Ο ΖΑΟΝ επέστρεψε στη Volley League, μετά από τα εντυπωσιακά πλέι οφ, που έλαβαν χώρα, στην Pre League των γυναικών, με την ομάδα της Κηφισιάς να επικρατεί στο τοπικό ντέρμπι του Ηρακλή Κηφισιάς, ενώ «έσπασε» την έδρα της Ελπίδας Αμπελοκήπων, στους τελικούς, παίρνοντας τελικά την άνοδο, με το άνετο 3-0 του «Ζηρινείο».
Γράφει ο Μάριος Βλαβιανός
Από τις πρωταγωνίστριες του… άθλου αυτού, ήταν αναμφίβολα η Ιωάννα Κασδοβασίλη! Η 28χρονη κεντρικός, το περασμένο καλοκαίρι, πήρε την απόφαση να αφήσει τη Volley League, έγινε με το «καλημέρα» αρχηγός του ΖΑΟΝ και στο τέλος δικαιώθηκε με την άνοδο.
Η Ιωάννα μίλησε στο volleyland.gr και τον Μάριο Βλαβιανό, για την απόφασή της, να μεταγραφεί στο ΖΑΟΝ, τη φετινή σεζόν στην Pre League, για τα επόμενα σχέδιά της και όχι μόνο.
Αναλυτικά:
Ας ξεκινήσουμε από τα «φρέσκα»: Σπουδαίο επίτευγμα και άνοδος στη Volley League με τον ΖΑΟΝ. Μετά από κάποιες μέρες, τι συναίσθημα επικρατεί;
«Ακόμα και μετά από κάποιες μέρες, τα συναισθήματα είναι απερίγραπτα! Νιώθω τεράστια χαρά, υπερηφάνεια και ικανοποίηση για όλη την προσπάθεια που κάναμε ως ομάδα. Ήταν μια μακρά και απαιτητική χρονιά, και το γεγονός ότι καταφέραμε να πετύχουμε την άνοδο κάνει όλη την κούραση να αξίζει. Είμαι απίστευτα ευγνώμων για την ομάδα μας, για το δέσιμο που δημιουργήσαμε και για το γεγονός ότι γράψαμε τη δική μας ιστορία με τον ΖΑΟΝ»
Πως κύλησε η σεζόν; Το περίμενες εξ αρχής ότι η ομάδα θα φτάσει στην άνοδο;
«Η σεζόν ήταν γεμάτη σκαμπανεβάσματα, αλλά και στιγμές που μας έκαναν πιο δυνατές σαν ομάδα. Από την αρχή γνωρίζαμε πως είχαμε τις δυνατότητες, αλλά σε τέτοιες διαδρομές τίποτα δεν σου χαρίζεται. Στην αρχή, ίσως να μην το φανταζόμασταν, αλλά όταν βρεθήκαμε στα πλέι οφ και είδαμε τη δύναμή μας, καταλάβαμε ότι μπορούσαμε να τα καταφέρουμε. Βαθιά μέσα μου, το πίστευα πως αυτή η ομάδα μπορούσε να φτάσει ψηλά, αλλά το ότι τελικά το καταφέραμε, και μάλιστα με αυτόν τον τρόπο, είναι κάτι που ξεπερνά κάθε προσδοκία»
Η άνοδος ήταν ο στόχος εξ αρχής; Η προέκυψε μέσα στη σεζόν, βλέποντας και τις δυνατότητες της ομάδας;
«Ο αρχικός μας στόχος ήταν να περάσουμε στα πλέι οφ και να κάνουμε μια αξιοπρεπή πορεία εκεί. Η άνοδος ήταν κάτι που δεν το είχαμε βάλει εξαρχής ως στόχο, καθώς η σεζόν προχωρούσε και βλέπαμε τις δυνατότητές μας, καταλάβαμε ότι είχαμε το βάρος και την ποιότητα να πετύχουμε κάτι περισσότερο. Η αυτοπεποίθησή μας αυξήθηκε με κάθε νίκη και τελικά, στο τέλος, η άνοδος ήρθε ως επιβράβευση του σκληρού αγώνα και της πίστης μας»
Πάμε λίγο στο περασμένο καλοκαίρι. Έχοντας στην πλάτη σου, συνεχόμενα και πετυχημένα χρόνια στη Volley League, πήρες την απόφαση να «πέσεις» μια κατηγορία. Πως έφτασες σε αυτή την απόφαση;
«Η απόφαση να συνεχίσω σε μια κατηγορία χαμηλότερη από τη Volley League ήρθε ως μια νέα πρόκληση που με ενδιέφερε. Είχα τη δυνατότητα να δουλέψω σε μια ομάδα με διαφορετικό στόχο και φιλοδοξίες, και αυτό με κίνησε να συμμετέχω. Ο ΖΑΟΝ, το πλάνο της ομάδας και η εμπιστοσύνη που ένιωσα από τους ανθρώπους της, μου έδειξαν ότι άξιζε να κάνω αυτό το βήμα. Είδα αυτή την αλλαγή σαν μια ευκαιρία να επενδύσω σε κάτι καινούριο, να δουλέψω με νέες ιδέες και να βοηθήσω την ομάδα. Δεν το είδα σαν ένα βήμα πίσω και τελικά, δικαιώθηκα»
Ένιωθες σαν… τη μεγάλη αδελφή στο ρόστερ, με βάση και το βιογραφικό σου; Υπήρχε μια παραπάνω πίεση, λόγω της εμπειρίας σου, προκειμένου πέρα από αρχηγός, να καθοδηγείς και τις συμπαίκτριές σου;
«Ναι, σε ένα βαθμό ένιωθα σαν τη “μαμά” της ομάδας. Όχι μόνο λόγω ηλικίας ή εμπειρίας, αλλά κυρίως λόγω της ευθύνης που αισθανόμουν απέναντι στις συμπαίκτριές μου. Ήξερα ότι έπρεπε να είμαι εκεί, όχι μόνο μέσα στο παιχνίδι, αλλά και έξω από αυτό — να δώσω στήριξη, δύναμη και πίστη όταν χρειάζονταν. Ήταν μια ευχάριστη “πίεση” για μένα, γιατί δεν το έβλεπα σαν βάρος, αλλά σαν τιμή να μπορώ να καθοδηγώ, να εμπνέω και να μαθαίνω κι εγώ ταυτόχρονα από τις σχέσεις που χτίσαμε μέσα στην ομάδα».
Στα πλέι οφ, είδαμε τρομερά παιχνίδια, ενώ στον κόσμο έμειναν το… θρίλερ με τον Ηρακλή Κηφισιάς. Η αυτοπεποίθησή σας, ανέβηκε κατακόρυφα μετά την πρόκριση;
«Σίγουρα! Το παιχνίδι με τον Ηρακλή Κηφισιάς ήταν ένα πραγματικό θρίλερ, γεμάτο ένταση και συγκινήσεις. Αυτή η πρόκριση μας έδωσε τεράστια ώθηση και μας έκανε να πιστέψουμε ακόμα περισσότερο στις δυνάμεις μας. Η αυτοπεποίθηση μας εκτοξεύτηκε, όχι μόνο γιατί κερδίσαμε, αλλά γιατί είδαμε ποια είναι η πραγματική μας δύναμη, το δέσιμο και το πάθος που είχαμε ως ομάδα. Μετά από αυτό, ήμασταν πιο σίγουρες από ποτέ ότι μπορούμε να φτάσουμε ως το τέλος».
Είχατε μειονέκτημα έδρας κόντρα στην Ελπίδα και όμως… το σπάσατε και με 2-0 ανεβήκατε στη Volley League. Ποιο ήταν το στοιχείο που έκρινες τους τελικούς ανόδου.
«Από το πρώτο παιχνίδι δείξαμε ότι δεν μας φόβιζε ούτε το μειονέκτημα έδρας, ούτε η πίεση των τελικών. Παίξαμε με συγκέντρωση και πίστη στο στόχο μας. Το κλειδί, για μένα, ήταν ότι μπήκαμε στο γήπεδο με απόλυτη εμπιστοσύνη η μία στην άλλη. Παίζαμε με κοινό στόχο και αποφασιστικότητα. Δεν επιτρέψαμε σε τίποτα να μας αποσπάσει την προσοχή από το στόχο μας».
Σκέφτεσαι τη νέα σεζόν; Θα επιστρέψεις στη Volley League, με τον ΖΑΟΝ ή προς το παρόν ξεκούραση και γέμισμα μπαταριών.
«Η αλήθεια είναι ότι σκέφτομαι τη νέα σεζόν και τις προκλήσεις που έρχονται, αλλά και την ανάγκη για λίγο χρόνο ξεκούρασης και ανασυγκρότησης. Έχω περάσει μια χρονιά γεμάτη ένταση και συναισθηματική φόρτιση, και πιστεύω πως χρειάζομαι λίγο χρόνο για να γεμίσω τις μπαταρίες μου. Όσον αφορά τον ΖΑΟΝ και τη Volley League, αυτό είναι κάτι που θα το συζητήσουμε όταν έρθει η ώρα».
Ποια η γνώμη σου για το φετινό πρωτάθλημα της Volley League, βλέπουμε το ενδιαφέρον να ανεβαίνει και το επίπεδο φυσικά.
«Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να βλέπουμε το φετινό πρωτάθλημα της Volley League να ανεβαίνει χρόνο με το χρόνο. Το επίπεδο ανταγωνισμού έχει ανέβει κατακόρυφα και αυτό φαίνεται σε κάθε παιχνίδι. Υπάρχει πλέον μεγαλύτερη υποστήριξη, περισσότερη δουλειά από τις ομάδες και, φυσικά, μεγαλύτερη αγάπη από τον κόσμο για το βόλεϊ. Είναι φανερό ότι το άθλημα έχει αρχίσει να προσελκύει ακόμα περισσότερους θεατές και να ανεβάζει το επίπεδο συνολικά».
Είσαι από τις περιπτώσεις παραδειγμάτων προς μίμηση: Πρωταθλητισμός, αλλά και σπουδές. Υπάρχει μυστικό σε αυτό; Στο συνδυασμό, στον οποίο αρκετοί… λύγιζουν.
«Δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο μυστικό είναι θέμα σωστής οργάνωσης, προτεραιοτήτων. Όταν αγαπάς πραγματικά το άθλημά σου αλλά θέλεις και να εξελιχθείς ακαδημαϊκά, βρίσκεις τη δύναμη και τον τρόπο να τα ισορροπήσεις. Δεν είναι πάντα εύκολο, υπάρχουν στιγμές που πιέζεσαι, αλλά στο τέλος της ημέρας η προσπάθεια αξίζει. Ο πρωταθλητισμός και οι σπουδές με δίδαξαν πειθαρχία, υπομονή και να μην τα παρατάω εύκολα».
