτερου σετ χωρίς τον Λάφτοφ.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
ΠΑΟΚ: Το αποχαιρετιστήριο του Μούχλια
Η αλήθεια είναι πως θα έπρεπε να ασχοληθώ με τον άθλο του Πανιωνίου. Μια ομάδα που για χρόνια βρισκόταν στις μικρές κατηγορίες ακόμα και στα τοπικά της Αθήνας (ΕΣΠΕΔΑ για την ακρίβεια) και εδώ και λίγες ημέρες έγραψε ιστορία ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στην Volley League. Μια άνοδος που συνοδεύτηκε με μια φοβερή υποδοχή, καθώς Πέμπτη 1 το βράδυ, με εργάσιμη την Παρασκευή, μαζεύτηκαν πάνω από 200 άτομα για να αποθεώσουν τον Αργύρη Ψάρρα και τους παίκτες του.
Πανιώνιος: Στο πόδι όλη η Νέα Σμύρνη για το καμάρι της (vids)
Για το έπος αυτό, αλλά και για όσα ωραία περιμένουμε από τον Πανιώνιο θα έχουμε χρόνο να γράφουμε. Τώρα ας ασχοληθούμε με τους δύο ημιτελικούς. Αρχικά ο Μίλωνας σε ακόμα ένα εντός έδρας παιχνίδι απέναντι στον Ολυμπιακό, όχι απλά νίκησε αλλά κυριάρχησε. Με 8 άσους από τους οποίους τους 6 τους πήρε ο Νανόπουλος, διέλυσε την υποδοχή «ερυθρολεύκων» και κατ’ επέκταση και την επίθεση. Οι Πειραιώτες είχαν μόλις 43% ποσοστό στην επίθεση, ένα από τα χειρότερα τους φέτος.
Με τον Τράβιτσα στην πάσα, ο Ολυμπιακός έχει σχεδόν πάντα πολύ πάνω από 50% και πέφτοντας τόσο χαμηλά χθες, απόρροια του εξαιρετικού σερβίς των γηπεδούχων, δεν μπόρεσε να κάνει το παιχνίδι του, κάτι που εκμεταλλεύτηκαν οι γηπεδούχοι φτάνοντας στην εμφατική νίκη και όχι απλά τη νίκη. Αυτό το 3-0 και ο τρόπος που έγινε, δίνει κάποιες ελπίδες στην ομάδα της Νέας Σμύρνης. Φυσικά, και φαβορί παραμένουν οι «ερυθρόλευκοι» που έχουν συνηθίσει να αγωνίζονται κάτω από πίεση, αλλά από την άλλη ο Μίλωνας κυριολεκτικά δεν έχει απολύτως τίποτα να χάσει. Και μόνο που έφτασε στον 5ο ημιτελικό κόντρα στον Ολυμπιακό είναι πετυχημένος, κάνοντας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μια εξαιρετική πορεία.
Μίλωνας – Ολυμπιακός 3-0: Με σούπερ Νανόπουλο!
Όσον αφορά την αναμέτρηση στο Παλατάκι, η αλήθεια είναι πως μετά και τον τραυματισμό του Λάφτοφ στο ξεκίνημα του δεύτερου σετ, προσωπικά περίμενα πως ο Παναθηναϊκός θα έφευγε με άνετο 3-0. Οι «πράσινοι» ήταν καλύτεροι και κέρδισαν, αλλά το έκαναν πιο δύσκολα από το αναμενόμενο, με εξαίρεση το τέταρτο σετ όπου και κυριάρχησαν και γιατί η κούραση στους γηπεδούχους είχε κάνει για τα καλά την εμφάνισή της.
Θα πείτε και με το δίκιο σας πως σημασία έχει η πρόκριση. Φυσικά και έχει γιατί αν ο Παναθηναϊκός έμενε εκτός τελικού, θα ήταν πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που όχι μόνο δεν θα είχε πάρει τίτλο, αλλά δεν θα είχε καν διεκδικήσει κάποιο. Οπότε το σημαντικό ήταν να πάρει το εισιτήριο για τον τελικό, κάτι που έκανε και όλα τα άλλα δεν έχουν την παραμικρή σημασία. Η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου θα βρεθεί για δεύτερη συνεχόμενη φορά σε τελικό έχοντας πλεονέκτημα έδρας και σε καμία περίπτωση δεν θέλει να το χάσει όπως έγινε πέρσι στους τελικούς με τον Ολυμπιακό.
Ο ΠΑΟΚ από την άλλη για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια δεν παίρνει τίτλο, πληρώνοντας ακριβά τα μέτρια άκρα του. Ναι, ο Λάφτοφ με τον Κάτιτς ήταν καλύτερο δίδυμο από το Ιβάνκοβιτς, Νασιμέντο, αλλά και αυτοί σε καμία περίπτωση δεν ήταν οι ηγέτες που χρειάζεται κάθε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό. Και δεν ήταν γιατί δεν είχαν σταθερότητα και αυτή η σταθερότητα έλειψε πάρα πολύ από τους φετινούς Θεσσαλονικείς και το πλήρωσαν μένοντας χωρίς κάποιο τρόπαιο. Πλέον πρέπει να μπουν λίγο στη λογική να φτιάχνουν ομάδα από νωρίς και να μην κάνουν συνεχώς διορθωτικές κινήσεις, δίνοντας μεγάλο βάρος στους ακραίους που στο σύγχρονο βόλεϊ παίζουν πιο κομβικό ρόλο και από τον διαγώνιο.
