Είναι ένα παιδί από τις Σέρρες, ένα παιδί που έχει μεγαλώσει μέσα στο βόλεϊ, αλλά τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι, για τον Δημήτρη Κομητούδη. Το Volleyland.gr κι ο Στέλιος Παπαδόπουλος μίλησαν με τον πασαδόρο της Κηφισιάς, για τους προσωπικούς του στόχους, για την Κηφισιά, αλλά και για την Εθνική που βρίσκεται… εκτός λίστας.
Αρμενάκης στο Volleyland: «Η ηλικία είναι ένας αριθμός – Play Off με τον Πήγασο, γιατί όχι;»
Μία συνέντευξη που μου πήρε καιρό να την κάνω, καθώς η φιλία μου με τον Δημήτρη Κομητούδη μετράει πια 15 χρόνια. Που λέτε τον Δημήτρη τον γνώρισα το καλοκαίρι του 2009, όταν είχε αποφασίσει να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Χωρίς να το αναλύσουμε ιδιαίτερα και για να μην σας κουράσω με αυτά, ο 14χρονος τότε Δημήτρης είχε έρθει στην ομάδα του χωριού μου (Θρακικός, Άνω Μητρουσίου Σερρών), για να ξεκινήσει την καριέρα του ως τερματοφύλακας. Ναι, καλά διαβάσατε, τερματοφύλακας. Μάλιστα στη μικρή (χρονικά) καριέρα του ως γκολκίπερ, είχε φορέσει τα γάντια κυρίως στα φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας, ωστόσο είχε δείξει από ότι θυμάμαι πολύ καλά στοιχεία με μία μόνο μικρή εξαίρεση.
Παναθηναϊκός: Τιμωρία μιας αγωνιστικής
Ο ίδιος αναφέρθηκε σε εκείνα το χρόνια λέγοντας: «Κοίτα, εγώ είχα ήδη ξεκινήσει να παίζω βόλεϊ όταν ήμουν στην 6η δημοτικού. Ήμασταν 6-7 παιδιά, με πολύ ανάμεικτες ηλικίες που και πάλι όμως δεν είχαμε συνέπεια, δηλαδή κάποιες φορές έλειπε ο ένας κάποιος ο άλλος. Σκέψου ότι δηλώναμε σε αγώνες με όριο ηλικίας του μεγαλύτερου, παίζαμε δηλαδή 12χρονα με 18αρηδες. Για δύο χρόνια όμως για λόγους που δεν ξέρω ακόμη και σήμερα δεν υπήρχε βολεϊκό τμήμα εφήβων στον ΑΟΣ, επομένως είπα να δοκιμάσω κάτι άλλο. Δοκίμασα που λες Πόλο, Μπάσκετ και Ποδόσφαιρο που λόγω ενός γνωστού του πατέρα μου, γίναμε και για λίγο συμπαίκτες. Κοίτα μου άρεσε το ποδόσφαιρο και η θέση του τερματοφύλακα, παρακολουθώ κιόλας αρκετούς αγώνες στην τηλεόραση. Να σου πω και κάτι; υπόσχομαι ότι όταν σταματήσω το βόλεϊ θα φορέσω ξανά τη στολή του τερματοφύλακα, έστω και για ένα επίσημο ματς».
Ήταν ένα μικρόβιο το βόλεϊ που στο κόλλησε η οικογένεια σου;
«Ξεκάθαρα, 99% το ξεκίνησα εξαιτίας του πατέρα μου που έπαιζε και αυτός και είχαν εξαιρετικό κλίμα στο ΑΟ Σερρών τότε. Φυσικά, βοήθησε και το πολύ ωραίο κλίμα που είχαμε και εμείς στην ομάδα. Ήμασταν παιδιά από την ίδια γειτονιά οπότε δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη για το τι άθλημα θα κάνω. Καλώς ή κακώς ήμουν και από τα παιδιά που είχαν μία καλύτερη επαφή με την μπάλα. Τα μόνα χρόνια που δεν έπαιξα βόλεϊ ήταν αυτά τα δύο που σου είπα, που δεν είχαμε άτομα. Και τότε δηλαδή που ξεκίνησα το ποδόσφαιρο το σταμάτησα, γιατί βρέθηκαν πάλι άτομα για τμήμα βόλεϊ και πήγα κατευθείαν εκεί, είχα μεγαλώσει και λίγο σωματικά και μπορούσα να σταθώ στο ανδρικό στην πίσω ζώνη οπότε ναι».
Τι προσωπικούς στόχους έχεις;
«Εγώ πάντα τους στόχους μου τους χωρίζω σε βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους. Για την τωρινή χρονιά θέλω να βελτιωθώ στο τεχνικό κομμάτι, στο πως κάνω τα βήματα, στις προσεγγίσεις μου, στις πάσες κλπ. Αυτό το έχω σαν στόχο κάθε χρόνο στη μέχρι τώρα καριέρα μου. Ξεκίνησε τη δεύτερη μου χρονιά στον ΟΦΗ και θα υπάρχει ως στόχος μέχρι την τελευταία μου μέρα στο βόλεϊ. Επιπλέον, θέλω να βελτιωθώ και τακτικά, αυτό φυσικά γίνεται σε συνεργασία με τους υπόλοιπους παίκτες και τους προπονητές και θέλω να δώσω ότι μπορώ να για να κερδίσει η ομάδα φέτος όλους τους αντιπάλους της.
Ο Ολυμπιακός έχει το μεγαλύτερο μπάτζετ και την πληρέστερη ομάδα φέτος, αλλά όλοι οι υπόλοιποι θεωρώ ότι είμαστε αρκετά κοντά. Μετά τη νίκη και επί του Παναθηναϊκού ουσιαστικά το επιβεβαιώσαμε αυτό. Οπότε θέλω ναι, να τους κερδίσουμε όλους φέτος και να έχω συνεισφέρει αρκετά σε αυτό. Από εκεί και πέρα με την Κηφισιά θέλουμε να φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται αλλά δεν μπορείς να πεις κυνηγάω την 4η ή 5η θέση, γιατί αν γίνει το πρώτο κομμάτι με τις νίκες, ουσιαστικά δεν υπάρχει ταβάνι.
Στους μακρινούς μου στόχους τώρα, θα ήθελα να βρίσκομαι σε ομάδα που διεκδικεί καθαρά τίτλους από τη θέση του βασικού. Βρέθηκα στον Ολυμπιακό για δύο χρόνια που διεκδικούσε τα πάντα, αλλά σε διαφορετικό ρόλο, ήμουν δεύτερος, ήταν κάτι το διαφορετικό. Θέλω επομένως να φτάσω σε ένα επίπεδο που να μπορώ να διεκδικώ τίτλους από τη θέση του βασικού».
Μόνο εγχώρια; Π.χ αν έρθει μία πρόταση από Α2 Ιταλίας…
«Όχι δεν λέω μόνο εγχώρια, κοίτα δεν κοιτάζω ομάδα, κοιτάζω το πρότζεκτ που έχουν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Θα έφευγα ναι 100% δεν έχω τέτοιο περιορισμό ή κάποιο συγκεκριμένο πρωτάθλημα ως προτίμηση, αρκεί να με καλύπτει εμένα σε αυτά που θέλω».
Πάμε τώρα στο κομμάτι της Εθνικής, είσαι ο μόνος Έλληνας που παίζει ως βασικός στη θέση του πασαδόρου στην Ελλάδα. Είναι κι ο Γαλιώτος στη Φριντριχσάφεν που ήταν βασικός το καλοκαίρι με την Εθνική. Έχεις προπονητή στην Κηφισιά τον Χριστοφιδέλη που είναι και στην Εθνική και σε ζήτησε ο ίδιος στην Κηφισιά. Να περιμένουμε κλήση σου; Ήσουν μέλος στους Μεσογειακούς της Αλγερίας πριν δύο χρόνια αλλά μετά δεν συνεχίστηκε…
Challenge Cup ανδρών: Χωρίς τον Λομπιζένκο ο ΠΑΟΚ στην Ουγγαρία
«Κριτήριο για κλήση στην εθνική θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι το αν παίζει ένας αθλητής βασικός ή αν είναι αναπληρωματικός. Ίσως, το να υπάρχει ένα πρότζεκτ ή το να εξαργυρώνεις τις καλές χρονιές που κάνουν οι αθλητές με κλήση να είναι στο δικό μου το μυαλό τα 2 σενάρια. Σε κάθε περίπτωση, στην εθνική έχω συμμετάσχει ένα καλοκαίρι μόνο. Και αυτό μισό. Προφανώς, χρειάζεται να βελτιωθώ περισσότερο και αυτός είναι και ο στόχος μου».
Στην Εθνική μπορεί να ήταν για μισό καλοκαίρι όπως λέει ο ίδιος, ωστόσο στην τελετή έναρξης των Μεσογειακών αγώνων στην Αλγερία μας χάρισε μια μοναδική στιγμή!
Μετά το βόλεϊ τι έχει η ζωή για τον Δημήτρη Κομητούδη;
«Έχω τελειώσει οικονομικών επιστημών στον Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ξέρω να μιλάω και τρεις ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά και ρώσικα) αλλά ακόμη δεν έχω κατασταλάξει στο τι θέλω να κάνω μετά. Γαλλικά είχα κάνει μικρός φροντιστήρια (ευχαριστώ τη μάνα μου γι αυτό), με βοήθησαν φουλ όταν είχα πάει στη Γαλλία γιατί είχα μόνο τρεις συμπαίκτες που ήξεραν ελάχιστα αγγλικά οπότε μπήκα σε μία συνθήκη να τα μιλήσω ξανά. Τώρα τα ρώσικα τα ξεκίνησα όταν ήμουν στην Κρήτη, με σκοπό να τα χρησιμοποιήσω με τα οικονομικά κάπως αργότερα στη ζωή μου. Τώρα για το μετά δεν το έχω σκεφτεί καθόλου πχ να γίνω προπονητής. Δεν το αποκλείω σίγουρα και ίσως λόγο της θέσης που αγωνίζομαι και λόγο της δικιάς μου ιδιοσυγκρασίας να μπορούσα να το κάνω ναι αλλά έχουμε ακόμη μπροστά μας καιρό».
Πάμε να κλείσουμε με το κομμάτι της μπαντάνας τώρα και των anime που είσαι μεγάλος φαν. Θα έχουμε την επιστροφή της μπαντάνας; Ποιο είναι το top 5 σου από τα anime;
«Λοιπόν αρχικά στο κομμάτι των anime. Σίγουρα βάζουμε μέσα το big 3, που για εμένα είναι One Piece, Bleach και Naruto. Σίγουρα θα βάλουμε το Attack on Titan, 100% μέσα γιατί είναι best story ever told και θα κλείσω την πεντάδα μου με Hunter x Hunter, που για εμένα είναι ίσως το καλύτερο μεμονωμένο arc ever στην ιστορία των Anime. Αν έπρεπε να τα βάλω σε σειρά, έχουμε. 1. Attack on Titan, 2. Bleach, 3. One Piece, 4. Naruto, 5. Hunter x Hunter.
Τώρα όσον αφορά την μπαντάνα, στον Πήγασο είχαμε πολύ ωραίο κλίμα και μπορούσα να τη φορέσω γιατί ένιωθα πολύ άνετα, ήμουν στην ομάδα χρόνια. Στον Ολυμπιακό αν και οι συμπαίκτες μου, μου έλεγαν να τη βάλω, δεν ένιωθα ότι είναι η ώρα της. Τώρα στην Κηφισιά, θα πρέπει να κάνω μια κουβέντα για αυτό κι βλέπουμε».
