Ο Γκεόργκι Κρέτου είναι ένας προπονητής που έχει γράψει ιστορία στο ευρωπαϊκό βόλεϊ, οδηγώντας τη ZAKSA Kędzierzyn-Koźle στην κορυφή της Ευρώπης με την κατάκτηση του Champions League.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο τιμόνι της PGE GiEK Skra Bełchatów, αλλά έχει μια μακρά καριέρα με σημαντικές επιτυχίες στην Πολωνία και σε όλη την Ευρώπη.
Μιλώντας στο πολωνικό μέσο tvpsport.pl, ο Ρουμάνος προπονητής μιλά για τις επαγγελματικές του εμπειρίες, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε λόγω της καταγωγής του και τη φιλοσοφία του για την προπονητική, όπου πρωταρχικό ρόλο έχει η ανάπτυξη των παικτών του.
ΜΕΤΡΙΟΦΡΟΣΥΝΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Ο Κρέτου, παρά τα σπουδαία επιτεύγματά του, δεν επιδιώκει να βρίσκεται στο προσκήνιο. Στη συνέντευξή του, εξήγησε ότι προτιμά να μένει στη σκιά των παικτών του και να τους δίνει τον χώρο να λάμψουν. «Κάθε προπονητής έχει τον δικό του τρόπο να ζει το βόλεϊ. Εγώ προτιμώ να παραμένω στη σκιά των παικτών και της ομάδας, ακόμα και αν η επιτυχία είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς. Όταν έρχεται η νίκη, προτιμώ οι παίκτες να είναι αυτοί που την εκπροσωπούν και μιλούν γι’ αυτήν», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ο Ρουμάνος προπονητής επισημαίνει επίσης ότι αποφεύγει τα μέσα ενημέρωσης και δεν επιδιώκει τη δημοσιότητα, καθώς πιστεύει πως η δουλειά του πρέπει να μιλάει από μόνη της. «Ορισμένοι προπονητές αναζητούν τα φώτα της δημοσιότητας. Εγώ δεν το κάνω αυτό, γιατί ξέρω ότι οι παίκτες μου θα μιλήσουν για τη δουλειά μας. Με ευχαριστεί πολύ περισσότερο η εκτίμηση και ο σεβασμός των συνεργατών μου, των παικτών, των ανθρώπων από τις ομάδες και τις εθνικές, καθώς και των κοντινών μου ανθρώπων, παρά οποιαδήποτε άλλη αναγνώριση», πρόσθεσε.
ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΛΟΓΩ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ
Ο Κρέτου μοιράστηκε επίσης τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην αρχή της καριέρας του, όταν συχνά αμφισβητούνταν λόγω της ρουμανικής του καταγωγής. «Εξαιτίας της καταγωγής μου, αμφισβητήθηκε το τι θα μπορούσα να πετύχω ως προπονητής μιας ομάδας», ανέφερε. Παρ’ όλα αυτά, η δουλειά του και οι σχέσεις που έχτισε με τους παίκτες, τελικά, μίλησαν από μόνες τους και το εμπιστοσύνη που καλλιέργησε έγινε το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του. Μάλιστα, ήταν οι Πολωνοί παίκτες που τον γνώρισαν και τον υποστήριξαν να πάρει τις πρώτες ευκαιρίες του στη χώρα.
«Στην Πολωνία, ήρθα αρχικά στην Ολστίνα και στο Λούμπιν χάρη σε παίκτες που με είχαν γνωρίσει νωρίτερα. Η πρώτη μου ευκαιρία να έρθω στην Πολωνία ήταν το 2005 ή 2006. Ένας παίκτης πήρε το μέρος μου τότε. Παρόλο που λίγο πριν την υπογραφή του συμβολαίου μου κάποιος είπε ‘όχι’, συνέχισα να κερδίζω με ομάδες όπως η Μοστόσταλ και η Γιαστρζέμπσκι, κι έτσι οι παίκτες γνώριζαν ότι είμαι αποτελεσματικός και αγαπώ αυτό που κάνω», ανέφερε.
Η ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ
Ο Κρετσού τόνισε ότι η επιτυχία για αυτόν δεν περιορίζεται μόνο στα τρόπαια. Το πιο σημαντικό είναι να βοηθά τους παίκτες να εξελίσσονται, ιδιαίτερα εκείνους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. «Δημιουργώ παίκτες και δίνω ευκαιρίες σε εκείνους που είναι απογοητευμένοι, δεν έχουν καλή φήμη ή χρειάζονται βοήθεια. Πιστεύω στους παίκτες και εκείνοι το γνωρίζουν αυτό», δήλωσε. Πολλοί από τους παίκτες που προπόνησε είχαν σημαντικές επιτυχίες στη διεθνή σκηνή μετά από την καθοδήγησή του.
ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΟΛΕΪ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙ
Ο προπονητής μίλησε επίσης για τα πρώτα του βήματα στο βόλεϊ. Σε ηλικία μόλις 13 ετών, ένας προπονητής τον ανακάλυψε και παρότι αρχικά δεν ήταν σίγουρος για το άθλημα, σύντομα το αγάπησε. Μετά από λίγα χρόνια, εντάχθηκε στην Ντινάμο Βουκουρεστίου, έναν από τους κορυφαίους συλλόγους στη Ρουμανία. «Ένιωθα ο πιο ευτυχισμένος αθλητής στον κόσμο. Είχα την ευκαιρία να μάθω από τους καλύτερους παίκτες της χώρας», ανέφερε.
Μεγαλώνοντας σε μια κομμουνιστική Ρουμανία, ο Κρετσού θυμάται τα δύσκολα χρόνια της επανάστασης, όμως τονίζει ότι είχε μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία, χάρη στην προστασία της οικογένειάς του. «Είχα μια καλή ζωή. Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός και έλειπε για πολλούς μήνες, αλλά μας φρόντιζε. Περιμέναμε τα γράμματά του με ανυπομονησία, σαν να ήταν χριστουγεννιάτικα δώρα», ανέφερε με συγκίνηση.
«ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΟΠΑΙΑ»
Στην ερώτηση για το αν νιώθει ότι έχει αποδεχθεί πλήρως την επιτυχία του λόγω των μεταλλίων και των διακρίσεων, ο Κρέτου απάντησε με ταπεινότητα: «Δεν θεωρώ ότι αυτό έχει τόση σημασία. Το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι βοηθάω τους παίκτες και τους δίνω ευκαιρίες». Τόνισε ότι η μεγαλύτερη ικανοποίηση προέρχεται από τις σχέσεις που έχει χτίσει με τους παίκτες και τους συνεργάτες του, ενώ τα τρόπαια είναι απλώς ένα πρόσθετο επίτευγμα.
Ο Ρουμάνος προπονητής μίλησε για τη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του: «Το γεγονός ότι βρίσκομαι εδώ που είμαι σήμερα. Είχα την ευκαιρία να εργαστώ σε εννέα διαφορετικές χώρες. Δεν ξέχασα όμως ποτέ από πού ξεκίνησα. Κατάφερα να προσαρμοστώ παντού, παρά τις πολιτισμικές διαφορές και τις γλωσσικές προκλήσεις. Έχω φίλους σε κάθε χώρα που εργάστηκα. Αυτό είναι πιο σημαντικό από οποιοδήποτε τρόπαιο», κατέληξε.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΕ ΤΗ ΣΛΟΒΕΝΙΑ;
Κλείνοντας τη συνέντευξη, ο Κρετού αναφέρθηκε στο μέλλον του με την εθνική Σλοβενίας. Ανέφερε ότι νιώθει πολύ ευχάριστα με την ομάδα και την χώρα, αλλά απέφυγε να κάνει συγκεκριμένες δηλώσεις για το τι επιφυλάσσει το μέλλον. «Θα συζητήσω με τον πρόεδρο της ομοσπονδίας την κατάλληλη στιγμή. Θα δούμε από κοινού τι επιφυλάσσει το μέλλον. Δεν μπορώ να πω τίποτα οριστικό τώρα, γιατί δεν ξέρω τι προκλήσεις θα εμφανιστούν», είπε με μυστηριώδες ύφος.
