back to top

Τα ρίσκα των ΠΑΟΚ, ΠΑΟ και η πετυχημένη συνταγή του Ολυμπιακού

Διαβάστε Επίσης

Οι Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ ουσιαστικά ολοκλήρωσαν τις μεταγραφές τους και ο Φώτης Καρακούσης γράφει για το ρίσκο που παίρνουν «πράσινοι» και «ασπρόμαυροι», σε αντίθεση με τους «ερυθρόλευκους» που συνεχίζουν την πετυχημένη τα τελευταία χρόνια συνταγή.

Μπορεί να είμαστε μήνες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος της Volley League, ωστόσο οι περισσότερες ομάδες έχουν σχεδόν ολοκληρώσει τα ρόστερ τους και ειδικά οι λεγόμενες τρεις μεγάλες. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ, κινήθηκαν και φέτος άμεσα και θα πάνε στις καλοκαιρινές τους διακοπές χωρίς το παραμικρό άγχος.

Η ενίσχυση των τριών έχει πολλές διαφορές στην φιλοσοφία. Οι «πράσινοι» με τους «ασπρόμαυρους» φάνηκαν να πάνε περισσότερο σε κινήσεις ρίσκου που λογικά είναι και πιο οικονομικές, ενώ οι «ερυθρόλευκοι» μετά τα δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα συνέχισαν στην λογική «συνταγή που κερδίζει δεν αλλάζει».

Πάμε να δούμε τα ρίσκα που πήραν οι δύο πρώτοι και θα κλείσουμε με τους πρωταθλητές. Αρχικά οι «πράσινοι» όπως είχα αναφερθεί και σε προηγούμενο μπλογκ, άφησαν την λογική των μεγάλων ονομάτων όπως ήταν ο Ερνάντες και ο Κόβαρ και στράφηκαν σε παίκτες που δεν έχουν τα ονόματα των δύο που αναφέρθηκαν, αλλά που σίγουρα μπορούν να βοηθήσουν και με το παραπάνω.

Ο Φαν Γκάρντερεν ναι μεν στον ΠΑΟΚ δεν έκανε την φοβερή χρονιά (σε καμία περίπτωση δεν ήταν κακός), αλλά με την Ολλανδία στο VNLήταν εξαιρετικός. Ως όνομα, σε καμία περίπτωση δεν είναι Κόβαρ, αλλά οι «πράσινοι» πιστεύουν και σωστά κατά τη γνώμη μου, πως μπορεί να είναι μια από τις θετικές εκπλήξεις της χρονιάς. Ο Ολλανδός μπορεί να βοηθήσει σε όλους τους τομείς. Και σε επίθεση και σε υποδοχή και στο σερβίς και στο μπλοκ. Είναι από αυτούς που λέμε «παίκτες οικονομίας», αλλά τώρα θα πρέπει να θυμηθεί τα όσα έκανε πριν πολλά χρόνια στην Ιταλία όταν το 2017 είχε αναδειχθεί καλύτερος ακραίος στο πιο δυνατό πρωτάθλημα του πλανήτη ή αυτά που έκανε πριν 3 χρόνια όταν είχε επίσης αναδειχθεί καλύτερος ακραίος στο Challenge Cup. Διακρίσεις που σίγουρα κάτι δείχνουν.

Ο Νίλσεν από την άλλη, επίσης δεν έχει το όνομα του Ερνάντες. Ο Κουβανός ήταν από τους καλύτερους ξένους που έχουν έρθει στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Την πρώτη χρονιά δεν ήταν τόσο καλός, αλλά πέρσι τα νούμερά του εκτοξεύτηκαν. Ο Δανός από την άλλη θα έρθει στην χώρα μας έχοντας κάνει αξιοπρόσεκτη καριέρα στην Α2 Ιταλίας, που σαφώς είναι πιο δυνατό πρωτάθλημα από το ελληνικό. Πέρσι ήταν MVP, πρώτος σκόρερ και καλύτερος επιθετικός, πρόπερσι πρώτος σκόρερ και καλύτερος επιθετικός. Είναι ένας σκόρερ που μένει να δούμε πως θα αντιδρά στα μεγάλα παιχνίδια, τόσο στην Ευρώπη, όσο και σε αυτά στην Ελλάδα που θα κρίνουν διεκδικήσεις τίτλων. Με Νίλσεν και Φαν Γκάρντερεν ο Παναθηναϊκός παίρνει ρίσκο, μειώνοντας το μπάτζετ, ένα ρίσκο που μόνο απίθανο δεν θα είναι να του βγει, ενώ όπως αναφέραμε δείχνει να είναι καλύτερος σε κέντρο, πάσα και λίμπερο.

Ουσιαστικά για να είμαστε σωστοί, ο Παναθηναϊκός μπορεί να φαίνεται πως παίρνει ρίσκο, αλλά ουσιαστικά αλλάζει λογική και επιστρέφει σε αυτή που υπήρξε για χρόνια. Μια λογική που θέλει τους «πράσινους» να μην έχουν τα μεγάλα ονόματα, αλλά να δίνουν βάρος στην ομάδα. Μια λογική που ταιριάζει περισσότερο στα θέλω» του Δημήτρη Ανδρεόπουλου και η οποία η αλήθεια είναι πως ήταν απόλυτα πετυχημένη. Μένει βέβαια να δούμε αν θα πετύχει και τώρα.

Συνεχίζουμε με τον ΠΑΟΚ, όπου αν λέμε πως ο Παναθηναϊκός παίρνει μία φορά ρίσκο, για τους Θεσσαλονικείς λέμε δύο (τουλάχιστον). Η ομάδα του Γιόσκο Μιλενκόσκι έχει πολλά «στοιχήματα» που αν της βγουν μπορεί να πετύχει πολλά. Αρχικά «στοίχημα» δεν είναι σε καμία περίπτωση ο Κέμνικ, καθώς μιλάμε για τον βασικό πασαδόρο της Εθνικής Ολλανδίας. Ένας παίκτης δηλαδή που αξίζει να στηριχθείς επάνω του φτιάχνοντας μια δυνατή ομάδα.

Εν’ αντιθέσει με τους δύο ακραίους και τον διαγώνιο που σίγουρα δεν είναι αυτό που λέμε «βαριά ονόματα». Ο Λεονάρντο Νασιμέντο έχει κάνει μια καλή καριέρα σε Βραζιλία (και αυτό πολύ πιο δυνατό πρωτάθλημα από το ελληνικό), αλλά στην Ευρώπη έπαιξε σε Τουρκία και Γαλλία, όπου ναι μεν πήρε Κύπελλο και Super Cup αντίστοιχα, αλλά δεν είχε κάποια προσωπική διάκριση. Σε καμία περίπτωση δεν είναι βόμβα, αλλά και πάλι σε καμία περίπτωση δεν είναι ο παίκτης που θα πάρεις αψήφιστα. Έχει αγωνιστεί σε Εθνική Βραζιλίας και αυτό μιλάει από μόνο του. Είναι περισσότερο παίκτης ομάδας και στον «δικέφαλο του βορρά» περιμένουν πολλά από αυτόν.

Μεγαλύτερο ρίσκο θα λέγαμε πως είναι ο Βουκ Ιβάνκοβιτς. Ο Σέρβος στα 25 του φεύγει για πρώτη φορά από την χώρα του που ξεκάθαρα έχει πιο αδύναμο πρωτάθλημα από το δικό μας. Θεωρείται από τα μεγάλα ταλέντα σε μια χώρα που το βόλεϊ είναι σε άλλο επίπεδο, ωστόσο πρέπει να τον δούμε σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και σε ομάδα που θα διεκδικεί τίτλους. Ο Ιβάνκοβιτς είναι ένα «στοίχημα» που πάρθηκε με την λογική του αν δεν βγει μπορεί να γίνει αλλαγή ξένου τον Ιανουάριο. Αν βγει, μπορεί να έχεις ξένο για χρόνια και χωρίς το μεγάλο μπάτζετ.

Τέλος όσον αφορά την διαγώνιο, ο ΠΑΟΚ έκανε κάτι που προσωπικά θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό όχι μόνο για την ομάδα αλλά για το ελληνικό βόλεϊ συνολικά. Έδωσε την θέση του βασικού στον Έλληνα, Δημήτρη Μούχλια. Γιατί δεν μπορούμε να λέμε πως δεν βγαίνουν παίκτες στην χώρα μας, όταν δεν τους δίνουμε ευκαιρίες να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε ομάδες που θέλουν να διεκδικήσουν τίτλους. Οι Θεσσαλονικείς το κάνουν, όπως το έκαναν στα άκρα με τον Ράπτη (πιο δοκιμασμένη λύση που ωστόσο προερχόταν από κακές χρονιές) και τους βγήκε και με το παραπάνω. Ουσιαστικά το πως θα παρουσιαστούν ο Μούχλιας με τον Ιβάνκοβιτς θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό και την πορεία τους φέτος ή την πορεία τους μέχρι τον Ιανουάριο όταν και θα μπορούν να γίνουν αλλαγές, αν φυσικά χρειάζονται.

Όπως βλέπουμε, τόσο ο Παναθηναϊκός, όσο και ο ΠΑΟΚ έχουν πάρει ρίσκα, είτε περισσότερα, είτε λιγότερα, ρίσκα που έχουν να κάνουν με μια πρώτη ανάγνωση και με το οικονομικό σκέλος. Ρίσκα πάντως που δεν είναι διόλου απίθανο να τους βγουν, αλλά αυτό θα το ξέρουμε μόλις ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Τώρα είμαστε ακόμα πολύ νωρίς και γίνεται μια πρώτη αναφορά, καθώς θα ακολουθήσουν και άλλες όσο πλησιάζουμε στο πρώτο σερβίς στην Volley League.

Και κλείνουμε με την ομάδα που ακολούθησε το δόγμα «ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει». Ο Ολυμπιακός τα δύο τελευταία έχει κυριαρχήσει κατακτώντας ένα Chalenge Cup, δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο. Το έκανε έχοντας έναν κορμό που σε μεγάλο βαθμό κράτησε ή για να είμαστε ακριβείς φαίνεται να τον ενίσχυσε ακόμα περισσότερο. Κράτησε τον Τράβιτσα και τον Στερν, δύο κομβικότατους παίκτες στην εξαιρετική αυτή διετία. Ο Ιταλός πασαδόρος και ο Σλοβένος διαγώνιος ήταν οι απόλυτοι πρωταγωνιστές με τον δεύτερο μετά τις νέες μεγάλες εμφανίσεις με την Εθνική του, να ετοιμάζεται για ακόμα καλύτερη χρονιά.

Έμειναν επίσης οι Τζούριτς (από τους λίγους κεντρικούς που μπορεί να πάρει ένα παιχνίδι μόνος του), Παγένκ (εξαιρετικός πρόπερσι, μέτριος φέτος, αλλά ανέβηκε με Σλοβενία), Κουμεντάκης (κάθε χρόνο και καλύτερος) και Τζιάβρας (εξαιρετικός λίμπερο), παίκτες που συνέβαλαν τα μέγιστα στο να κατακτηθούν οι τίτλοι της τελευταίας διετίας. Ένας κορμός από παίκτες οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους, όχι μόνο για τους τίτλους που κέρδισαν, αλλά και για το όμορφο βόλεϊ που έπαιξαν στο μεγαλύτερο διάστημα.

Αλλαγές υπήρξαν, αλλά λίγες και προσεγμένες. Η πιο σημαντική ήταν στα άκρα, όπου μετά από μια εξαιρετική διετία, ο Ιντάλγκο αποτέλεσε παρελθόν, με τον σπουδαίο Γκόρντον Πέριν να παίρνει τη θέση του. Ο 35χρονος Καναδός έρχεται στην χώρα μας με μια καριέρα ακόμα μεγαλύτερη από αυτή του Γερμανοκουβανου, αλλά αυτό μένει να αποδεχτεί στην πράξη. Αν κάνει όσα τα περισσότερα χρόνια, τότε θα μιλάμε για ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση για τους Πειραιώτες. Ενίσχυση που φαίνεται να υπάρχει και στον 5ο ξένο που θα έχουν οι «ερυθρόλευκοι» και για Ευρώπη, αλλά και για το πρωτάθλημα να αλλάζει με Παγένκ. Ο Ιρανός, Μαχντί Τζέλβε στα 23 του δείχνει να είναι ένα κλικ πιο πάνω από τον σημαντικό σε πολλά παιχνίδια Γκουσταβάο που ωστόσο έφτασε τα 38.

Μεγάλη αλλαγή υπήρξε και στον πάγκο, με τον ζωντανό θρύλο του αθλήματος Αντρέα Γκαρντίνι να παίρνει τη θέση του επίσης σπουδαίου Ντανιέλ Καστελάνι. Ο Ιταλός που ως παίκτης ήταν ένας από τους καλύτερους κεντρικούς στην ιστορία του αθλήματος, έχει κάνει αξιοπρόσεκτη καριέρα και σε σπουδαία πρωταθλήματα όπως αυτό της Πολωνίας. Εν κατακλείδι ο Ολυμπιακός όχι απλά έκανε ελάχιστες αλλαγές, αλλά σε αυτές που έκανε, με μια πρώτη ματιά δείχνουν πως θα τον ενισχύσουν ακόμα περισσότερο. Φυσικά αυτά και για τους τρεις τα πάντα θα φανούν στο γήπεδο, εκεί που άλλωστε κρίνονται όλοι…

ΥΓ: Προσωπικά θεωρώ πως οι διεκδικητές θα είναι 4, καθώς βάζω μέσα και τον Μίλωνα για τον οποίο θα γίνει ξεχωριστή αναφορά λίαν συντόμως.

Διαβάστε Επίσης

Περισσοτερα

ΠΑΟΚ: Ανατροπή κόντρα στον Φοίνικα με μνήμες… 2016 –...

Ο ΠΑΟΚ εκεί που έδειχνε το παιχνίδι και η τέταρτη θέση να έχουν χαθεί στο 0-2 του...

Μιλενκόσκι: «Κερδίσαμε ένα δύσκολο παιχνίδι»

Ο ΠΑΟΚ πήρε μια σημαντική νίκη με 3-2 απέναντι στον Φοίνικα Σύρου, παρόλο που βρέθηκε πίσω στο...

Αρσενιάδης: «Προχωράμε βήμα βήμα»

Ο Φλοίσβος πήρε μια σπουδαία νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό με 3-1 σετ, με τον προπονητή της ομάδας,...
spot_img