Μετά από χαμένα ντέρμπι με Ολυμπιακό, ΑΟ Θήρας και ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός που συνεχώς ανεβαίνει έδειξε πως η περιβόητη καρδιά του πρωταθλητή συνεχίζει να χτυπάει. Εξαιρετική Μπιάρντα, πρωταγωνίστρια η Κωνσταντίνου, θα είναι τεράστιο λάθος αν δεν αποκτηθεί ξένη ακραία.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Μια από τις μεγαλύτερες ατάκες που έχει πει ο αείμνηστος Γιάννης Ιωαννίδης είναι και το θρυλικό «Μην υποτιμάτε την καρδιά του πρωταθλητή». Μια ατάκα που στον πρωταθλητισμό έχει την σημασία της. Κάθε ομάδα για να φτάσει στην κορυφή έχει καταφέρει εκτός από τις ικανότητες που δεδομένα θα υπάρχουν, να δείξει ψυχή και καρδιά. Αν μάλιστα δεν μιλάμε για έναν τίτλο, αλλά για τρεις συνεχόμενους, με τον έναν μάλιστα να είναι με ανατροπή από 0-2 νίκες και κατάκτηση μέσα στο γήπεδο του «αιώνιου» αντιπάλου τότε αυτή η ψυχή και η καρδιά είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Παναθηναϊκός: Η κατάσταση δείχνει μη αναστρέψιμη αλλά μιλάμε για τον τρις πρωταθλητή
Μια καρδιά που την περασμένη τριετία έδειξαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο τα κορίτσια του Παναθηναϊκού, κατακτώντας ισάριθμα πρωταθλήματα. Φέτος η αλήθεια είναι πως η ομάδα του Ντράγκαν Νέσιτς δεν ξεκίνησε καθόλου καλά, κάτι που δεν λέμε εμείς, αλλά τα ίδια τα αποτελέσματα. Οι «πράσινες» έχασαν όλα τα ντέρμπι χωρίς να πάρουν ούτε καν πόντο και συγκεκριμένα ηττήθηκαν με 1-3 από την ΑΕΚ, με 3-1 από τον ΑΟ Θήρας και με 0-3 από τον Ολυμπιακό.
Αν βάλουμε μέσα και τον χαμένο πόντο στη νίκη με 3-2 επί του Μίλωνα στη Νέα Σμύρνη και φυσικά τον αποκλεισμό από την συνέχεια του Challenge Cup από την μετριότατη Σεβίλλη, σε μια χρονιά που η κλήρωση ήταν τόσο καλή που θα μπορούσε να φέρει το «τριφύλλι» ακόμα και τελικό, καταλαβαίνει ο καθένας πως το ξεκίνημα δεν απείχε πολύ από το να χαρακτηριστεί τραγικό.
Ένα ξεκίνημα που έφερε και την «συνηθισμένη» τα τελευταία χρόνια, αλλαγή του προπονητή, με τον Γιάννη Χαριτωνίδη να παίρνει τη θέση του Νέσιτς. Προσωπικά μετά και την εντός έδρας ήττα από την Ένωση είχα γράψει σε αυτή εδώ την γωνία «Η κατάσταση δείχνει μη αναστρέψιμη αλλά μιλάμε για τον τρις πρωταθλητή» και κλείνοντας το κείμενο είχα γράψει «Φέτος δείχνει πιο δύσκολο από ποτέ το να τα καταφέρει (να βγει από την περίοδο κρίσης), αλλά πριν κάποιος ποντάρει εναντίον των «πρασίνων», καλό θα είναι να θυμηθεί το τι έγινε τα τρία προηγούμενα χρόνια γιατί δεν είναι και τόσο απίθανο να πάει… κουβά!».
Πραγματικά ακόμα κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πως θα πάει ή όχι… κουβά αν πει πως φέτος ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να φτάσει ως το τέλος, αυτό που δεδομένα μπορεί να πει όμως είναι πως οι «πράσινες» έχουν αρχίσει να ανεβάζουν στροφές. Έχουν αρχίσει να δείχνουν πως είναι μια ομάδα που ξέρει να κερδίζει, κάτι που έχει κάνει στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια που έχει δώσει. Συγκεκριμένα μετά την ήττα από τις «κιτρινόμαυρες» νίκησε άνετα μέσα στο Μαρκόπουλο, εντός με ακόμα μεγαλύτερη άνεση την Λαμία και εκτός τον Πανιώνιο.
Κακά τα ψέματα καμία από τις παραπάνω νίκες δεν ήταν μεγάλες και καμία δεν έδειχνε κάτι όσον αφορά την άνοδο του «τριφυλλιού», καθώς και με τις τρεις ομάδες η διαφορά ήταν τεράστια. Αυτή όμως που σίγουρα έδειξε πως υπάρχει όντως άνοδος ήταν η νίκη επί του ΠΑΟΚ. Ένας ΠΑΟΚ που κατέβηκε στην Αθήνα έχοντας μόνο μία ήττα, αυτή με την Θέτιδα στη Βούλα με 3-2, που ήταν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα και που είχε κερδίσει παίρνοντας τρίποντο τον ΑΟ Θήρας εκτός (0-3), την ΑΕΚ εντός (3-0) και τον Ολυμπιακό εκτός (1-3).
Απέναντι σε έναν τόσο δυνατό αντίπαλο οι «πράσινες» δεν κέρδισαν απλά, αλλά κυριάρχησαν και αν δεν είχαν ολιγωρήσει στο τρίτο σετ, το 3-1 θα ήταν ένα ακόμα πιο άνετο 3-0. Ο Παναθηναϊκός έκανε κόντρα στις «ασπρόμαυρες» την καλύτερη εμφάνιση. Πίεσε στα όρια του λάθους στο σερβίς καταφέρνοντας να πάρει 9 άσους έναντι μόλις 3 έκλεισε καλά στο μπλοκ όπως και ο αντίπαλός του (10-11) και κατάφερε να έχει έναν «άσο στο μανίκι» του Χαριτωνίδη.
Φυσικά η αναφορά γίνεται για την Μανωλίνα Κωνσταντίνου. Από την πρώτη στιγμή που αποκτήθηκε ανέφερα το πόσο σημαντική είναι αυτή η κίνηση, καθώς μια ομάδα θέλει να έχει βάθος στον πάγκο με παίκτριες που θα μπορούν να κάνουν την διαφορά. Και η Κύπρια ακραία έχει αποδείξει πως μπορεί να το κάνει. Απέναντι στον ΠΑΟΚ είχε 18 πόντους με 52% στην επίθεση, πήρε 31 υποδοχές έχοντας 52%, πήρε έναν άσο και έκανε και 2 μπλοκ.
Η Κωνσταντίνου δεν συμπλήρωσε ιδανικά την Μπιάρντα που είχε 22 πόντους, αλλά ήταν αυτή που τράβηξε σε μεγάλο βαθμό τις «πράσινες», όπως το έκανε και η Χατζηευστρατιάδου με τα 5 μπλοκ. Συνολικά οι πρωταθλήτριες απέναντι σε έναν πολύ δυνατό αντίπαλο έδειξαν πως έχουν ακόμα βενζίνη στο ρεζερβουάρ. Πως σε καμία περίπτωση δεν τα έχουν παρατήσει και πως ακόμα η καρδιά του πρωταθλητή συνεχίζει να χτυπάει.
Για πόσο θα χτυπάει θα φανεί στο μέλλον. Και για να μπορέσει να χτυπάει περισσότερο θα πρέπει και η διοίκηση να βοηθήσει το τμήμα. Η ανάγκη απόκτησης ακραίας που να έχει το σκοράρισμα, στη θέση της Γιόβιτς είναι επιτακτική. Όχι μόνο γιατί η Σέρβα φαίνεται πως δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε αυτό το επίπεδο, αλλά και γιατί αν θέλουν οι «πράσινες» να έχουν την Γκρόθες όταν θα κρίνεται το πρωτάθλημα όπως στα προηγούμενα τρία χρόνια, θα πρέπει να την ξεκουράσουν. Αν αποκτηθεί ξένη ακραία θα είναι δίδυμο με την Κωνσταντίνου και έτσι θα μπορέσει να πάρει ανάσες και η 36χρονη.
Γιατί καλή η καρδιά του πρωταθλητή, την οποία αυτή η ομάδα και αυτές οι παίκτριες την έχουν και με το παραπάνω όπως έχουν δείξει, αλλά δεν φτάνει. Πρέπει μαζί να υπάρξει και η απαραίτητη ενίσχυση με ξένη ακραία και τότε μπορεί οι «πράσινες» να στείλουν πολλούς που τις είχαν ξεγραμμένες στον «κουβά»...
ΥΓ: Ο Χαριτωνίδης δεδομένα έχει αλλάξει την ψυχολογία και αυτό φαίνεται. Όπως φάνηκε και στο ότι μετά το χαμένο 3ο σετ παρότι η ομάδα του ήταν μπροστά με 21-17, οι παίκτριές του όχι μόνο δεν αγχώθηκαν, αλλά μπήκαν ακόμα πιο δυνατά και έκαναν περίπατο στο τέταρτο.
