Ο Γιώργος Ρούσης, παραχώρησε την πρώτη του συνέντευξη ως προπονητής του Μαρκόπουλου στο Mesogianews.gr. Ο νέος προπονητής της ομάδας των Μεσογείων έθεσε, μεταξύ άλλων, τους στόχους ενόψει της νέα σεζόν.
Γιώργο, πως αισθάνεσαι με την επιστροφή σου στο Μαρκόπουλο και την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της γυναικείας ομάδας του ΑΟΜ;
«Πάντοτε όταν αλλάζω ομάδα έχω ένα έξτρα κίνητρο και ενέργεια να πετύχω. Είναι σαν να ξαναγεμίζουν οι μπαταρίες μου, πόσο μάλλον στην ομάδα της πόλης μου».
Τελευταία φορά που είχες καθίσει σε αυτόν τον πάγκο, ήσουν βοηθός του Γιώργου Λυκούδη το 2010. Έκτοτε, ανέλαβες αρκετές ομάδες σαν πρώτος προπονητής, ακόμη και την εθνική μας ομάδα γυναικών το 2017. Ποια περίοδο μνημονεύεις περισσότερο μέχρι σήμερα;
«Θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποια περίοδο της καριέρας μου. Είναι σαν να διαλέγει κανείς ανάμεσα στα παιδιά του. Παντού υπήρχαν χαρές και λύπες. Ευτυχώς, περισσότερες χαρές! Κάθε ομάδα, κάθε αγωνιστική περίοδος, κάθε αγώνας, είναι μια εμπειρία που σε διαμορφώνει και σε κάνει καλύτερο».
Πόσο σημαντικό είναι για έναν προπονητή να βρίσκεται στον τόπο καταγωγής του και στην ομάδα που ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα;
«Υπάρχουν υπέρ και κατά όταν αναλαμβάνεις μια τέτοια ευθύνη. Στα υπέρ είναι ότι είσαι σε ένα γνώριμο περιβάλλον που ξέρεις τι σε περιμένει. Στα κατά, ότι η ευθύνη είναι σαφώς πιο μεγάλη. Έχω κάνει μια μακρόχρονη πορεία σαν πρώτος προπονητής σε αυτό το επίπεδο και έχω την εμπειρία να ανταποκριθώ σε κάθε δυσκολία».
Ποιος είναι ο στόχος του ΑΟ Μαρκοπούλου στο φετινό πρωτάθλημα της Volleyleague Γυναικών;
«Οι στόχοι είναι δύο: Η είσοδος στη 8αδα κ προώθηση παιδιών των ακαδημιών στην πρώτη ομάδα. Το δεύτερο το έχετε ακούσει πολλές φορές, αλλά φέτος θα γίνει πράξη, καθώς αρκετά παιδιά των ακαδημιών μας θα έχουν ενεργό ρόλο στην ομάδα και όχι απλά συμμετοχή στη 14αδα».
Τα αναπτυξιακά τμήματα βόλεϊ του ΑΟΜ, έχουν να επιδείξουν πολλές επιτυχίες τόσο σε τοπικό όσο και πανελλήνιο επίπεδο. Σκοπεύεις να ασχοληθείς λοιπόν με τα νέα παιδιά όσο βρίσκεσαι στο τιμόνι της γυναικείας ομάδας;
«Δική μου δουλειά είναι η μετάβαση των αθλητριών απ’ το επίπεδο των αναπτυξιακών σ’ αυτό της γυναικείας ομάδας. Είναι μια πολύ δύσκολη διαδικασία αλλά όταν γίνεται τόσο καλή δουλειά απ’ τους προπονητές των ακαδημιών, οι πιθανότητες είναι σαφώς καλύτερες. Η προτεραιότητα μου θα είναι σ’ αυτό κομμάτι. Σ’ οποία ομάδα υπήρξα στον πάγκο της, ασχολήθηκα με τις ακαδημίες και έχω προωθήσει παιδιά στην πρώτη ομάδα. Στο Μαρκόπουλο τα πράγματα είναι πιο εύκολα, λόγω των συνθηκών και της κουλτούρας του συλλόγου».
Πώς κρίνεις το επίπεδο του ελληνικού βόλεϊ, συγκριτικά με τα αντίστοιχα πρωταθλήματα στην Ευρώπη και αλλού στον κόσμο;
«Το γυναικείο βόλεϊ έχει ανέβει αρκετά τα τελευταία χρόνια λόγω του ότι έχει δυναμώσει αρκετά το πρωτάθλημα. Όμως, τέτοια άνοδο έχουμε ξαναδεί χωρίς την ανάλογη συνέχεια, διότι οι πιο πολλές ομάδες επενδύουν σε μεταγραφές αντί για οργάνωση. Αντίθετα, στα πιο αξιόλογα πρωταθλήματα ο προϋπολογισμός των ομάδων μοιράζεται σε λειτουργικά έξοδα, υλικοτεχνική υποδομή, ανακαίνιση και συντήρηση γηπέδων, ασφάλεια και ιατροφαρμακευτική υποστήριξη και φυσικά τεχνικό επιτελείο και αθλήτριες. Εάν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, πάλι αυτή η άνθηση θα ναι παροδική. Γι’ αυτό επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου, η δημιουργία μιας Λίγκας η οποία θα θέσει όλα αυτά τα ζητήματα. Θα ήθελα να αναφέρω επίσης ότι καθιστά ντροπή ένα τέτοιο πρωτάθλημα να μην έχει τηλεοπτική κάλυψη».
Η προσπάθεια του Συλλόγου στο επίπεδο των συνθηκών διεξαγωγής των αγώνων της γυναικείας ομάδας είναι αξιοζήλευτη με προδιαγραφές που ελάχιστα γήπεδα στην Α1 της Ελλάδας διαθέτουν. Τι έχετε να πείτε στον κόσμο του Μαρκόπουλου που διαβάζει αυτή τη στιγμή αυτή τη συνέντευξη;
«Το γήπεδο στο Μαρκόπουλο είναι ένα στολίδι που έχω συναντήσει μόνο στο εξωτερικό και μάλιστα τη νέα σεζόν θα υπάρξουν και άλλες βελτιώσεις, τόσο για τους αθλητές όσο και για τους θεατές τους οποίους θέλουμε πάντα δίπλα μας. Η βοήθεια του κόσμου είναι πολύ σημαντική για την ομάδα. Ένα γεμάτο γήπεδο με παλμό μπορεί να κάνει τη διαφορά».
Ποιες είναι οι προσωπικές σου φιλοδοξίες, τόσο σαν προπονητής αλλά και ως άνθρωπος;
«Σαν προπονητής έχω φιλοδοξία να παραμείνω στο πιο υψηλό επίπεδο στην Ελλάδα και κάποια στιγμή να δουλέψω στο εξωτερικό. Σαν άνθρωπος, θα ήθελα να παραμείνω πιστός στις αρχές μου και να μη με παρασύρουν οι καταστάσεις που ζούμε σαν κοινωνία. Να είμαι καλός σύζυγος και πατέρας».
Πηγή και φωτογραφία: Mesogianews.gr
