Χρόνο με τον χρόνο γινόμαστε αποδέκτες όλων και περισσότερων καταγγελιών από αθλητές και αθλήτριες σχετικά με ανάρμοστη συμπεριφορά σωματείων απέναντί τους είτε αφορά θέματα μεταγραφών-δελτίων-συμφωνιών οικονομικής “επαγγελματικής” συνεργασίας κτλ είτε θέματα συμπεριφοράς εκπροσώπων σωματείων.
Η τελευταία δημόσια καταγγελλία της αθλήτριας Καλαφατάκη (χωρίς να θέλουμε να θίξουμε κανένα συγκεκριμένο σωματείο) ήρθε απλώς να προστεθεί στη σωρό αυτή των καταγγελλιών και αναδεικνύει για ακόμα μια φορά ένα και μοναδικό γεγονός.
Ότι ημέρα με την ημέρα, πληθώρα σωματείων αντιμετωπίζουν τους αθλητές και τις αθλήτριες τους με όλο και λιγότερο σεβασμό είτε αυτοί είναι “αμειβόμενοι” είτε ερασιτέχνες. Αυτό είναι φανερό τόσο από τις δεκάδες εκκλήσεις για αρωγή που λαμβάνουμε κάθε καλοκαίρι κατά την μεταγραφική περίοδο, όσο και από τις εμπειρίες που μοιράζονται μαζί μας διάφοροι αθλητές/τριες.
Το γεγονός ότι δεν βγαίνουν όλοι να μιλήσουν δεν αθωώνει κακές και συστηματικές πρακτικές που χρησιμοποιούν διάφορα σωματεία.
Από την άλλη η συστηματική απειλή της προσφυγής στην δικαιοσύνη σε όποιον μιλήσει δημόσια, αποτελεί το λιγότερο ένδειξη αδυναμίας επιχειρημάτων και σαφέστατη προσπάθεια φίμωσης των λίγων αθλητών που αποφασίζουν να εκφράσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Καλό είναι λοιπόν, όσοι ακολουθούν παρόμοιες τακτικές να αρχίσουν να επενδύουν στην βελτίωση των προσφερόμενων υπηρεσιών τους και να αφήσουν στην άκρη το κυνήγι μαγισσών.
Ας καταλάβουμε λοιπόν πως το κύτταρο του αθλητισμού είναι ο αθλητής και πως χωρίς την καθημερινή προσπάθεια και τον ιδρώτα του αθλητή δεν υπάρχει κανένα άθλημα.
Σεβαστείτε λοιπόν αυτή την προσπάθεια που καταβάλλεται καθημερινά από χιλιάδες αθλητές και δείξτε τον απαιτούμενο σεβασμό.
Συμπεριφερθείτε λοιπόν όπως θα συμπεριφερόσασταν στο παιδί σας, στην αδερφή σας, στο φίλο σας.
Μην ξεχνάτε “Ό,τι είναι καλό για τους αθλητές, είναι καλό για το άθλημα…