Η δυναμική κεντρικός, που αγωνίζεται στην ομάδα του ΑΟ Αιγάλεω, Μανώλικα Εύα, παραχώρησε μια πολύ όμορφη συνέντευξη στον Μαθιουδάκη Μιχάλη, για λογαριασμό του Volleyland.gr, μιλώντας για αρκετά και ενδιαφέροντα πράγματα.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Πως ήταν η φετινή πορεία του ΑΟ Αιγάλεω;
Φέτος είχαμε μια πολύ αξιοπρεπής πορεία, όπου καταφέραμε να πάρουμε την καλύτερη πέμπτη θέση όλης της Α2 Εθνικής Κατηγορίας. Χτυπήσαμε αγώνες πολύ δυνατούς, όπως με Πανιώνιο και ΖΑΟΝ, τόσο εντός όσο κι εκτός έδρας.
Είχαμε πολύ καλή πορεία, αν και κάναμε κάποιες αψυχολόγητες ήττες, αλλά σε γενικές γραμμές είμαι πολύ ευχαριστημένη.
Μετά από δύο χρόνια παρουσίας στην Α2, ο Σύλλογός σας έχει στόχο φέτος το βήμα παραπάνω;
Είμαστε ήδη δύο χρόνια στην Α2, με αρκετά καλές εμφανίσεις που πιστεύω ότι ακόμα συζητιούνται. Ο φετινός στόχος του Συλλόγου είναι η άνοδος στην Preleague, εάν τελικά δημιουργηθεί.
Πως είναι η σχέση σου με την προπονήτρια σου, την κ. Αγγελική Αντωνιάδου;
Με την προπονήτριά μου έχουμε άψογη σχέση δέκα χρόνια τώρα στον Σύλλογο και είναι πάντα δίπλα μου. Ξεκινήσαμε μαζί, εκείνη ως προπονήτρια κι εγώ ως αθλήτρια των παγκορασίδων κι από μικρή έως και σήμερα με στηρίζει, με πιστεύει πάρα πολύ σαν αθλήτρια, με βοηθάει και σίγουρα μου έχει δώσει πολλά πράγματα τόσο στο παιχτικό, όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι.
Είναι μια προπονήτρια που ξέρει πως να σε αναδείξει εντελώς. Ακόμα και σε μια μέτρια είτε τεχνικά, είτε τακτικά αθλήτρια, έχει τον τρόπο να της βγάλει απο μέσα της όλο το θάρρος, την ψυχή και πάθος που χρειάζεται για να κερδίσει.
Στον τραυματισμό μου ήταν δίπλα μου και με στήριξε πάρα πολύ. Γενικότερα είναι μια προπονήτρια που έχει ήθος και ήταν σε όλα πάντα δίπλα μου. Την ευχαριστώ πολύ για όσα μου έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε μαζί στην ομάδα.
Πως είναι η σχέση σου με τη Διοίκηση του Συλλόγου;
Η σχέση μου με τη Διοίκηση είναι πολύ καλή. Ο κ. Παντελής Βλάχος , ο Πρόεδρος μας πιο συγκεκριμένα, ασχολείται πάρα πολύ με το Σύλλογο, ενώ πρόσφατα μπήκε και στην Ομοσπονδία. Είναι ένας άνθρωπος που αφιερώνει πολύ χρόνο και προσπαθεί για το καλύτερο και του Συλλόγου, αλλά και του αθλήματος μας.
Γενικότερα, χρειάζονται τα Σωματεία να διαθέτουν τέτοιους ανθρώπους, με τόσο όρεξη για προσφορά στο βόλεϊ, όπως ο κ. Βλάχος.
Υπάρχει ένας άνθρωπος στην ομάδα που έχει τη μικρότερη προβολή σε σχέση με τη προσφορά του στο Σύλλογο. Πόσο σημαντική είναι αυτή η προσφορά της κ. Τασούλας Βλάχου;
Η Τασούλα είναι η έφορος της ομάδας και γενικά ο αφανής ήρωας αυτής της προσπάθειας. Είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι πολύ χαμηλών τόνων, αλλά βρίσκεται πίσω απ’ όλα. Οργανώνει ότι αφορά το κομμάτι του γηπέδου και τις ώρες, το υλικό και έχει αναλάβει γενικότερα τη συνεννόηση με τις αθλήτριες.
Αν δεν είχαμε την Τασούλα, θα είχαμε πραγματικά πρόβλημα σε πολλά θέματα. Είναι γλυκύτατη, χαμογελαστή και πραγματικά την ευχαριστούμε πολύ.
Ο Σύλλογος τα τελευταία χρόνια έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στα αναπτυξιακά τμήματα. Πόσους τίτλους και ποιες προσωπικές διακρίσεις έχεις κατακτήσει, μέσα απ’ τα τμήματα αυτά;
Όντως, το Αιγάλεω είναι ένας Σύλλογος που φημίζεται για τα αναπτυξιακά του τμήματα και τα τρόπαια που έχει κατακτήσει με τα τμήματα αυτά. Εγώ έχω συμμετάσχει σε πέντε φάιναλ-φορ της ΕΣΠΕΔΑ, σε επίπεδο παγκορασίδων, κορασίδων, νεανίδων κι έχουμε κερδίσει την πρώτη θέση και τις πέντε φορές.
Σαν προσωπικές διακρίσεις, έχω βραβευθεί ως MVP και ως καλύτερη μπλοκέρ σε πρωταθλήματα αναπτυξιακών. Επίσης, έχω παίξει σε δύο πανελλήνια πρωταθλήματα , στο πρώτο είχαμε τερματίσει στην πέμπτη θέση, ενώ πέρσι τερματίσαμε δεύτερες στο Νεανίδων πίσω απ’ την Ελπίδα Αμπελοκήπων.
Ο Σύλλογος διαθέτει αρκετές ταλαντούχες αθλήτριες στα αναπτυξιακά τμήματα και πιστεύω ότι συμβάλλει πολύ σ’ αυτό το γεγονός ότι η κ. Αντωνιάδου είναι εκεί και τις προπονεί από την αρχή έως το τέλος. Δίνει πολύ σημασία σε όλα τα παιδιά και προσπαθεί να βελτιώσει οποιαδήποτε τεχνικά ζητήματα προκύψουν.
Βλάχου, Μανώλικα, Κομβόκη, Χαραλαμποπούλου, Κουλοπούλου, Παλιοθοδώρου, Αναστασιάδη. Είναι αυτή, η πιο πλήρης βασική σύνθεση των τελευταίων ετών στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα της ΕΣΠΕΔΑ;
Πραγματικά, η περσινή ομάδα των Νεανίδων μας ήταν η ντριμ τιμ στην ΕΣΠΕΔΑ. Πρόκειται για ολοκληρωμένες αθλήτριες σε όλες τις θέσεις και ήμουν σίγουρη ότι θα πάμε πολύ καλά και τελικά δίκαια φτάσαμε μέχρι τη δεύτερη θέση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος.
Προσωπικά αισθανόμουν ασφάλεια αγωνιζόμενη με τέτοιες αθλήτριες δίπλα μου. Ήταν μια πάρα πολύ καλή φουρνιά και κάποιες από εμάς πλαισιώναμε τη γυναικεία ομάδα.
Το Αιγάλεω φημίζεται για την καυτή του έδρα. Πόσο σημαντικό είναι για τους αθλητές να παίζουν σε γεμάτο από φιλάθλους τους γήπεδο;
Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι παίζουμε πάντα σ’ ένα σχεδόν γεμάτο γήπεδο. Οι φίλαθλοί μας είναι πάντα εκεί και μας στηρίζουν με συνθήματα. Είναι φοβεροί, τους ευχαριστούμε και τους θέλουμε συνέχεια δίπλα μας.
Έχω παίξει σε γήπεδα τα οποία είναι βουβά και πραγματικά δεν έχει καμία σχέση. Ακόμα και σε δυνατά παιχνίδια, αν γίνονται σε ήρεμα γήπεδα, δεν το απολαμβάνεις με τον ίδιο τρόπο.
Στον παρελθόν είχες ένα σοβαρό τραυματισμό. Τι ακριβώς είχε συμβεί και ποιοι σε βοήθησαν να το ξεπεράσεις;
Πριν τρία χρόνια τραυματίστηκα σε αγώνα στο γήπεδο της Ευρυάλης. Θυμάμαι ακόμα όλες τις λεπτομέρειες. Ήμασταν στο πρώτο σετ με το σκορ 9-8 κι έχω πάει για μπλοκ. Μετά το άλμα μου πατάω με το αριστερό πόδι στην συναθλήτρια μου, την Έφη Ιωάννου και μου γυρίζει.
Στην ουσία πήγα να πάθω διάστρεμμα στον αστράγαλο, αλλά αντανακλαστικά πήγα να ισιώσω το πόδι μου κι ο τραυματισμός ανέβηκε στο γόνατο. Ο κραδασμός μου έκοψε συνδέσμους κι έπαθα ρήξη έξω,έσω μηνίσκου και πρόσθιου χιαστού. Διαγνώστηκε πολύ γρήγορα και μπήκα άμεσα στο χειρουργείο.
Η Διοίκηση ήταν δίπλα μου σε όλα και με στήριξε τόσο οικονομικά, όσο και ηθικά. Το χειρουργείο, το οποίο πήγε πολύ καλά, έγινε στο Μετροπόλιταν από τον κύριο Γιώργο Κελαλή.
Η αποκατάσταση από το χειρουργείο με τον φυσικοθεραπευτή τον κ. Γιώργο Κάκια, ο οποίος είναι δίπλα σε όλες τις αθλήτριες του Συλλόγου,πήγε εξαιρετικά, έμεινα εκτός ουσιαστικά οχτώ μήνες γιατί μεσολαβούσε το καλοκαίρι, οπότε δεν είχαμε αγωνιστικές υποχρεώσεις, ούτε ήταν ανάγκη να βιαστώ και πήρα όλο το χρόνο που χρειαζόμουν και ξανα ξεκίνησα από Σεπτέμβρη.
Δίσταζες στην αρχή να πας δυνατά στις φάσεις και πως νοιώθεις τρία χρονιά μετά από αυτή την άτυχη στιγμή;
Σίγουρα στην αρχή δίσταζα, έχεις τον φόβο μήπως το πόδι σου είναι πιο αδύναμο, μήπως δεν αντέξει αλλά το ξεπέρασα. Μπήκα κανονικά στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της επόμενης σεζόν και τρία χρόνια μετά μπορώ να πω ότι νοιώθω σαν να μη μου έχει συμβεί. Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν καταλαβαίνω ούτε τις αλλαγές του καιρού.
Ποιες είναι οι καλύτερες συναθλήτριες που έχεις αγωνιστεί δίπλα τους ως τώρα;
Έχω αγωνιστεί δίπλα σε πολύ καλές αθλήτριες, οι οποίες έχουν πλαισιώσει την Εθνική Ελλάδος πολλές χρονιές, όπως η Κατερίνα Βλάχου, η οποία βοηθάει πολύ τον σύλλογο και είναι πολύ σημαντική συναθλήτρια για εμάς,η Κωνσταντίνα Αναστασιάδη, η Έλενα Μιλεντίγιεβιτς και η Μιρέλλα Χαραλαμποπούλου.
Επίσης, η Έφη Ιωάννου που είναι μια πολύ έμπειρη αθλήτρια, έχει αγωνιστεί χρόνια, γνωρίζει το άθλημα πολύ καλά, μας βοηθάει κυρίως σε μπάλες που καίνε όπως λέμε και ξέρουμε ότι θα δώσει ανάσες στους πόντους που χρειαζόμαστε.
Αρκετά αξιόλογες συναθλήτριες είχα και από το περσινό ρόστερ της ομάδας.
Ποιες είναι οι πιο δύσκολες αθλήτριες, που έχεις αντιμετωπίσει ως τώρα;
Σίγουρα στο φετινό πρωτάθλημα, πιο δύσκολη αντίπαλος ήταν η Χατζηνικολάου. Σε συνδυασμό με την πασαδόρο της, την Κωνσταντίνου, είχαν πραγματικά εξαιρετικές συνεργασίες και ήταν σαν πρόκληση να αναμετρηθούμε.
Από ‘κει και πέρα, η Ελένη Φραγκιαδάκη, η Φίφη Σαπαρέφσκα και η Δανάη Μουρατίδη επίσης ήταν πολύ αξιόλογες αντίπαλοι.
Θα σου πω κάποια ονόματα και θέλω να μου πεις τι νοιώθεις γι’ αυτούς;
-Αντώνης Μανώλικας και Βασίλης Βαρβαρήγος.
Ο αδερφός μου και ο ξάδερφός μου. Είναι πάντα δίπλα μου, είναι διαφορετικοί χαρακτήρες και με στηρίζουν ο καθένας με διαφορετικό τρόπο.
Ο αδερφός μου, ο Αντώνης, με βοηθάει πολύ, επειδή έχει παίξει πολλά χρόνια ποδόσφαιρο και ξέρει πως πρέπει να φέρεσαι, πως να προσέχεις την εικόνα που πρέπει να δείχνεις και το πως να χειρίζεσαι κάποια πράγματα.
Ο Βασίλης, απ’ την άλλη είναι πολύ φίλος του αθλήματος, είναι ο πιο ένθερμος οπαδός μου και δεν έχει λείψει ποτέ από κανέναν αγώνα μου.
Τους ευχαριστώ πάρα πολύ, τους αγαπώ πολύ και χωρίς αυτούς πιστεύω, δεν θα ήμουν το ίδιο αποδοτική στο αγωνιστικό κομμάτι. Με στηρίζουν πολύ, ο καθένας από το δικό του πόστο. Είναι μια οικογένεια,που κάθε αθλήτρια θα ήθελε να έχει δίπλα της.
-Δανάη Τζιορίδη
Ευτυχώς, στο άθλημά μας υπάρχουν άνθρωποι που αξίζουν πολλά και γνωρίζοντας τους δημιουργείς φιλίες, οι οποίες είναι ανεκτίμητες. ‘Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι και η Δανάη.
Το παράδοξο με την Δανάη, κάτι που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι, είναι ότι δεν γνωριστήκαμε όταν ήρθε στο Αιγάλεω, αλλά από τα κλιμάκια της Εθνικής. Ήμασταν γύρω στα δεκατρία και τότε εγώ έκανα προπόνηση με τη Καρολίνα Μπαρζούκα στο σπίτι του βόλεϊ και ένα απόγευμα, περιμένοντας να μπούμε στον αγωνιστικό χώρο, έρχεται η Δανάη, πιάσαμε συζήτηση και γίναμε φίλες αυτόματα. Ήταν σαν να γνωριζόμαστε. Τον επόμενο χρόνο, η Δανάη ήρθε στο Αιγάλεω από τον Θρίαμβο Χαϊδαρίου κι από τότε είμαστε αχώριστες όλα αυτά τα χρόνια. Είναι ένας πολύ αξιόλογος και πολύ δίκαιος άνθρωπος, που αγαπώ κι εκτιμώ πάρα πολύ.
Τι σπουδάζεις και ποιοι είναι οι στόχοι σου στο βόλεϊ;
Σπουδάζω κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι μια επιστήμη, που πάντα με γοήτευε και χαίρομαι που την μαθαίνω. Παράλληλα βοηθάω στην οικογενειακή μας επιχείρηση ΜΑΝΩΛΙΚΑΣ στο Αιγάλεω.
Όσον αφορά το βόλεϊ, θέλω να προσπαθήσω να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ. Το όνειρό μου είναι να παίξω στην Α1.
Ευχαριστούμε πολύ την Εύα, γι’ αυτή την υπέροχη συνέντευξη και της ευχόμαστε πολλές επιτυχίες στο μέλλον!
Παρακολουθείστε στο παρακάτω βίντεο, την Εύα εν δράσει!
