O πλατινένιος χορηγός στα φετινά «Νομίκεια» και εκ των βασικών υποστηρικτών του ΑΟ Θήρας, Γιάννης Βάλβης μίλησε στο Volleyland.gr.
Ο επιτυχημένος επιχειρηματίας μίλησε για τη σχέση του με τον αθλητισμό, τον Α.Ο. Θήρας αλλά και την «υποχρέωση του» να δώσει πίσω στον τόπο του.
Αναλυτικά όσα είπε στον Στέφανο Λεμονίδη:
Στη Σαντορίνη μετά από πολλά χρόνια, όχι μόνο ως κάτοικος αλλά και ως υποστηρικτής της ομάδας βόλεϊ γυναικών…
Ε βέβαια, είναι υποχρέωση μας να γυρίζουμε κάτι στην κοινωνία, πόσο μάλλον στη χώρα που γεννήθηκαν δύο παπούδες μου, και ο μπαμπάς του μπαμπά μου και η μαμά της μαμάς μου.
Οπότε έχω κατά 50% καθαρή προέλευση από τη Σαντορίνη. Και είναι λογικό, η επιχείρηση πάει καλά, το αγνό νεράκι -aqua carpatica- πάει σε όλον τον κόσμο, είναι ηθική υποχρέωση να κάνουμε ότι μπορούμε για να υπάρχει λίγο κοινωνικό έργο.
Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί μου κάνανε την τιμή να συμμετέχω σε αυτό το έργο. Αυτό το έργο απασχολεί 150 παιδάκια. Το να σπρώχνεις τα παιδάκια στον αθλητισμό και τον ομαδικό αθλητισμό είναι ότι πιο υγιεινό. Για αυτό είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι που είμαστε ο πλατινένιος χορηγός.
Είμαι και θαυμαστής της ομάδας, να βλέπεις τη Σαντορίνη να έχει τέτοιες εμφανίσεις στην πρώτη κατηγορία και να παίζει με παραδοσιακές ομάδες μας κάνει περήφανους και με μεγάλη χαρά θα συνεχίσει να μας έχει δίπλα τους.
Ποιο είναι το όνειρο;
Στη ζωή δεν μπορείς να είσαι μόνος σου ευτυχισμένος, πρέπει να μοιράζεσαι αυτή τη χαρά με άλλους. Θέλω να δω τη νεολαία της Σαντορίνης να φτιάχνει αθλητές, να γίνεται το μοντέλο για τα παιδάκια. Έχουμε μόνο εκδηλώσεις χαράς από έναν παιδικό κόσμο, μου αρέσει πάρα πολύ. Και μπράβο στον Α.Ο. Θήρας.
Βλέπουμε ότι δένεστε περισσότερο με το κλαμπ και από όσο ξέρω θα μείνετε στη Σαντορίνη…
Το πρώτο μου σπίτι ως Έλληνας της διασποράς το έκανα στη Σαντορίνη, το τελείωσα πλέον και είμαι πολύ χαρούμενος. Βοηθάω και τον Α.Ο. Θήρας και την ιστιοπλοΐα της Σαντορίνης. Πρέπει και η ιστιοπλοΐα να ξεκινήσει να δυναμώνει στην Ελλάδα.
Η πρώτη σας ομάδα όμως ήταν η Ραπίντ Βουκουρεστίου…
Όταν ήμουν στο γυμνάσιο, είχα έναν μπάρμπα που έμενε στην Καλλιθέα και με έκανε Πανιώνιο. Θυμάμαι όταν έγινε ο Πανιώνιος κυπελλούχος στο ποδόσφαιρο, έχω δει μεγάλους παίκτες.
Η Ραπίντ ήρθε μετά, όταν θέλαμε να κάνουμε το προμόσιον στη Ρουμανία. Τότε δέθηκα με τη Ραπίντυ και κάναμε μία πολύ ωραία ιστορία δύο χρόνων και φτάσαμε στα προημιτελικά στην Ευρώπη.
