Και κόντρα στον ΠΑΟΚ ο Μίλωνας ήταν απολαυστικός επικρατώντας με 3-1 και βρίσκεται μαζί με τον Ολυμπιακό στην κορυφή. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως η ομάδα του Σάκη Ψάρρα έδειξε πως πλέον μπορεί να κοιτά κατάματα την κορυφή και να αντέχει στο βάρος του να είναι φαβορί στα περισσότερα παιχνίδια. Όσο για τον ΠΑΟΚ, η βαθμολογική του θέση τα λέει όλα…
ΑΟΝΣ Μίλων-ΠΑΟΚ 3-1: Όλο και ανεβαίνει η αρμάδα του Σάκη Ψάρρα
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Όταν την περσινή χρονιά ο Μίλωνας έκανε την εξαιρετική του πορεία, τόσο σε Ελλάδα όταν αποκλείστηκε με 3-2 νίκες από τον μετέπειτα πρωταθλητή Ολυμπιακό στα ημιτελικά του πρωταθλήματος και κυρίως όταν απέκλεισε στον ημιτελικό του Κυπέλλου τον Παναθηναϊκό χάνοντας στις λεπτομέρειες το τρόπαιο από τους Πειραιώτες, όσο και στην Ευρώπη, όλοι λέγαμε για το θαύμα της ομάδας της Νέας Σμύρνης.
Το καλοκαίρι οι «πράσινοι» άλλαξαν μεγάλο μέρος του κορμού, καθώς έφυγαν ο σπουδαίος Χερ, ο εξαιρετικός Γιορντάνοφ, ο ασταμάτητος Μολίνα, κομβικότατοι παίκτες στην εξαιρετική πορεία της ομάδας. Κανείς ωστόσο από την ομάδα δεν έδειξε να αγχώνεται μετά τις τόσες αλλαγές και όλοι πίστευαν πως ο Μίλωνας όχι μόνο θα συνεχίσει στο ίδιο τέμπο, αλλά θα προσπαθήσει να πάει ακόμα καλύτερα. Μια σιγουριά που συνεχίστηκε να υπάρχει ακόμα και όταν στα φιλικά η ομάδα δεν πήγαινε τόσο καλά. Μια σιγουριά που πηγάζει από την εμπιστοσύνη που υπάρχει στη δουλειά που γίνεται και φυσικά στο ρόστερ που υπάρχει. Μια σιγουριά που αν κρίνουμε από το έως τώρα τέσσερα στα τέσσερα που έχουν κάνει οι Νεο Σμυρνιώτες, είχε ξεκάθαρα βάση.
Ο Μίλωνας πλέον δεν είναι η ομάδα που προσπαθεί να «κλέψει» ένα παιχνίδι και αν το κάνει θα μιλάμε για έκπληξη. Είναι η ομάδα που μπαίνει στα περισσότερα παιχνίδια ως το μεγάλο φαβορί και αυτό το δείχνει μέσα στο γήπεδο. Και το δείχνει και κυρίως δεν έχει άγχος με αυτό γιατί πλέον όλοι ξέρουν πως αυτή τη στιγμή έχει καταφέρει με το σπαθί της να είναι στους μεγάλους της Volley League. Αυτή τη σιγουριά έδειξε και απέναντι στον ΠΑΟΚ. Και την έδειξε και στο πρώτο σετ, όταν ο αντίπαλος έδειχνε πως θα έκανε και σχετικά άνετα το 0-1. Για να είμαστε σωστοί βέβαια στο συγκεκριμένο σημείο το σημαντικό δεν ήταν τόσο η σιγουριά, αλλά ο εντυπωσιακός Ράσελ. Ο Αμερικανός πήγε στο σερβίς στο 15-19 και οδήγησε την ομάδα του στο 22-19. Ένα 7-0 που είχε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του και για την απίστευτη πίεση στην αντίπαλη υποδοχή, αλλά και γιατί τελείωσε κάθε κόντρα μπάλα που πήρε. Ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά έδειξαν οι γηπεδούχοι όταν είδαν τον ΠΑΟΚ να ισοφαρίζει. Δεν υπήρξε πανικός, καθώς ο καθένας έβλεπε πως ο Μίλωνας ήταν καλύτερη ομάδα, με καλύτερες επιλογές του πασαδόρου κάτι που φαίνεται και στο +10% (49-39) και κυρίως με καλύτερο ηγέτη. Γιατί αυτό ακριβώς ήταν ο Ράσελ. Ο ορισμός του ηγέτη.
ΠΑΟΚ: Η απογοήτευση μέσα από τα λόγια των Μιλενκόσκι και Κέμινκ
Όταν το καλοκαίρι ο Σάκης Ψάρρας αποφάσισε να αλλάξει τον σπουδαίο Μπόγιαν Γιορντάνοφ που και στα 40 του ήταν φοβερός, γνώριζε πως πήρε ρίσκο, καθώς δύσκολα θα βρισκόταν καλύτερος. Αυτός ο καλύτερος βρέθηκε και πραγματικά στη μέρα του είναι ο ορισμός του ασταμάτητου. Και όταν ο Ράσελ πάει όσο καλά πήγε με τον ΠΑΟΚ και ο Κωτσάκης (από τις καλύτερες μεταγραφές του καλοκαιριού κατά την ταπεινή μου άποψη) έχει ανάλογες εμφανίσεις και με δεδομένο το ότι ο Πολουγιάν σίγουρα θα ανεβαίνει, ο Μίλωνας δεν γίνεται να μην κοιτάζει ψηλά. Το πόσο ψηλά θα φανεί και στη διάρκεια που θα έχει. Σίγουρα πάντως αυτή η ομάδα έχει φτιαχτεί για να διεκδικήσει τίτλους και έχει φτιαχτεί με το σκεπτικό του ότι δεν έχει να φοβηθεί κανέναν αντίπαλο. Πλέον στα περισσότερα παιχνίδια ο Μίλωνας είναι ο μεγάλος που πρέπει οι άλλοι να φοβούνται και όσο ο Γιαμαμότο μπαίνει στο κλίμα, θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερος παίρνοντας και άλλες τέτοιες σημαντικές νίκες και προσφέροντάς μας πλούσιο θέαμα…
ΥΓ: Ο Ολυμπιακός έκανε ακριβώς αυτό που ήθελε. Κέρδισε με άνεση και ξεκουράστηκε κιόλας. Μια ξεκούραση που την έχει ανάγκη γιατί η συνέχεια μόνο εύκολη δεν είναι με τα συνεχόμενα παιχνίδια και στους ομίλους του Champions League.
ΥΓ1: Για τον Παναθηναϊκό, το άνετο 3-0 επί του Φοίνικα έχει δύο αναγνώσεις. Η πρώτη είναι πως οι «πράσινοι» όταν παίζουν σοβαρά έχουν όντως ψηλό ταβάνι. Από την άλλη δεν γίνεται σε ένα τέτοιο ματς, όταν ο αντίπαλός σου έχει 10, 15 και 17 πόντους, ο δεύτερος ακραίος σου (Κβάλεν) να έχει 8 πόντους με μόλις 29% στην επίθεση. Το πρόβλημα στα άκρα πρέπει να λυθεί άμεσα…
