Ο Άγγελος Μανδηλάρης μίλησε στο βόλεϊ για την πορεία του στο εξωτερικό αλλά και την επιστροφή του στην Ελλάδα.
Αναλυτικά όσα είπε στον Ιάσονα Μίσχο:
Αρχικά που σε βρίσκουμε, είσαι στην Ελλάδα;
Ναι έχω γυρίσει στην Ελλάδα εδώ και 1,5 μήνα, focus μου είναι το γυμναστήριο και πλέον ετοιμάζομαι για τη νέα σεζόν.
Είναι η πρώτη φορά που θα σε δούμε στη Volley League, είναι κάτι που περίμενες;
Έλλειπα αρκετά χρόνια από την Ελλάδα γιατί σπούδαζα και έπαιζα κολεγιακό, δύο χρόνια έπαιζα στο εξωτερικό, ήθελα πολύ να γυρίσω. Να δω πως είναι εδώ, η λίγκα βελτιώνεται, η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου και ήθελα να γυρίσω για να δω πως είναι η ζωή και το Ελληνικό πρωτάθλημα.
Οι πληροφορίες μου λένε ότι ο Άθλος δεν ήταν η μοναδική ομάδα που σε προσέγγισε αυτά τα χρόνια, είναι πραγματικότητα αυτό;
Ναι, έχω μιλήσει κατά καιρούς, είτε με μία. δύο ομάδες της Α1 και με την Pre League, ποτέ δεν φτάσαμε πολύ κοντά σε κάποια συμφωνία, δεν είχε τύχει κάτι καλό που να άξιζε, αν αυτό είχε συμβεί μπορεί να είχα έρθει και πιο νωρίς.
Τι ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά σε αυτήν την περίπτωση και αποφάσισες να πεις το ναι στον Άθλο;
Ο Άθλος έκανε δύο καλές σεζόν και για εμένα αυτό δίνει μία ασφάλεια. Μου είπαν από τη διοίκηση και το προπονητικό team ότι ενδιαφέρονται να δουλέψουν μαζί μου και να με βελτιώσουν.
Οι συνθήκες μου φάνηκαν πολύ καλές από όλες τις πλευρές.
Έπαιξε ρόλο και ότι ο Άθλος είναι μία ομάδα που γεμίζει το γήπεδο της;
Σίγουρα, μου δείχνει ότι η κοινότητα της Ορεστιάδας αγαπάει το βόλεϊ και είναι πολύ σημαντικό να παίζεις βόλεϊ μπροστά σε ανθρώπους που το καταλαβαίνουν και το αγαπάνε.
Θα είσαι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες διαγώνιους που θα είναι βασικοί, πρέπει να δίνονται λίγες παραπάνω ευκαιρίες;
Πιστεύω χρειάζεται να γίνει αυτό και στους διαγώνιους και σε άλλες θέσεις όπως στους πασαδόρους. Αυτό θα βελτιώσει τους παίκτες και θα δώσει κίνητρο στους πιο νέους να δουλέψουν περισσότερο, καθώς θα ξέρουν ότι μπορούν να παίξουν και να κάνουν καριέρα.
Ποιος είναι ο στόχος του Άθλου και ποιος ο δικός σου για φέτος;
Στόχος της ομάδας είναι η έξοδος στην Ευρώπη. Εμένα ο προσωπικός μου στόχος είναι να βοηθήσω την ομάδα και να έχω μία σταθερά καλή παρουσία σε όλα τα παιχνίδια ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Να σε γυρίσω λίγο πίσω, πέρασες αρκετά χρόνια στην Αμερική, τι κέρδισες;
Ο λόγος που πήγα στην Αμερική είναι ότι δεν ήθελα να παρατήσω τις σπουδές μου. Στον αθλητισμό μέρα με τη μέρα όλα αλλάζουν οπότε ήθελα να πάω κυρίως για τις σπουδές τις οποίες συνδίκασα με τον αθλητισμό.
Κατά τα άλλα η Αμερική έχει πολύ καλούς παίκτες και με βοήθησε να διατηρηθώ σε ένα πολύ καλό επίπεδο.
Το βόλεϊ ανθεί στις Αμερική, το διαπίστωσες και εσύ;
Εγώ δούλευα με το Πανεπιστήμιο μου σε έναν οργανισμό που είχε ως στόχο την ανάπτυξη του βόλεϊ. Υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν χρόνο και χρήματα για να συμβεί αυτό και πιστεύω ότι το επίπεδο μπορεί να ανέβει κι άλλο.
Πες μας λίγο παραπάνω για αυτόν τον οργανισμό…
Εγώ ήμουν στο Ball State και ήταν ουσιαστικά κάποια άτομα από την περιοχή που είναι σε μία επιτροπή από άτομα από όλη την Αμερική, πρώην αθλητές του βόλεϊ, σπόνσορες και ανθρώπους που ενδιαφέρονται στον αθλητισμό.
Αυτοί οι άνθρωποι βρίσκουν πολλά χρήματα, επταψήφια και οκταψήφια νούμερα και τα προσφέρουν σε πανεπιστήμια για να τους δώσουν κίνητρο να ξεκινήσουν ομάδα. Κάθε χρονιά ξεκινάνε όλο και περισσότερες σχολές, φτιάχνονται περισσότερα conferences (σ.σ. ενώσεις) και το επίπεδο αυξάνεται.
Ελπίζω ότι στο μέλλον θα έχει το κύρος και τη δύναμη που έχει το γυναικείο βόλεϊ.
Από την Αμερική στην Ιταλία, ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία το Ιταλικό πρωτάθλημα;
Σίγουρα, σίγουρα. Εγώ ήμουν στην Α3, αλλά ακόμη και εκεί το βόλεϊ είναι πολύ διαφορετικό. Ήταν απίστευτο να βλέπεις τις τελευταίες ομάδες της τρίτης κατηγορίας να έχουν παιδιά 20 χρονών με τεράστιο ταλέντο που ξέρουν τι κάνουν.
Στην αρχή ήταν δύσκολο αλλά με βοήθησε πολύ να καταλάβω διάφορα πράγματα.
Από εκεί στην Αυστρία, καταφέρατε να κατακτήσετε και το κύπελλο…
Η σεζόν ήταν πολύ δύσκολη, είχαμε 46 παιχνίδια και ειδικά προς το τέλος της σεζόν είχαμε μαζί τελικούς κυπέλλου, πλέι-οφ και το πρωτάθλημα κεντρικής Ευρώπης. Ήταν ατελείωτη σεζόν και δύσκολη σωματικά και ψυχολογικά γιατί ήμασταν οκτώ παίκτες ουσιαστικά.
Η σεζόν όμως ήταν επιτυχημένη καθώς πήραμε το κύπελλο και στους ημιτελικούς του πρωταθλήματος χάσαμε από μία ομάδα τη hypo tirol innsbruck που οριακά δεν πέρασε στο Champions League. Ήταν μία καλή σεζόν και ήταν το καλύτερο βήμα που θα μπορούσα να έχω κάνει.
Και η Ίνσμπουργκ είναι μία ομάδα που κάνει πάρτι τα τελευταία χρόνια στην Αυστρία…
Η Ίνσμπουργκ είναι εδώ και 3-4 χρόνια κάθε χρόνο το φαβορί, είχε το τριπλάσιο μπάτζετ από εμάς οπότε το ότι πήραμε το κύπελλο είναι μία πολύ μεγάλη επιτυχία ότι πήραμε το κύπελλο. Και στο πρωτάθλημα φτάσαμε στα ημιτελικά, κερδίσαμε ένα παιχνίδι και χάσαμε το τέταρτο με 3-2 και 16-14. Ήταν πολύ ωραίο να παίζεις εναντίον τους και με βοήθησε πολύ.
Τι σου είπαν, ποιος ήταν καλύτερος διαγώνιος εσύ ή ο Ασπιώτης (σ.σ. είχε παίξει στη Zadruga πριν τον Μανδηλάρη)
Εμένα για τον Ασπιώτη μου έλεγαν όλοι ότι είναι ο… greek god. Δεν είχαν κάποια προτίμηση νομίζω πάντως, ήταν ευχαριστημένοι και με τους δύο.
Από όλες τις εμπειρίες σου, τι έχεις ευχαριστηθεί περισσότερο;
Οι χρονιές στην Αμερική είναι πιο ωραίες, είχαν άλλη ομορφιά γιατί δεν ήταν τόσο πολύ δουλειά αλλά ο τρόπος που ξέφευγα από τη σχολή και την καθημερινότητα και για αυτό το απολάμβανα, γιατί δεν υπήρχε πραγματική πίεση.
Μιας και μιλάς για κάτι που δεν είναι 100% δουλειά, στο beach volley πότε θα σε δούμε πίσω;
Ίσως παίξω 1-2 τουρνουά το καλοκαίρι αλλά περισσότερο για διατήρηση. Αλλά πιο σοβαρά δεν ξέρω πότε και αν θα γίνει, Είναι διαφορετικό να έχεις μία ομάδα, να σου δίνει τον μισθό σου και να ασχολείσαι αποκλειστικά με το βόλεϊ και άλλο να τα κανονίζεις όλα μόνος σου.
Σίγουρα θα επιστρέψω για ένα ή δύο Μasters, μου αρέσει πολύ το beach volley, είναι το αγαπημένο μου άθλημα, αλλά για κάτι πιο σοβαρό δεν ξέρω πότε και αν θα γίνει.
Δηλαδή ψηφίζεις άμμο και όχι σάλα;
Ναι, από την πλευρά της διασκέδασης. Υπάρχουν όμως πολλοί εξωγενείς παράγοντες της άμμου που δεν μου άρεσαν, οπότε στο πακέτο προτιμώ τη σάλα συνολικά.
Επιστρέφοντας στη σάλα, είναι στόχος η Εθνική;
Ναι σίγουρα είναι στόχος, εφόσον γίνει η κλήση θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό για να βρεθώ στο γήπεδο με τη φανέλα της Εθνικής.
Τέλος φέτος έπαιξες απέναντι στον Μίλωνα, πώς ήταν αυτό;
Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Παίζανε ένα πολύ απλό βόλεϊ που στο σκάουτινγκ μας έλεγαν ότι είναι μία πολύ απλή ομάδα, αλλά το κάνουν πολύ καλά. Εγώ χάρηκα πολύ που έπαιξε εναντίον τους και η ομάδα είχε μία απίστευτη σεζόν.
