Ακόμα ένα εξαιρετικό παιχνίδι για τον Ολυμπιακό με τους Πειραιώτες να περνάνε και από την Ριουμανία και να βρίσκονται μια ανάσα από τους ομίλους του Champions League.
Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν εξαιρετικό για την εποχή βόλεϊ, με τον Ατανασίεβιτς να είναι παικταράς, αλλά την διαφορά να την κάνει ο Πέριν ο οποίος ανεβάζει επίπεδο την ομάδα του.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Η αλήθεια είναι πως μετά από μία ακόμα σπουδαία για την εποχή εμφάνιση (μην ξεχνάτε πως ακόμα δεν έχει αρχίσει το ελληνικό πρωτάθλημα) και νίκη που ουσιαστικά τον βάζει στους ομίλους του Champions League, το σωστό θα ήταν να γράψουμε για το παιχνίδι με την Μπρασόφ και που κρίθηκε. Από την άλλη όμως βλέποντας σε ακόμα ένα παιχνίδι την εξαιρετική δουλειά που κάνει ο Γκόρντον Πέριν θα είναι άδικο να μην γίνει αναφορά στον Καναδό.
Το πρόγραμμα του Ολυμπιακού ΟΝΕΧ στους ομίλους του Champions League
Το καλοκαίρι και στην μεταγραφική περίοδο είναι λογικό τα περισσότερα φώτα να έπεσαν επάνω στον Αλεξάνταρ Ατανασίεβιτς. Και γιατί ο Σέρβος διαγώνιος έχει κάνει φοβερά πράγματα στην μεγάλη του καριέρα, αλλά και γιατί αντικατέστησε τον Τόνσεκ Στερν, έναν άνθρωπο που στον Ολυμπιακό έκανε το απόλυτο άλμα στην καριέρα του φτάνοντας να παίρνει μεταγραφή στην Τουρκία και την Ζιράτ με πάνω από 350.000 ευρώ. Ελάχιστοι ήταν αυτοί που στάθηκαν στον Γκόρντον Πέριν, ο οποίος κλήθηκε να αντικαταστήσει τον αγαπημένο της εξέδρας, Σαλβαδόρ Ιντάλγκο.
Μετά από πέντε επίσημα παιχνίδια στους 3 προκριματικούς γύρους του Champions League, αυτό που βγαίνει εκτός του ότι ο Ολυμπιακός παίζει πραγματικά απίστευτο βόλεϊ για τόσο νωρίς, είναι πως ο παίκτης που τον ανεβάζει επίπεδο είναι ο Καναδός ακραίος. Φυσικά και ο Ατανασίεβιτς είναι παικταράς. Αυτό δεν το συζητάμε καν. Φυσικά και είναι πιο θεαματικός και αναμφίβολα θεωρείται και δικαίως ο ηγέτης των «ερυθρολεύκων», αλλά αυτά που κάνει ο Πέριν έχουν αλλάξει ακόμα περισσότερο την εικόνα της ομάδας του Αντρέα Γκαρντίνι.
Ο 35χρονος βγάζει από την αρχή μια ποιότητα που φυσικά όσοι ασχολούνται με το άθλημα την ξέρουν. Μια ποιότητα που τον έκανε να παίξει σε μεγάλες ομάδες σε Ιταλία, Ρωσία και Τουρκία. Ο Πέριν δεν είναι αυτός που θα κάνει τα πάντα από λίγο, αλλά θα τα κάνει όλα σχεδόν τέλεια. Κρατάει την υποδοχή, κάνοντας ακόμα καλύτερους στον τομέα αυτό τους ήδη εξαιρετικούς Κουμεντάκη και Τζιάβρα, οι οποίοι δεν χρειάζεται να καλύπτουν και τον χώρο του Ιντάλγκο όπως τα τελευταία χρόνια, αλλά κοιτάζουν μόνο τον δικό τους. Αυτό φαίνεται από τα ποσοστά της υποδοχής, αν και στη Ρουμανία η αλήθεια είναι πως δεν ήταν τα καλύτερα σε σχέση με τα 4 προηγούμενα παιχνίδια.
Επίσης ο νέος ακραίος των «ερυθρολεύκων» είναι πολύ καλός στο μπλοκ (σήμερα είχε 3 και μαζί με Τζούριτς σκέπασαν το φιλέ) και εξαιρετικά αποτελεσματικός στην επίθεση. Από την πάιπ μάλιστα κόντρα στην Μπρασόφ είχε πέντε στις πέντε, ενώ και τα πλασέ του είναι για σεμινάριο. Θα λέγαμε πως στο μόνο που υπολείπεται του Ιντάλγκο είναι στο σερβίς. Όχι, σε καμία περίπτωση σκοπός μου δεν είναι να κάνω σύγκριση ανάμεσα στους δύο παίκτες, απλά στέκομαι στο ότι όντως η απόκτηση του Πέριν έχει αλλάξει επίπεδο τον Ολυμπιακό.
Μπρασόφ – Ολυμπιακός 0-3 : Δυο σετ από τους ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ (video)
Έναν Ολυμπιακό που για την εποχή παίζει το βόλεϊ που ενδεχομένως να έπαιζε στο τέλος της περσινής χρονιάς όταν και κατέκτησε το πρωτάθλημα. Κόντρα στους Ρουμάνους δεν ήταν μόνο ο Καναδός. Εξαιρετικός ήταν ο Ατανασίεβιτς με 18 πόντους και 65% στην επίθεση, ο Τράβιτσα φυσικά που για να έχει η ομάδα του 56% αποτελεσματικότητα πάει να πει πως οργάνωσε μαεστρικά την επίθεση και φυσικά ο Μίταρ Τζούριτς. Ο διεθνής κεντρικός ξεκίνησε το παιχνίδι με μια άμυνα που θύμιζε ακραίο (άλλωστε σε αυτή την θέση άρχισε την καριέρα του) και ειδικά στο πρώτο σετ, δεν άφηνε να περνάει τίποτα από το φιλέ.
Για να μην το πλατιάζουμε, η πρόκριση δεδομένα δεν χάνεται από τους Πειραιώτες. Αυτό το γράφαμε και μετά τα δύο σετ που πήρε στα Κανάρια Νησιά κόντρα στην Λας Πάλμας. Η ομάδα του Αντρέα Γκαρντίνι δεν γίνεται να μην βρεθεί για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στους ομίλους του Champions League. Το ερώτημα είναι όμως ένα. Το πόσο ψηλά είναι το ταβάνι της. Γιατί αν μέσα Οκτωβρίου παίζει τέτοιο βόλεϊ, τότε τι να περιμένουμε όλοι οι φίλοι του αθλήματος στην συνέχεια; Όταν θα δέσουν ακόμα περισσότερο με την ομάδα οι Πέριν, Ατανασίεβιτς και ο Γκαρντίνι ως νέος προπονητής της, περάσει την φιλοσοφία του, πόσο πιο ωραίο θα είναι το θέαμα που θα προσφέρει;
Αυτά βέβαια θα φανούν στο μέλλον. Στο παρόν αυτό που είναι σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός παίζοντας όμορφο βόλεϊ βρίσκεται με το ενάμισι πόδι στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και αρχίζει να σκέφτεται κάτι παραπάνω από μια απλή συμμετοχή στο Champions League. Και αν συνεχίζει να παίζει έτσι και καλύτερα, γιατί να μην το σκέφτεται θα προσέθετα εγώ…
ΥΓ: Ο Παγένκ την περσινή χρονιά ήταν κακός. Όχι μέτριος, αλλά κακός, με συνέπεια να χάσει την θέση του στην εξάδα στην Ευρώπη και στην 14άδα στην Ελλάδα, με τον Γκουσταβάο δικαίως να ήταν ο 4ος ξένος. Φέτος ο Σλοβένος κάνει ένα σαφώς καλύτερο ξεκίνημα και αρχίζει να θυμίζει τον παίκτη της πρώτης του χρονιάς στον Ολυμπιακό.
ΥΓ1: Στα στατιστικά ο Τζιάβρας κόντρα στην Μπρασόφ φαίνεται πως δεν έκανε κάνα φοβερό παιχνίδι. Ωστόσο έβγαλε μεγάλες άμυνες και δείχνει και αυτός αναγεννημένος στο ξεκίνημα της χρονιάς.
ΥΓ2: Για τον Κουμεντάκη δεν χρειάζονται πολλά. Και την φετινή χρονιά θα είναι κομβικός όπως είναι τα τελευταία χρόνια που ο Ολυμπιακός κατέκτησε τίτλους σε Ελλάδα και το Challenge Cup. Ακόμα και στην μέτρια μέρα του, μπορεί να κάνει την διαφορά, κάτι που έκανε και με την Μπρασόφ.
