Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να κάνει δικό του το πρωτάθλημα, το πρώτο μετά τα δύο συνεχόμενα του Ολυμπιακού, δείχνοντας σε όλη τη χρονιά πως ήταν η καλύτερη ομάδα. Και από τη στιγμή που ήταν η καλύτερη δεν γινόταν να το χάσει και ειδικά μέσα στο σπίτι του.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 3-2: «Πράσινη» επιστροφή στην κορυφή! (videos)
Το καλοκαίρι και πριν την έναρξη του νέου πρωταθλήματος, είχα αναφερθεί στις δύο ομάδες που θα διεκδικούσαν τον τίτλο. Στον Ολυμπιακό είχα σταθεί στον κορμό που έμεινε και την προσθήκη του Ατανασίεβιτς και στον Παναθηναϊκό πως η νέα ομάδα ήταν 100% ομάδα Ανδρεόπουλου, με ότι αυτό μπορούσε να σημαίνει.
Ο έμπειρος προπονητής, ο άνθρωπος που έχει γράψει με χρυσά γράμματα την ιστορία του στον Παναθηναϊκό, άφησε στην άκρη τα μεγάλα ονόματα των δύο προηγούμενων ετών, όπως ήταν ο Ερνάντες και ο Κόβαρ και έψαξε να βρει παίκτες που και καλά στοιχεία έχουν, αλλά και θα παίζουν για την ομάδα. Κάτι που κατάφερε και με το παραπάνω, καθώς ο Νίλσεν αποδείχθηκε λίρα εκατό και δικαίως θα παραμείνει και τη νέα χρονιά, ο Φαν Γκάρντερεν ένα τρομερά ποιοτικός ακραίος που στα δύσκολα ήταν εκεί και ο Γκάσμαν ίσως η αποκάλυψη του πρωταθλήματος.
Με τον Θανάση Πρωτοψάλτη να κάνει από την πλευρά του ένα εξαιρετικό πρωτάθλημα και τον Έλγκερτ να έχει μεταπτώσεις, αλλά να είναι εκεί συνέχεια και όχι να μένει πολλά παιχνίδια εκτός όπως ο Ιερεθουέλο, οι «πράσινοι» από νωρίς έδειξαν τι μπορούν να κάνουν. Ακόμα και όταν αποκλείστηκαν από τον τελικό του Λιγκ Καπ μέσα στο Μετς από τον Ολυμπιακό, ακόμα και όταν έμειναν εκτός τελικού και στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου, έδειχναν σταθερότητα στα στοιχεία που έδειξαν να έχουν από την αρχή.
Από τις προπονήσεις φάνηκε πως ο Ανδρεόπουλος έφτιαχνε μια ομάδα που θα… σκότωνε από το σερβίς, που θα έκλεινε καλά στο μπλοκ και που με τον Πρωτοψάλτη και τον Χανδρινό δεν θα άφηνε καμία μπάλα να πέσει κάτω. Και αυτό ακριβώς έκανε, φτάνοντας στο σημείο να τελειώσει στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στην κορυφή, παίρνοντας και το πλεονέκτημα έδρας. Ένα πλεονέκτημα που έκανε τη διαφορά και τον οδήγησε στον τίτλο.
Πραγματικά, για τον τελευταίο τελικό μπορούμε να γράψουμε πολλά. Αρχικά για το ότι παρακολουθήσαμε μια απίστευτη ματσάρα από δύο ομάδες που μας έκαναν να αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο αυτό το σπουδαίο άθλημα. Ένας τελικός που κρίθηκε κυριολεκτικά στις λεπτομέρειες, κάτι που δείχνει και η διαφορά στα σετ, όπου μόνο το τέταρτο είχε 4 πόντους και τα υπόλοιπα τρία τη μικρότερη δυνατή διαφορά. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να το πάρει και να κατακτήσει το πρωτάθλημα γιατί δεν γινόταν να το χάσει.
Σε ένα ασφυκτικά γεμάτο γήπεδο και έχοντας ήδη σπάσει την έδρα του μεγάλου του αντιπάλου, οι παίκτες του Δημήτρη Ανδρεόπουλου έκαναν ακόμα μία επική ανατροπή. Όχι τόσο μεγάλη όσο αυτή στο Ρέντη, όταν το 2-0 για τον Ολυμπιακό έγινε 2-3, αλλά ίσως πολύ πιο δύσκολη, όταν το 8-14 του τέταρτου σετ (αν το έπαιρναν οι Πειραιώτες έπαιρναν και το παιχνίδι), έγινε 25-21, με το επιμέρους σερί να είναι 17-7!!! Επειδή όμως η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στον Ολυμπιακό.
Ναι οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν ένα κακό πρώτο τελικό, ενώ και στον δεύτερο μετά το υπέρ τους 2-0, ήταν σαν να εξαφανίστηκαν από το γήπεδο. Σαν να έμειναν εντελώς από δυνάμεις. Στον τρίτο τελικό όμως κυριολεκτικά τα έδωσαν όλα. Βρέθηκαν πολλές φορές με την πλάτη στον τοίχο αλλά αντέδρασαν δείχνοντας πως είναι μεγάλη ομάδα και κάνοντας ακόμα μεγαλύτερη τη νίκη του Παναθηναϊκού. Δεν κατάφεραν ο Τράβιτσα και ο Παγένκ να κλείσουν με τίτλο την εξαιρετική τους περίοδο στον Ολυμπιακό, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει πως ειδικά στο Μετς δεν τα έδωσαν όλα και αυτό είναι το σημαντικό…
ΥΓ: Η φάση με την επίθεση του Πρωτοψάλτη πραγματικά δεν φάνηκε στα ριπλέι που υπήρξαν. Αρχικά θεωρώ πως στη φάση αυτή ο Γκαρντίνι πλήρωσε και με το παραπάνω τα δύο αποτυχημένα βίντεο τσεκ που είχε πολύ νωρίς. Το βίντεο τσεκ είναι εργαλείο για κάθε προπονητή και έτσι θα πρέπει να το χρησιμοποιούν όλοι και όχι να ακούνε τους παίκτες που με τους σφυγμούς να είναι στον Θεό πολλές φορές κάνουν λάθος.
ΥΓ1: Από την άλλη και λάθος να έκανε ο διαιτητής. Είναι μεγάλο λάθος οι δύο κόκκινες. Αν ένας από τους Τράβιτσα, Ατανασίεβιτς κρατιόταν, ίσως να μιλάγαμε και για άλλη εξέλιξη του αγώνα.
ΥΓ2: Όταν είχε γίνει γνωστό πως έμεινε ο Νίλσεν, είχα μια ένσταση για το τι θα κάνει σε μεγάλα ματς, από τη στιγμή που και στο Λιγκ Καπ, αλλά και στον ημιτελικό Κυπέλλου δεν ήταν κάτι το εξαιρετικό. Στους τελικούς όμως ο Δανός ήταν φοβερός και έδειξε πως μπορεί να σηκώσεις στους ώμους του μια ομάδα που πάει για πρωτάθλημα.
ΥΓ3: Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι πρέπει να κάνει ακόμα για να αναδειχθεί πολυτιμότερος παίκτης πρωταθλήματος ο Πρωτοψάλτης. Ο ακραίος του Παναθηναϊκού έκανε φοβερή χρονιά και ναι μεν ο Νίλσεν ήταν πρώτος σκόρερ, αλλά αυτά που έκανε ο Πρωτοψάλτης ελάχιστοι μπορούσαν να τα κάνουν και πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτός ήταν ο πολυτιμότερος την εφετινή χρονιά.
