Ο Ολυμπιακός ακόμα και κουρασμένος κατάφερε να κερδίσει έναν ΠΑΟΚ που έκανε την καλύτερη φετινή του εμφάνιση. Αυτό εκτός του League Cup που κατέκτησαν οι Πειραιώτες, δείχνει αυτό που έχουμε αναφέρει πολλές φορές, πως η ομάδα του Αντρέα Γκαρντίνι δύσκολα θα χάσει από κάποιον αντίπαλο εντός συνόρων, ειδικά σε αναμέτρηση που κρίνεται τίτλος.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Με δεδομένη την εικόνα που είχαν ως τώρα στην χρονιά ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ, ελάχιστοι περίμεναν πως στην Άρτα θα μπορούσαν οι «ασπρόμαυροι» να πάρουν το League Cup, κόντρα στους «ερυθρόλευκους». Η διαφορά των δύο ομάδων όταν η μία και η άλλη είναι στα καλύτερά τους, φαντάζει εξαιρετικά μεγάλη. Αυτό βέβαια δεν το είδαμε στο «Τ9» και αναφέρομαι στην διαφορά επιπέδου, γιατί όσον αφορά το φαβορί για τον πρώτο τίτλο της χρονιάς δεν υπήρξε καμία έκπληξη.
Οι Πειραιώτες έκαναν δικό του το 7ο συγκεκριμένο τρόπαιο και πρώτο μετά τα τρία συνεχόμενα του Παναθηναϊκού και το γιατί το έκαναν με δυσκολία υπάρχει εξήγηση. Οι νταμπλούχοι πήγαν στην Άρτα με την κούραση να έχει κάνει για τα καλά την εμφάνισή της. Κούραση που δεν έχει να κάνει μόνο από τα δυνατά παιχνίδια και τα ταξίδια, καθώς και ο ΠΑΟΚ παίζει και συνεχίζει στην Ευρώπη, αλλά από τα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετωπίσουν κομβικοί παίκτες της ομάδας, όπως Τζούριτς, Ατανασίεβιτς, Πέριν.
Εκτός από την κούραση όμως, βρήκαν απέναντί τους τον καλύτερο φετινό ΠΑΟΚ. Οι Θεσαλονικείς πάλεψαν και με το παραπάνω. Ήξεραν και οι ίδιοι πως για να έχουν ελπίδες νίκης έπρεπε να τα δώσουν αυτοί όλα και να περιμένουν να είναι σε μέτριο απόγευμα οι αντίπαλοί τους. Ουσιαστικά θα λέγαμε πως αυτό έγινε και στον τελικό, αλλά δυστυχώς για την ομάδα του Γιόσκο Μιλενκόσκι αυτό δεν έφτανε. Και δεν έφτανε γιατί στα δύσκολα οι αντίπαλοί τους έβγαζαν τον χαρακτήρα που τους έχει οδηγήσει σε συνεχόμενους τίτλους.
Ουσιαστικά θα λέγαμε πως όλα κρίθηκαν στο πρώτο σετ. Εκεί όπου ο ΠΑΟΚ έκανε την τεράστια ανατροπή και έφτασε να χάσει δύο κόντρα μπάλες για να τελειώσει το σετ. Όταν στην μία ο πασαδόρος σου κάνει διπλή μπαλιά και στην άλλη ο καλύτερός σου επιθετικός δέχεται μπλοκ, πως μπορείς να ελπίζεις για την υπέρβαση; Το σημαντικό και συνάμα ενθαρρυντικό για τον «δικέφαλο του βορρά», είναι πως παρά το σοκ του 1-0 και έτσι όπως αυτό ήρθε, δεν τα παράτησε και πάλεψε ως το τέλος και στα άλλα δύο.
Θα πείτε και με το δίκιο σας πως τι να το κάνετε που πάλεψε, από την στιγμή που τα έχασε. Δεν έχετε άδικο, καθώς σε έναν τελικό σημασία έχει το ποιος σήκωσε την κούπα, αλλά από την άλλη οι «ασπρόμαυροι» πρέπει να επενδύσουν σε αυτή την προσπάθεια και αντίδραση μετά το 0-1. Μια προσπάθεια που δεν θεωρώ πως φτάνει αν απέναντι βρουν έναν καλό Ολυμπιακό, αλλά σίγουρα θα τους βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στα άλλα παιχνίδια.
Όσον αφορά την κούραση του Ολυμπιακού φάνηκε ξεκάθαρα σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι του αγώνα. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν 12 μπλοκ και δέχθηκαν 6, είχαν 11 άσους και δέχθηκαν μόλις 4, ενώ είχαν 52% στην επίθεση με τον αντίπαλό τους να έχει 44%. Ο μοναδικός λόγος που δεν κέρδισαν με άνεση, είναι πως έκαναν 29 λάθη και ο «δικέφαλος του βορρά» 10 λιγότερα. Έδωσαν δηλαδή ένα σετ και 4 πόντους στον αντίπαλό τους κυρίως γιατί υπήρξαν στιγμές που το σώμα δεν μπορούσε να ακολουθήσει το μυαλό.
Όταν από την άλλη σε παιχνίδι τριών σετ, κάνεις 29 λάθη και κερδίζεις με 3-0 χωρίς να πιάσεις υψηλά στάνταρ απόδοσης, δείχνεις πως αν είσαι από μέτριος έως καλός δεν έχεις αντίπαλο. Και δεν έχεις γιατί διαθέτεις παίκτες όπως ο Τζούριτς και ο Ατανασίεβιτς που ο ορισμός του νικητή, όπως φυσικά και ο Τράβιτσα και ο Κουμεντάκης και ο Παγένκ, αλλά και ο Πέριν. Ο χαρακτήρας των παικτών του, έδωσε το League Cup στον Ολυμπιακό, πιο δύσκολα από ότι ίσως θα περιμέναμε οι περισσότεροι, αλλά το έκανε και αυτό είναι το πιο σημαντικό σε κάθε τελικό…
ΥΓ: Για Τζούριτς δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ο άνθρωπος στα 35 του σε κάθε μεγάλο παιχνίδι παίζει σας 20άρης και δεν σταματά να συλλέγει εκτός από τίτλους με την ομάδα του και αυτούς του MVP. Και θα ξαναγράψω πως αν έπαιζε με την Φενέρ το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό γιατί ο Λούμπουριτς δεν θα έκανε το πάρτι που έκανε στο Ρέντη.
