Η Σλοβενία κατάφερε να βρεθούν στην τετράδα στο φετινό VNL, με τον Φώτη Καρακούση να αναρωτιέται πως αυτή η μικρή χώρα που πριν δέκα χρόνια ξεκίνησε πίσω από την Ελλάδα έχει τόσο μεγάλες επιτυχίες την στιγμή που η Εθνική μας κάνει συνεχώς βήματα πίσω.
Πριν πέντε χρόνια σε μια αναφορά μου στην Εθνική ομάδα, είχα σταθεί στο παιχνίδι της με την Σλοβενία στις 16 Ιουλίου του 2014. Εκείνη την ημέρα το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχοντας χάσει στην Θεσσαλονίκη με 3-2 στον ημιτελικό του Ευρωπαϊκού Λιγκ, φιλοξενήθηκε στο Μάριμπορ από την Σλοβενία και πραγματοποιώντας εξαιρετική εμφάνιση επικράτησε με 3-1 και πήρε την πρόκριση για τον τελικό. Εκεί έχασε από το Μαυροβούνιο, αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό.
Το θέμα μας είναι η πορεία της Σλοβενίας που δυστυχώς δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτή της Ελλάδας. Οι Σλοβένοι μετά τον συγκεκριμένο αποκλεισμό πήγαν στο Eurovolley και πραγματοποιώντας εντυπωσιακή πορεία έφτασαν μέχρι τον τελικό παίρνοντας το πρώτο τους μετάλλιο. Έκαναν δικό τους το Challenger Cup, παίρνοντας το εισιτήριο για το Volleyball Nations League, που έχει αντικαταστήσει το παλιό World League, ενώ και το 2019 κατάφεραν να κάνουν ακόμα μια μαγική πορεία στο Eurovolley παίρνοντας ακόμα ένα ασημένιο μετάλλιο.
Το τι κάναμε εμείς στο συγκεκριμένο διάστημα δεν χρειάζεται να το αναφέρουμε, είναι γνωστό σε όλους. Θα πείτε και με το δίκιο σας γιατί να γίνει πάλι η ίδια αναφορά; Γιατί και στα επόμενα πέντε χρόνια η Σλοβενία, μια χώρα 2.000.000 κατοίκων συνεχίζει να παραμένει στον αφρό του Παγκοσμίου βόλεϊ, βγάζοντας καινούργιους πρωταγωνιστές. Οι Στερν, Παγένκ, Κοζαμέρνικ, Ρόπρετ, Μόζιτς, Μουγιάνοβιτς, έχουν δέσει εξαιρετικά με τους Ούρναουτ και Τσέμπουλι, οδηγώντας την Εθνική τους σε ακόμα δύο μετάλλια σε Eurovolley, ένα ασημένιο το 2021 και ένα χάλκινο το 2023. Σε μια πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες και συγκεκριμένα στους φετινούς της Γαλλίας και σε μια πρόκριση στην 4η του VNL. Με λίγα λόγια η Σλοβενία όχι απλά έχει κάνει άλματα, αλλά έχει βρεθεί για τα καλά στην ελίτ του παγκόσμιου βόλεϊ και το έχει κάνει και με νέο αίμα, την στιγμή που η Ελλάδα η οποία σε λίγες ημέρες ξεκινάει την προετοιμασία της για τα προκριματικά του Eurovolley αν δεν έχει κάνει βήματα πίσω, σίγουρα έχει μείνει στάσιμη.
Όταν πριν πέντε χρόνια έγραφα ένα ανάλογο κείμενο, στόχος μου ήταν στην χώρα μας να παραδειγματιστούν από το συγκεκριμένο μοντέλο και να κάνουν όσο γίνεται περισσότερα βήματα μπροστά. Δυστυχώς όμως αυτό σε καμία περίπτωση δεν έχει γίνει. Το γιατί δεν έχει γίνει χωράει πολλή συζήτηση. Κανείς δεν λέει πως δεν υπήρξε οικονομικό θέμα στην Ομοσπονδία και από την στιγμή που δεν υπήρχαν χρήματα, ήταν λογική η Εθνική ομάδα να μην μπορέσει να παίξει σε τουρνουά και να μείνει πίσω και αγωνιστικά, αλλά και βαθμολογικά.
Είναι επίσης γνωστό πως στην χώρα μας ελάχιστοι προπονητές στην μεγάλη κατηγορία δίνουν ευκαιρίες σε νεαρούς Έλληνες παίκτες. Και αν οι νεαροί δεν παίξουν, πως θα βγουν ταλέντα για να πλαισιώσουν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα; Αυτό είναι αλυσίδα. Οι μικροί όπως κάνει φέτος ο ΠΑΟΚ με τον Μούχλια, όπως έκανε τα προηγούμενα χρόνια αλλά και φέτος ο Μίλωνας με Νανόπουλο, Χανδρινό και τους υπόλοιπους, όπως έκανε ο Παναθηναϊκός με τον Ράπτη και τον Ανδρεόπουλο, μπορούν να ανεβάσουν επίπεδο το ελληνικό βόλεϊ, αλλά θέλουν ευκαιρίες.
Ευκαιρίες με τις ομάδες τους και παιχνίδια με την Εθνική. Για να μην μακρηγορούμε, τα πράγματα είναι απλά. Αρχικά δεν πρέπει να υπάρξει κανένα άλλο καλοκαίρι που το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν θα αγωνίζεται (αρχικά στο European League παλεύοντας για το VNL). Αν και το επόμενο καλοκαίρι οι διεθνείς αναγκαστούν να κάνουν διακοπές αντί να αγωνίζονται, θα μιλάμε για «αθλητικό έγκλημα». Εν συνεχεία θα πρέπει όπως αναφέραμε και οι ομάδες να επενδύσουν στα νέα ελληνόπουλα. Να τους δώσουν την ευκαιρία να αγωνιστούν και να δείξουν το ταλέντο τους.
Αν τελικά ούτε η Εθνική δεν παίζει σε διοργανώσεις, αλλά ούτε και ευκαιρίες δοθούν, θα βλέπουμε χώρες όπως τη Σλοβενία των ξαναλέω, μόλις 2.000.000 κατοίκων να διαπρέπουν και εμείς θα σκεφτόμαστε το πως τους είχαμε αποκλείσει το 2014 χωρίς στην συνέχεια να κάνουμε απολύτως τίποτα…
ΥΓ: Η Εθνική ομάδα (Εθνικές βάζοντας φυσικά και τις γυναίκες), είναι απαραίτητο να παίζουν το καλοκαίρι και γιατί έτσι θα δεθούν και θα φτιάξουν καλύτερα σύνολα, αλλά και έτσι θα πάρουν βαθμούς διεκδικώντας συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις. Είναι απλό…
