Ο Απόστολος Οικονόμου, ο Ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής Ελλάδας, μίλησε στο VolleyLand.gr και στον Στέλιο Παπαδόπουλο τόσο για τα πρώτα δείγματα που πήρε από αυτές τις τέσσερις εβδομάδες προετοιμασίας, όσο και για το τι χρειάζεται μια ομάδα για να ανέβει επίπεδο και να κάνει το βήμα παραπάνω.
Θεωρεί επίσης, ότι το ελληνικό βόλεϊ δεν υστερεί σε ταλέντο, ωστόσο η δουλειά που πρέπει να γίνει σε όλους τους τομείς είναι το Α και το Ω και ειδικά στη νοοτροπία όλων των κρίκων της αλυσίδας.
Πώς έγινε η πρώτη επαφή με την Εθνική ομάδα;
«Με πήρε ο πρόεδρος για να δει τις προθέσεις μου. Μου εκμυστηρεύτηκε ότι θέλει να επενδύσει μετά από καιρό σε Έλληνα προπονητή. Κάναμε μια συνάντηση σε πάρα πολύ καλό κλίμα, συζητήσαμε για όλα τα θέματα. Είτε αγωνιστικά, είτε οργανωτικά, είχαμε σύμπτυξη απόψεων και όπως βλέπετε είμαι ο προπονητής της Εθνικής. Προσωπικά με τιμάει η επιλογή του και νομίζω, μαζί με εμένα και όλους τους Έλληνες επαγγελματίες προπονητές και ευελπιστώ να ανταποκριθώ στις προσδοκίες του».
Υπάρχει κάποια φιλοδοξία πίσω από αυτή την απόφαση, κάποιο όραμα;
«Αν δεν έχεις όραμα και φιλοδοξία δεν μπορείς να είσαι προπονητής σε αυτό το επίπεδο. Στόχος μας είναι το step up, η βελτίωση της ομάδας που φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται σωστή οργάνωση και πολλά πράγματα, που πιστεύω πως χρόνο με το χρόνο θα τα έχουμε».
Οπότε στόχος μας είναι η εξέλιξη;
«Κοιτάξτε να δείτε, όλες οι ομάδες στον ευρωπαϊκό χάρτη έχουν ταλέντο. Εμείς σαν ομάδα δεν υπολειπόμαστε σε ταλέντο, αλλά δε σημαίνει ότι έχουμε και περισσότερο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δουλέψουμε συνειδητά, έτσι ώστε όταν προκριθούμε στο πανευρωπαϊκό (που πρέπει κάθε φορά να είναι βασικός στόχος) να μην είμαστε κομπάρσοι, αλλά να δείξουμε κάτι ανταγωνιστικό. Όπως είχε κάνει η Εθνική το 2019 που προκρίθηκε στους ΤΟΠ 16. Βέβαια, πρώτος στόχος είναι η πρόκριση και μετά βήμα – βήμα. Οργανωτικά είμαι πολύ ευχαριστημένος από την ομοσπονδία και από αυτά που παρέχει στους αθλητές, ωστόσο υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Θέλω να πιστεύω πως και από του χρόνου θα συμμετέχουμε και σε άλλες διοργανώσεις, ώστε να μπορούν να παίρνουν τα παιδιά και άλλες παραστάσεις. Να μπορείς να συγκρίνεις την ομάδα με τις άλλες ευρωπαϊκές ομάδες, έτσι ώστε να εξελίσσεσαι και να βλέπεις το όραμα σου να γίνεται πραγματικότητα. Μια καλύτερη Εθνική ομάδα δηλαδή. Επίσης, ένας ακόμη στόχος που έχω βάλει, είναι όλοι να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας και να λειτουργήσουμε πιο επαγγελματικά και σαν Εθνική ομάδα, αλλά και σαν Ελληνικό Βόλεϊ. Κακά τα ψέμματα πολλές ομάδες έχουν υψηλό επίπεδο οργάνωσης και συνδυάζουν και το μεγάλο ταλέντο που έχουν. Αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς. Κάτι τέτοιο σαφέστατα θέλει χρόνο δε γίνεται από το ένα καλοκαίρι στο άλλο και πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι μαζί. Παίκτριες, προπονητικό σταφ, ομοσπονδία, όλοι μαζί. Το ελληνικό βόλεϊ τους έχει ανάγκη όλους. Δεν είναι ούτε του Οικονόμου, ούτε του Καραμπέτσου, ούτε κάποιας αθλήτριας».
Ιδιαίτερη συζήτηση προκάλεσε η κλήση της Καρακάση, μια αθλήτριας που τη σεζόν που μας πέρασε ήταν εκτός αγωνιστικής δράσης.
«Είναι θέμα αρχής ως άνθρωπος να μην σχολιάζω στα Μέσα ατομικές αποδόσεις σε έναν αγώνα, όπως και να εξηγώ για κλήσεις μεμονωμένων παικτριών. Αυτό που πρέπει όλοι να καταλάβουμε, είναι ότι ο ρόλος μου σαν προπονητής είναι να παίρνω κάποιες αποφάσεις και οι αποφάσεις αυτές γίνονται για το καλύτερο της Εθνικής και φυσικά στη διάρκεια θα κριθώ για αυτές μου τις αποφάσεις. Οπότε, όποια κλήση κάνω όποια απόφαση παίρνω είναι για το καλύτερο της Εθνικής. Για να έχω καλέσει αυτές τις 18 αθλήτριες (που στην πραγματικότητα είναι 24 στη λίστα, με τις έξι να βρίσκονται ανά πάσα στιγμή έτοιμες να βοηθήσουν), σημαίνει ότι τις πιστεύω, πιστεύω στο ταλέντο τους και πως με τη δική μου καθοδήγηση, τόσο στο προσωπικό κομμάτι της κάθε μίας αλλά και σαν σύνολο η Εθνική θα έχει κέρδος. Από εκεί και πέρα οφείλω να προσθέσω πως μίλησα και με κάποιες αθλήτριες που μπορούσαν να είναι και αυτές με βάση την αξία τους, όμως δεν έδειξαν τον απαιτούμενο ζήλο στην εφετινή χρονιά για να είναι μέλη της Εθνικής μας ομάδας. Οπότε, σεβάστηκα την απόφαση του, αφού θεωρώ πως το κίνητρο και η φιλοδοξία πρέπει να είναι η κινητήρια δύναμη σε Εθνική ομάδα. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε έναν κορμό αθλητριών με σωστή νοοτροπία και να τον εξελίξουμε σε μακροχρόνιο επίπεδο».
Τα συμπεράσματα σας από τα φιλικά της Εθνικής μας ομάδας με την Ελβετία στη Μίκρα και όσον αφορά τα προκριματικά για το Ευρωβόλεϊ, μπορούμε να τα καταφέρουμε ;
«Όταν είσαι στην Εθνική ομάδα πρέπει να έχεις υψηλά στάνταρ και ο πρώτος στόχος για αυτή την ομάδα είναι η πρόκριση στο Πανευρωπαϊκό σαν πρώτοι στον όμιλο».
Όσον αφορά τα πρώτα φιλικά και την προετοιμασία της ομάδας για τα προκριματικά ο έμπειρος τεχνικός ανέφερε. «Πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι ήταν μια ιδιαίτερη προετοιμασία έξι εβδομάδων κι έχουμε πραγματοποιήσει τις τέσσερις. Η αγωνιστική απραξία των διεθνών, μας πήγαν λίγο πίσω με κάποιους μυϊκούς τραυματισμούς στις πρώτες εβδομάδες μέχρι να προσαρμοστούν οι αθλήτριες στις απαιτητικές προπονήσεις που κάνουμε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα να μην είναι πλήρης στα πρώτα φιλικά κι έτσι δεν είχα τη δυνατότητα να δοκιμάσω όλα τα σχήματα που θα ήθελα. Βέβαια, πήραν όλες οι αθλήτριες αγωνιστικό ρυθμό, που ήταν και ο βασικός στόχος αυτών των φιλικών. Μετά τα παιχνίδια με την Ελβετία, θέλω να πιστεύω πως δουλέψαμε στις αδυναμίες μας, επέστρεψαν και οι τραυματίες οπότε στην Ισπανία θα γίνει το τελικό «μοντάρισμα» για να είμαστε έτοιμοι στα ματς με την Αυστρία και τη Β. Μακεδονία».
Είστε πολλά χρόνια στην Ελβετία και είστε μάλιστα από τους λίγους Έλληνες προπονητές που βρίσκονται στο εξωτερικό και θα είστε για ακόμη μια σεζόν τουλάχιστον. Πώς είναι τα πράγματα εκεί;
«Είμαι ευχαριστημένος στην Ελβετία, μπαίνω στον τρίτο χρόνο που θα βρίσκομαι στο Λουγκάνο. Στην Ευρώπη πιστεύουν πάρα πολύ στο πρότζεκτ, οπότε όταν δημιουργείτε ένα σοβαρό πρότζεκτ, έχεις και την κατάλληλη οργάνωση, σου δίνουν όλα τα εφόδια σε αφήνουν να δουλέψεις και στο τέλος σε κρίνουν. Θα ήθελα να το δω αυτό και στην Ελλάδα. Εμείς δυστυχώς εδώ ασχολούμαστε περισσότερα με το αποτέλεσμα αν ήρθε ή όχι. Δεν βλέπουμε κάτω από ποιες συνθήκες ήρθε αυτό το αποτέλεσμα. Πόσες ομάδες στο ελληνικό βόλεϊ κάνουν ένα πρότζεκτ τριετίας με έναν προπονητή και του παρέχουν όλα αυτά που χρειάζεται για να δουλέψει σωστά; Είναι κάτι πολύ μακρινό δυστυχώς και για αυτό δεν έχουμε και την εξέλιξη που θα έπρεπε με τις Εθνικές ομάδες. Ενώ επενδύουμε στις αθλήτριες και έχουμε υψηλά μπάτζετ, οργανωτικά αλλά και σε νοοτροπία είμαστε πολύ πίσω από τις ομάδες της Ευρώπης. Αυτό έχει γίνει και στο Λουγκάνο, οι άνθρωποι με πίστεψαν και για αυτό έχουμε και τα αποτελέσματα που έχουμε. Έχω ακόμη ένα χρόνο συμβόλαιο, έχουν γίνει κάποιες συζητήσεις για να επεκταθεί το συμβόλαιο μου, αλλά θα το δούμε έχουμε ακόμη μέχρι το καλοκαίρι».
Σκέφτεστε την επιστροφή στην Ελλάδα;
«Ποτέ δεν αποκλείω τίποτα. Είμαι προπονητής στο Λουγκάνο όμως, μ’αρέσει εκεί, μ’αρέσει το εξωτερικό γενικότερα και θέλω να παραμείνω εκεί. Η επιστροφή μου στην Ελλάδα βρίσκεται στο πίσω μέρος του μυαλού μου».
Τρομερή Ιταλία, χρυσή στους Ολυμπιακούς με τρομερή εμφάνιση (ΗΠΑ-Ιταλία 0-3)
Κλείνοντας, ποία η άποψη σας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Πήγε έτσι όπως το περιμέναμε. Πολύ μικρές οι διαφορές στο επίπεδο ανάμεσα στις ομάδες. Είδαμε πολλά 3-2. Στο τέλος, το πήρε η Ιταλία, γιατί συνδύασε το ταλέντο της με ένα πολύ καλό οργανόγραμμα και με πολύ καλό σταφ».