Ο Παναθηναϊκός πάει σε μια διαφορετική οικονομική, αλλά και φιλοσοφίας προσέγγιση σε σχέση με πέρσι και ο Φώτης Καρακούσης προσπαθεί να κάνει μια πρώτη ανάλυση των «πρασίνων».
Αρχικά το ότι είναι ακόμα εξαιρετικά νωρίς δεν χρειάζεται καν να το γράψουμε. Είμαστε στις αρχές του Ιούλη και το πρωτάθλημα της Volley League αρχίζει στα μέσα Οκτώβρη, οπότε ότι και να ειπωθεί είναι το λιγότερο παρακινδυνευμένο για να μην πω αφελές. Ωστόσο παρακάτω θα γίνει μια πρώτη προσπάθεια ανάλυσης όχι μόνο των μεταγραφών του Παναθηναϊκού, αλλά κυρίως της φιλοσοφίας στο θέμα της ενίσχυσης της ομάδας.
Οι «πράσινοι» ξεκάθαρα αλλάζουν τρόπο σκέψεις και αφήνουν στην άκρη την λογική των μεγάλων ονομάτων, όπως ήταν οι Ερνάντες και Κόβαρ και πάνε σε πιο φθηνές λύσεις που δεν είναι διόλου απίθανο να προσφέρουν περισσότερα από τον Κουβανό και τον Ιταλό. Η αλήθεια είναι πως τα δύο τελευταία χρόνια το «τριφύλλι» απέτυχε. Με μπάτζετ που έφτανε ή και περνούσε το εκατομμύριο, είδε τον Ολυμπιακό να παίρνει ισάριθμα πρωταθλήματα και 1 Κύπελλο, να παίρνει το Challenge Cup και να μένει με το League Cup και το Super Cup.
Προσωπικά έχω γράψει πολλές φορές πως δεν δαιμονοποιώ την λέξη αποτυχία. Όπως υπάρχει η επιτυχία, υπάρχει και η αποτυχία και ειδικά φέτος έχοντας χαθεί το πρωτάθλημα με πλεονέκτημα έδρας και το Κύπελλο από τον ημιτελικό με τον Μίλωνα, δεν γίνεται να μην ειπωθεί πως η χρονιά που μας πέρασε ήταν αποτυχημένη για την ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου.
Αυτό όμως έγινε, πέρασε και με την ζωή να συνεχίζεται όλοι στο «τριφύλλι» κοιτάζουν τη νέα χρονιά. Μια χρονιά που το βρίσκει ενισχυμένο σε κομβικές θέσεις και με ερωτηματικά από την στιγμή που άλλαξε και η οικονομική πολιτική σε άλλες. Ο Παναθηναϊκός δείχνει ξεκάθαρα πιο ενισχυμένος στη θέση του λίμπερο με τον Χανδρινό και τον Κοντοστάθη να φτιάχνουν ένα σαφώς καλύτερο δίδυμο από τους Κοντοστάθη, Ζήση, από την στιγμή που ο τελευταίος είχε αποφασίσει (και φυσικά καλά έκανε) να ρίξει το βάρος στις σπουδές του. Ο Χανδρινός θεωρείται και δικαίως ένας από τους καλύτερους Έλληνες στη θέση αυτή και σίγουρα σε σχέση με πέρσι φαίνεται να υπάρχει αναβάθμιση.
Όπως αναβάθμιση, πάλι σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις υπάρχει και στη θέση του πασαδόρου. Ο Κασαμπαλής έμεινε και στη θέση του άτυχου Ιερεθουέλο, αποκτήθηκε ο Καναδός Έλγκερτ που είχε εξαιρετική χρονιά στην Γερμανία και την Λούνεμπουργκ. Αν δεν γίνει νέος Επ που σταμάτησε το βόλεϊ στα 26 του, ο επίσης 26χρονος πασαδόρος είναι μια προσεγμένη κίνηση που είναι σε θέση να κάνει την διαφορά.
Συνεχίζουμε με το κέντρο, εκεί που ποσοτικά υπήρξε υποβάθμιση, αλλά ποιοτικά ο Παναθηναϊκός ανέβηκε επίπεδο. Προσωπικά θεωρούσα πως η αποχώρηση του Ρανγκέλ ήταν μονόδρομος, με τον Βραζιλιάνο να μην μπορεί πλέον να προσφέρει όσα τα τελευταία χρόνια. Ο Αμερικανός, Πάτρικ Γκάσμαν των 208 εκατοστών, δείχνει στα 27 του έτοιμος να αρπάξει την ευκαιρία να παίξει σε ομάδα πρωταθλητισμού και μαζί με τους Βουλκίδη και Πετρέα, συγκροτούν μια πολύ δυνατή τριάδα. Όσον αφορά τον Παπαγγελόπουλο που αποχώρησε, το λάθος δεν είναι πως έφυγε φέτος, αλλά που πέρσι ουσιαστικά δεν πήρε σχεδόν καμία ευκαιρία και ας ερχόταν από εξαιρετικούς τελικούς με τον Ολυμπιακό.
Και κλείνουμε με τις δύο θέσεις που υπήρξε μείωση μπάτζετ, αλλά θεωρώ πως έγιναν προσεγμένες κινήσεις. Στα άκρα ο Κόβαρ που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολόγησε το βαρύ του όνομα την τελευταία διετία, αποτελεί παρελθόν και ο Μάαρτεν Φαν Γκάρντερεν είναι ο αντικαταστάτης του. Ο Ολλανδός στον ΠΑΟΚ είχε μέτρια χρονιά, αλλά στον συγκεκριμένο ΠΑΟΚ το δύσκολο έως απίθανο θα ήταν κάποιος να είχε καλή χρονιά. Ο 34χρονος ακραίος έδειξε στο VNL με τους «οράνιε» πως μπορεί να προσφέρει λύσεις σε υποδοχή αλλά και επίθεση και δεν είναι απίθανο να είναι από τις ευχάριστες εκπλήξεις του πρωταθλήματος. Δεν θεωρώ πως θα τα πάει χειρότερα από τον Ιταλό, κάτι βέβαια που για να είμαστε ειλικρινείς, μόνο δύσκολο δεν είναι.
Το μεγάλο ερωτηματικό τέλος είναι η θέση του διαγώνιου. Τα τελευταία δύο χρονιά ο Παναθηναϊκός είχε στη σύνθεσή του έναν από τους καλύτερους παίκτες που ήρθαν στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Ο Ερνάντες την πρώτη χρονιά ήταν καλός αλλά ως εκεί, ενώ πέρσι ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του και τα νούμερά του. Ο Κουβανός εκτός από εξαιρετικός παίκτης, ήταν και ο αγαπημένος της κερκίδας και σίγουρα η απουσία του είναι σημαντική.
Στην θέση του ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος πήρε τον Ράσμους Νίλσεν. Ο Δανός αγωνιζόταν στην Serie B και την Γκροτατζολίνα και σίγουρα στο άκουσμα του ονόματός του δεν ξετρελαίνεσαι. Ωστόσο πρόκειται για έναν διαγώνιο που την περίοδο 2022-23 είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ και καλύτερος διαγώνιος στην Α2 Ιταλίας, ένα πρωτάθλημα σαφώς πιο δυνατό από το ελληνικό, ενώ αποκτήθηκε και με τις ευλογίες του πρώην «πράσινου», Άξελ Γιάκομπσεν. Με τον Νίλσεν διαγώνιο η λογική λέει πως ο Παναθηναϊκός θα πάει σε μια διαφορετική φιλοσοφία. Δεν θα παίρνει ο Δανός τις πάσες που έπαιρνε ο Ερνάντες και ο Έλγκερτ θα παίξει πολύ με άκρα και Πρωτοψάλτη, Φαν Γκάρντερεν, αλλά και κέντρο με Βουλκίδη και Γκάσμαν.
Ξαναλέμε πως κάθε περαιτέρω ανάλυση είναι το λιγότερο παρακινδυνευμένη. Ουσιαστικά έγινε μια πρώτη εκτίμηση για τις διαφορές του φετινού ρόστερ του Παναθηναϊκού με το περσινό. Διαφορές που έχουν να κάνουν και με το μπάτζετ, αλλά και με την φιλοσοφία. Σε απλά ελληνικά τη νέα χρονιά το «τριφύλλι» αναμένεται να θυμίζει περισσότερο ομάδα Ανδρεόπουλου, ομάδα δηλαδή που θα δίνει το βάρος στο σύνολο και όχι τόσο στα πρόσωπα. Το αν θα πετύχει και τι, θα φανεί στο τέλος, όταν και θα γίνει το ταμείο…