Οι Παναθηναϊκός και ΑΟ Θήρας ήταν τα φαβορί στους ημιτελικούς του τουρνουά Νομίκεια 2024 κόντρα σε Πανιώνιο και Μίλωνα, κέρδισαν χωρίς να χάσουν σετ, με τις ομάδες όμως της Νέας Σμύρνης να δείχνουν πως όντως θα είναι σκληρά καρύδια στο νέο πρωτάθλημα.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Η αλήθεια είναι πως δύσκολα μπορεί κάποιος να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα από ένα φιλικό όσο δυνατό και αν είναι. Αυτά τα παιχνίδια είναι μόνο για τους προπονητές που δοκιμάζουν πράγματα, προκειμένου να έχουν τις ομάδες τους έτοιμες μόλις αρχίσουν οι επίσημες υποχρεώσεις. Εκεί δηλαδή που κάθε νίκη, κάθε ήττα, κάθε σετ θα μετράει απείρως περισσότερο από ότι σε ένα ματς προετοιμασίας.
Από την άλλη βέβαια, όταν η κλεψύδρα όσον αφορά την έναρξη είτε του πρωταθλήματος, είτε των ευρωπαϊκών αγώνων, αδειάζει τα δυνατά φιλικά δείχνουν τουλάχιστον την εικόνα που υπάρχει εκείνη την στιγμή. Όλα αυτά τα γράφω γιατί στο πανέμορφο νησί της Σαντορίνης διεξάγεται και φέτος με απόλυτη επιτυχία το τουρνουά Νομίκεια 2024. Οι άνθρωποι του ΑΟ Θήρας για 11η χρονιά διοργανώνουν ένα τουρνουά που πλέον έχε γίνει θεσμός. Ένα τουρνουά στο οποίο φέτος εκτός από τους οικοδεσπότες συμμετέχουν οι Παναθηναϊκός, Πανιώνιος και Μίλωνας.
Στους δύο ημιτελικούς που έγιναν χθες Τρίτη, τα φαβορί ήταν και δικαίως οι πρωταθλήτριες τα τελευταία τρία χρόνια και οι νησιώτισσες. Και οι δύο δικαιολόγησαν αυτό τον τίτλο επικρατώντας με 3-0, έδειξαν σαφώς πιο έτοιμες ομάδες, αλλά από την άλλη και οι ηττημένες άφησαν υποσχέσεις για το μέλλον. Άλλωστε προσωπικά θεωρώ πως τόσο ο Πανιώνιος (κυρίως), όσο και ο Μίλωνας, είναι βασικός λόγος που η φετινή Volley League Γυναικών είναι πιο δυνατή, καθώς θεωρώ πως πολλές ομάδες θα τα βρουν σκούρα απέναντί τους.
Και θα τα βρουν σκούρα γιατί διαθέτουν παίκτριες με εμπειρία όχι απλά στην μεγάλη κατηγορία, αλλά και σε ομάδες που έκαναν πρωταθλητισμό, κάτι σημαντικό για κάποιον που ανεβαίνει στην μεγάλη κατηγορία και ο στόχος του δεν είναι απλά να παραμείνει σε αυτή, αλλά να παλέψει και για το κάτι παραπάνω.
Όσον αφορά τους νικητές, οι πρωταθλήτριες τα τρία τελευταία χρόνια κράτησαν έδειξαν και κόντρα στον Πανιώνιο πως θα στηριχθούν σε μεγάλο βαθμό στο κέντρο. Η Σάμανταν στην μέρα της είναι ασταμάτητη, η Χατζηευστρατιάδου βοηθάει και σε μπλοκ και σε επίθεση, ενώ πολλές είναι οι φορές που και με τον Πανιώνιο δόθηκε βάρος στο σπάσιμο της μπάλας στο μπλοκ προκειμένου να υπάρξει κόντρα επίθεση. Επίσης οι «πράσινες» προσπαθούν να κάνουν όσα λιγότερα λάθη μπορούν, με τον Νέσιτς να φωνάζει με την πρώτη ευκαιρία όταν αυτό γίνεται.
Τα λάθη και η διαφορά που είχαν οι δύο ομάδες, έκριναν και τον ημιτελικό, καθώς όταν η μία ομάδα έχει κάνει 26 και η άλλη 16, δεν γίνεται να κερδίσει η πρώτη. Τα κορίτσια του Γιάννη Χαριτωνίδη που έως τώρα έχουν μια εξαιρετική παρουσία στην preseason, ίσως λόγω πίεσης από τις αντιπάλους τους, είτε λόγω άγχους, καθώς απέναντί τους ήταν οι πρωταθλήτριες και ήθελαν να αποδείξουν πράγματα «έδωσαν» ένα σετ και έναν ακόμα πόντο στον Παναθηναϊκό. Ακόμα και έτσι όμως ήταν κοντά και στα τρία σετ και έδειξαν όντως πως όποιος τους υποτιμήσει δεν θα περάσει και τόσο καλά.
Στον άλλον ημιτελικό η αλήθεια είναι πως ο Μίλωνας ήταν πολύ πιο ανταγωνιστικός από όσο περιμέναμε. Οι νεοφώτστοι που περιμένουν με αγωνία την πρώτη τους συμμετοχή στην Volley League στηρίχθηκαν σε Χίπε και Γεντσαρίδη, δύο παίκτριες που η πρώτη έχει κερδίσει τα πάντα στην Ελλάδα με τη φανέλα του Ολυμπιακού και η δεύτερη έχει παίξει σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό ως μια ρεζέρβα πολυτελείας. Πάλεψαν και με το παραπάνω τα δύο από τα τρία σετ, με το τρίτο να το χάνουν σχεδόν μέσα από τα χέρια τους, όμως και αυτές έδειξαν πως στην πρώτη τους συμμετοχή στην μεγάλη κατηγορία μόνο σάκος του μποξ δεν αναμένεται να είναι, αν βέβαια και στα επίσημα παιχνίδια έχουν την ίδια εικόνα.
Ο ΑΟ Θήρας τέλος, στον ημιτελικό στηρίχθηκε πολύ στο μπλοκ. Έκανε 14 και δέχθηκε μόλις τα μισά, πίεσε στο σερβίς παίρνοντας 5 άσους, αλλά δείχνει να θέλει ακόμα δουλειά. Είναι μια νέα ομάδα, το ρόστερ είναι από τα καλύτερα που είχε τα τελευταία χρόνια και μόλις αυτό δέσει δεν είναι καθόλου απίθανο να παλέψει για κάτι παραπάνω από μια θέση στην τετράδα. Συνολικά πάντως και στους δύο ημιτελικούς, είδαμε ωραίο βόλεϊ ανοίγοντάς μας την όρεξη για τα επίσημα παιχνίδια που έρχονται…
ΥΓ: Είναι πολύ ωραίο να τελειώνει το παιχνίδι του ΑΟ Θήρας και τα κορίτσια της ομάδας να αποθεώνονται όχι από οπαδούς (και αυτοί χρειάζονται, δεν το συζητώ αυτό), αλλά από οικογένειες και παιδιά. Είναι μια ωραία γιορτή κάθε αγώνας στη Σαντορίνη και αν κάποιος αγαπάει το βόλεϊ, αξίζει να την παρακολουθήσει από κοντά.
