Την άνοδο στην Α2 γυναικών πανηγύρισε ο Ιωνικός, που τερμάτισε στην πρώτη θέση στο ειδικό τουρνουά που πραγματοποιήθηκε στη Νίκαια.
Ο προπονητής των «κυανόλευκων», Παναγιώτης Μαρούλης, μιλώντας στο Volleyland έκανε τον απολογισμό για την φετινή εξαιρετική χρονιά της ομάδας, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και της ανόδου.
«Ήταν ένα τουρνουά που κάποιες αθλήτριες το είδαν σαν ευκαιρία να αποδείξουν ότι μπορούν να είναι σε αυτό το επίπεδο παρά το μικρό της ηλικίας τους και άλλες σε μεγαλύτερη ηλικία που μάλλον κατάφεραν το αντίθετο. Είναι διαφορετικό να πιστεύεις ότι είσαι σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο και άλλο να το αποδεικνύεις όταν αυτό σου ζητηθεί», ήταν τα αρχικά του λόγια, για να συνεχίσει μιλώντας ξεκάθαρα για όσα συνέβησαν την φετινή χρονιά:
«Όταν ήρθα στην ομάδα τέλος Οκτωβρίου, επικρατούσε στο σύλλογο μια αδιανόητη φιλοσοφία ότι θα ανέβει η ομάδα επειδή έχει κάνει μεταγραφές με ονόματα που έχουν παίξει η έχουν γραφτεί στα φύλλα αγώνος των εθνικών κατηγοριών.
Η ομάδα έκανε τα βασικά στην προπόνηση και υπήρχαν αθλήτριες που έκαναν παράπονα στην διοίκηση ότι τις κουράζουμε πολύ. Το μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ομάδα απαιτούσε δεύτερο ρεπό και οι περισσότερες αθλήτριες έλεγαν ότι έκαναν βάρη με προσωπικό γυμναστή που προφανώς ούτε η φυσική τους κατάσταση το αποδείκνυε αλλά ούτε και η απόδοση τους.
Πολύ γρήγορα μετά από δύο εβδομάδες, στο πρώτο παιχνίδι με τον Εθνικό στην έδρα μας, όπου η ομάδα “έκλεψε” το παιχνίδι από 0-2 σε 3-2 εξαιτίας μιας κορασίδας και μιας νεανίδας, άρχισε η διοίκηση να βλέπει την πραγματικότητα.
Αυτό όμως που πραγματικά μας έδωσε την άνοδο φέτος, ήταν η ήττα 3-0 από τον Εθνικό στον τελικό κυπέλλου. Απο την επόμενη μέρα πάρθηκαν οι αποφάσεις για αλλαγές στο ρόστερ και με προσεκτικές κινήσεις,αποχώρησαν τέσσερις αθλήτριες και φέραμε στην ομάδα κορίτσια που έκαναν καταρχάς προπόνηση, ακολουθούσαν το πλάνο και το κυριότερο έπαιζαν ΚΑΙ για τον σύλλογο.
Η συνέχεια είναι γνωστή, σερί νικών με καλές εμφανίσεις και κατάκτηση του πρωταθλήματος. Είχαμε τόσο καλό κλίμα που η διοίκηση έκανε συζήτηση ανανέωσης με όλες τις αθλήτριες της ομάδας από ότι ξέρω.
Δυστυχώς κάποιες αθλήτριες μετά τις γιορτές του Πάσχα γύρισαν διαφορετικές, χάσαμε τον πολύ καλό ρυθμό που είχαμε και επανήλθαν οι αντιεπαγγελματικές συμπεριφορές από συγκεκριμένες αθλήτριες.
Οι τελευταίες μέρες ήταν πραγματικά πολύ δύσκολες διότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε κατι λίγο πριν την έναρξη του τουρνουά, βλέπαμε αθλήτριες να προπονούνται στο 50% αλλά τα χέρια μας ήταν δεμένα. Παλευαμε να κάνουμε προπόνηση και να φέρουμε την ομάδα σε ικανοποιητικό επίπεδο που θα φέρει τον στόχο.
Νομίζω όλοι οι άνθρωποι του βόλεϊ αν παρακολούθησαν ή παρακολουθήσουν τα παιχνίδια του τουρνουά ξανά, αντιλήφθηκαν και γιατί πράγμα μιλάω.
Κάποιες αθλήτριες βγήκαν μπροστά και κατάφεραν να καλύψουν την δικαιολογημένη κακή απόδοση συγκεκριμένων αθλητριών στο τουρνουά ανόδου και καταφέραμε το στόχο, να ανεβάσουμε την ομάδα στην Α2.
Είναι ελληνικό φαινόμενο το να δηλώνουμε περισσότερα από ότι αποδεικνύουμε στην πράξη. Ειμαι σύμφωνος 100% στις καλές απολαβές στους αθλητές. Πρέπει όμως οι ομάδες, επειδή γνωρίζω πολύ καλα πόσο δύσκολα καλύπτουν τις ανάγκες των γυναικείων τμημάτων, να επιλέγουν πολύ προσεκτικά για ποιες αθλήτριες (και προπονητές) θα θυσιάσουν όλα όσα κάνουν για να δουν την ομάδα που πονάνε και τους στερεί από τα αγαπημένα τους πρόσωπα καθημερινά εκεί που ονειρεύονται. Ο σεβασμός προς όλους τους συμμετέχοντες σε έναν οργανισμό είναι το λιγότερο που πρέπει να απαιτεί ένας σύλλογος από τον αμειβόμενο αθλητή και προπονητή.
Είναι επιτακτική ανάγκη οι παράγοντες να κάνουν στροφή στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις, μόνο εκείνοι θα κερδίσουν από αυτό.
Το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχει γίνει “μόδα” οι απολύσεις προπονητών και παράλληλα οι δυσανάλογες απαιτήσεις με την απόδοση κάποιων αθλητριών, έχει φέρει τον ελληνα προπονητή σε μειονεκτική θέση και στην ουσία δεν μπορεί να κάνει την δουλειά του όπως ακριβώς θέλει.
Όσο δεν υπάρχει σεβασμός στον προπονητή,δεν μπορουν να απαιτούν αποτελέσματα. Πρεπει να καταλάβουν οι Έλληνες παράγοντες ότι ο προπονητής είναι αυτός που θα προστατέψει την επένδυση τους σε μια αθλήτρια, αν δεν τον στηρίξεις απέναντι στις αθλήτριες, τότε χάνουν όλοι στην ουσία. Η μόνη διαφορά είναι ότι η αθλήτρια θα ζητήσει τα ίδια χρήματα και περισσότερα την επόμενη χρονιά και κάποιος θα τις τα δώσει διότι την ευθινη για μια ανεπιτυχή χρόνια πάντα την ρίχνουν στον προπονητή, αλλά ο σύλλογος θα έχει χάσει χρήματα και στόχους και ο προπονητής θα προσθέσει μια κακή χρονιά (αν την ολοκληρώσει) που θα τον δυσκολέψει στην εύρεση της επόμενης ομάδας του.
Όταν σε έναν σύλλογο με στόχους δαπανούνται 50.000€ έως 150.000€ μέχρι να φτάσεις volleylegue, τότε πρέπει να υπάρχει ένα στέλεχος από τον σύλλογο που θα μπορεί και θα έχει τις γνώσεις να αξιολογεί όλους τους αμειβόμενους συντελεστές του οργανισμού έτσι ώστε να υπάρχουν εύστοχες τυχόν αλλαγές που θα φέρνουν καλύτερα αποτελέσματα αλλά και να προστατεύουν την υπάρχον επένδυση.Το ότι για όλα φταίει ο προπονητής πρέπει να σταματήσει,δεν συμφέρει κανέναν.
Η στήριξη και ο σεβασμός στον προπονητή είναι ο καλύτερος και πιο ασφαλής δρόμος προς την επιτυχία.
Ο Ιωνικός και η διοίκηση του Μενέλαου Χατζησταματίου – Γιώργου Μπαμπατσικα πραγματικά αντιμετώπισαν φέτος εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις που με ψυχραιμία και σωστή προσέγγιση έφεραν την χρονιά σε αυτή την επιτυχία.
Η στήριξη στις αποφάσεις και την φιλοσοφία μου από την διοίκηση, χωρίς υπερβολές ήταν και ο κυριότερος λόγος που ήρθε το πρωτάθλημα, η άνοδος και το 28-0 για τον Ιωνικό Νικαίας. Τους ευχαριστώ πολύ γι’αυτό.
Κάτι αξιοσημείωτο από αυτή την πορεία είναι ότι ο στόχος που βάλαμε όταν ήρθαμε, το να μπορούμε να έχουμε 14 αθλήτριες στο ρόστερ που να μην είναι απλά χειροκροτητες στον πάγκο αλλά να μπορούν να έχουν ενεργό ρόλο στο τουρνουά ανόδου. Το καταφέραμε νομίζω στον μέγιστο βαθμό.
Στα 24 από τα 28 νικηφόρα παιχνίδια χρησιμοποιήθηκαν στο βασικό σχήμα της ομάδας και οι 14 αθλητριες που είχαμε στην διάθεσή μας με αποτέλεσμα στο τουρνουά ανόδου να μπορούμε να ξεκουράσουμε και να προφυλαξουμε τις υποτιθέμενες βασικές αθλήτριες χωρίς να έχουμε απώλειες βαθμών, πράγμα που είμαι πολύ σημαντικό σε ένα mini πρωτάθλημα τεσσάρων αγώνων μέσα σε πέντε μόλις μέρες.
Κατά την διάρκεια αυτής της πορειας χρησιμοποιήσαμε πέντε νεάνιδες, τέσσερις κορασίδες και τέσσερις παγκορασιδες. Πράγμα που αποδεικνύει την σωστή δουλειά που γίνεται στο αναπτυξιακό πρόγραμμα του συλλόγου.
Εδώ θέλω να ευχαριστήσω τον στενο μου συνεργάτη Νίκο Μαρμάρινο που ήταν βασικός παράγοντας της όλης επιτυχίας.
Μαζί δουλεύαμε καθημερινά, συζητουσαμε και ανταπεξήλθαμε σε όλες τις δυσκολίες και τους προβληματισμούς αυτής της απαιτητικής χρονιάς. Μαζι φέραμε και το αποτέλεσμα!
Τέλος συνχαιρω όλες μου τις αθλήτριες, μηδενός εξαιρουμένης για την επίτευξη του στόχου. Το άθλημα αυτό είναι ομαδικό και δεν θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε οποιονδήποτε στόχο χωρίς να συμβάλουν όλοι!
Δεν ξέρω που θα με βρει η επόμενη σεζόν, θα μελετήσω τις προτάσεις που έχω, υπάρχει και ο Ιωνικος φυσικά όπου τις επόμενες μερες θα συζητήσουμε αλλά η απόφαση θα έχει γνώμονα τις συνθήκες που θα κάνω την δουλειά μου αλλά και την εξέλιξη μου σαν προπονητής διότι το βόλεϊ παγκοσμίως εξελίσσεται και οφείλουμε να το παρακολουθούμε».
Το καλοκαίρι ειναι η καλύτερη περίοδος για να εξελιχθεί μια αθλήτρια.Τις επόμενες μέρες θα ανακοινώσω μαζί με τον στενό μου συνεργάτη Νίκο Μαρμάρινο, προπονήσεις μεταβατικής περιόδου σε υψιλο επίπεδο και σε αναπτυξιακό».
Αναφορικά, με το που αφιερώνει την άνοδο, ο Παναγιώτης Μαρούλης, ανέφερε:
«Αφιερώνω το πρωτάθλημα και την άνοδο σε δύο ανθρώπους. Πρωτα απ’ όλα στην γυναίκα μου που δεν μπορούσα να είμαι 100% δίπλα της κατά την διάρκεια των δύο τελευταίων μηνών της εγκυμοσύνης της και τους τέσσερις πρώτους δύσκολους μήνες της μικρής μας κόρης. Την ευχαριστώ για την στήριξη και την κατανόηση της.
Ο δεύτερος άνθρωπος που θα αφιερώσω και αυτή την επιτυχία είναι ο Κυριάκος Καμπερίδης. Είναι ο άνθρωπος που με έκανε να σκεφτώ διαφορετικά το άθλημα και με δίδαξε βόλεϊ αλλά και μια δίκαιη φιλοσοφία προσέγγισης της προπονητικής για τον εαυτό μου αλλά και για τους γύρο μου.
Λίγο ξεκούραση και ξανά δουλειά με στόχο την εξέλιξη μας…καλό καλοκαίρι σε όλους».
