Ανάμεικτα ήταν τα αποτελέσματα-συναισθήματα για τα τμήματα του ΠΑΟΚ στο βόλεϊ αυτό το διήμερο. Οι γυναίκες έκαναν άψογα την δουλειά τους και πήραν μία επαγγελματική νίκη με 3-0 απέναντι στη Λαμία, ενώ οι άνδρες ηττήθηκαν από τον ΟΦΗ στην Κρήτη με 3-0!
Γράφει ο Μιχάλης Κουτσουγιάννης…
Ξεκινώντας από τα θετικά που θα αναφέρουμε σε αυτό το μπλογκ, το καλοφτιαγμένο σύνολο του Γιάννη Τσαϊρέλη συνεχίζει τις υψηλές του πτήσεις και επικράτησε με άνεση της Λαμίας με 3-0 στη Μίκρα, κάνοντας το 4χ4 στο ξεκίνημα της Volley League γυναικών.
Ο Δικέφαλος εμφανίστηκε πολύ σοβαρός και δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στον αντίπαλό του, -ο οποίος μάλιστα αντιμετώπισε και προβλήματα τραυματισμών- και δίνοντας χρόνο σε όλες του τις διαθέσιμες αθλήτριες, πήρε ένα εύκολο τρίποντο.
Το μόνο που… κάπως «τσίνισε» ήταν οι επιθετικές επιδόσεις της Γιάσπερ, αλλά η γενική εικόνα της δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης, τουλάχιστον για την ώρα. Έχει δείξει την αξία της και το πόσο σημαντική είναι και ίσως να κατέβασε ρυθμό βλέποντας ότι το παιχνίδι ήταν εύκολο.
Τρεις ακόμα πόντοι, δώδεκα στο σύνολο με μόλις ένα χαμένο σετ. Και τώρα δύο πολύ σημαντικά και δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια απέναντι σε Πανιώνιο και Ολυμπιακό για να μετρήσει ο ΠΑΟΚ πραγματικά τις δυνάμεις του. Πάει όμως έτοιμος, με ψυχολογία και αυτοπεποίθηση να διεκδικήσει ότι του αναλογεί.
Τέλος, σημαντική η προσθήκη της Καραφουλίδου, μίας παίκτριας που θα δώσει βάθος πάγκου και θα κάνει τα… ρεπό της Ντρπα όταν της ζητηθεί. Έχει πράγματα να προσφέρει με το ύψος της να είναι το δυνατό της σημείο.
Και τώρα πάμε στους άνδρες… Ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε από τον ΟΦΗ στην Κρήτη με 3-0 και αυτό που προβληματίζει παραπάνω από την ήττα, είναι ο τρόπος που ήρθε. Ουσιαστικά, ο Δικέφαλος έχασε χωρίς να παλέψει ιδιαίτερα κάποιο σετ, όχι -προφανώς- γιατί δεν ήθελε, αλλά γιατί δεν μπορούσε.
Και κορυφαίοι παίκτες όπως ο Μούχλιας και ο Κοκκινάκης, υπάρχει κίνδυνος να χάνονται στην γενική μετριότητα της ομάδας, όπως συμβαίνει εδώ και δύο παιχνίδια. Ο Ιβάνκοβιτς έδειξε εντελώς εκτός ρυθμού, πράγμα λογικό γιατί έρχεται από τραυματισμό, το ίδιο και ο Λάφτοφ που μετρά λίγες μέρες στη Θεσσαλονίκη αλλά δεν δείχνει να είναι ικανός να κάνει τη διαφορά.
Ο Λομπιζένκο με τον Μπάση έμειναν χαμηλά στο φιλέ, σε όλους τους τομείς του, ενώ ο Κέμινκ έπαιρνε συνεχώς κακές υποδοχές και δεν μπόρεσε να ξεδιπλώσει σωστά το παιχνίδι της ομάδας του.
Γενικώς, μία ομάδα που δεν ήξερε τι ήθελε στον αγωνιστικό χώρο, ανήμπορη να αντιδράσει απέναντι σε έναν αντίπαλο χαμηλότερου επιπέδου μεν, αλλά με καλύτερο πλάνο και μεγαλύτερη… λύσσα για τη νίκη. Γιάννης Καλμαζίδης άλλωστε…
Ο ΠΑΟΚ μετά από δύο αγωνιστικές είναι στους 0 πόντους και δεν λέει κάτι το ότι έπαιξε ντέρμπι με το «καλημέρα». Ήταν στην έδρα του, απέναντι στον Παναθηναϊκό που ήταν και αυτός καινούριος.
Αλλά η σημερινή εμφάνιση, φέρνει ακόμη περισσότερη κατήφεια και προβληματισμό, για το πως θα γυρίσει το… κουμπί και θα αλλάξει η εικόνα του Δικεφάλου στα επόμενα ματς, μιας και χρόνος πλέον δεν υπάρχει και θαύματα στον αθλητισμό δεν γίνονται από την μία μέρα στην άλλη.
Πιο πολύ απ’ όλα, με προβληματίζει η στάση του Γιόσκο Μιλενκόσκι στα δύο παιχνίδια και ειδικά σήμερα. Ένας σοβαρός προπονητής που σπάνια χάνει την ψυχραιμία του, σήμερα ήταν μέσα στα νεύρα, όπως και η υπόλοιπη ομάδα.
Προσπάθησε να το αλλάξει, περνώντας τον Τακουρίδη και τον Βασίλη Μούχλια μέσα, πήρε μία πνοή αλλά ως εκεί…
Γενικώς, μία νευρικότητα που προέρχεται κυρίως από την εικόνα της ομάδας και όχι από τις όποιες προκλήσεις αντιπάλων. Άλλωστε, οι καλύτερες απαντήσεις δίνονται στο γήπεδο. Και για την ώρα ο ΠΑΟΚ αδυνατεί να τις βρει…
