Οι Εθνικές ομάδες ανδρών και γυναικών αρχίζουν τις προσπάθειές τους για πρόκριση στα ερχόμενα Eurovolley, ωστόσο το ζητούμενο δεν είναι η πρόκριση που πρέπει να θεωρείται δεδομένη, αλλά το να φτιαχτούν δυνατά σύνολα και κυρίως οι ομάδες μας να προσεχθούν περισσότερο και να παίξουν το ερχόμενο καλοκαίρι στα European Golden League.
Γράφει ο Φώτης Καρακούσης
Κάλιο αργά παρά ποτέ λέει ο θυμόσοφος λαός μας και δυστυχώς (για να είμαστε σωστοί) στο ελληνικό βόλεϊ αυτό ισχύει. Οι Εθνικές μας ομάδες ανδρών και γυναικών, μετά από διακοπές μακράς διαρκείας, επιτέλους μπαίνουν στην ενεργό δράση. Οι άνδρες παίζοντας στα Σκόπια με την Βόρεια Μακεδονία και οι γυναίκες στο Σβέσατ (κωμόπολη δίπλα στο αεροδρόμιο της Βιέννης) με την Αυστρία αρχίζουν την μάχη για πρόκριση στα τελικά του Ευρωπαϊκού.
Μια πρόκριση που ας μην γελιόμαστε πρέπει να θεωρείται δεδομένη, καθώς τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα είναι ένα επίπεδο πάνω από τους αντιπάλους τους. Σε απλά ελληνικά δεν γίνεται η ομάδα του Κώστα Χριστοφιδέλη να μείνει εκτός σε όμιλο που έχει επίσης την Βόρεια Μακεδονία και την Γεωργία, ενώ και αυτή του Απόστολου Οικονόμου θα πρέπει να «αυτοκτονήσει» για να μείνει εκτός έχοντας αντιπάλους τους Βόρεια Μακεδονία και την Αυστρία.
Μην ξεχνάμε πως από τους 7 ομίλους περνάνε οι πρώτοι, ενώ στα Eurovolley θα είναι και οι 5 καλύτερες δεύτερες. Καταλαβαίνει δηλαδή και ο πιο άσχετος με το άθλημα το ότι να προκριθούν οι ομάδες μας δεν είναι κάποια μεγάλη επιτυχία, ενώ αν δεν τα καταφέρουν θα μιλάμε για τεράστια αποτυχία. Μεγάλη επιτυχία όντως δεν θα είναι, αλλά από την άλλη είναι σημαντικό το να υπάρχουν οι Εθνικές μας στο μεγάλο ραντεβού. Να παίζουν με τους καλύτερους, καθώς μόνο έτσι θα μπορέσουν κάποια στιγμή να ανέβουν επίπεδο.
Προσωπικά και θεωρώντας πως δεν υπάρχει περίπτωση να μην έρθουν οι προκρίσεις, το σημαντικό είναι άλλο. Είχα αναφερθεί και σε σχετικό μου κείμενο στις αρχές του καλοκαιριού πως δεν γίνεται όλος ο κόσμος να παίζει βόλεϊ και στην Ελλάδα οι αθλητές να κάνουν διακοπές επειδή οι Εθνικές μας ομάδες δεν συμμετείχαν σε European League (για VNL δεν ανέφερα γιατί ακόμα απέχουμε πολύ από το συγκεκριμένο επίπεδο). Αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνει και το επόμενο καλοκαίρι. Δεν μπορεί να φτάνουμε τέλη Αυγούστου για να παίξουν τα αντιπροσωπευτικά μας συγκροτήματα επίσημα παιχνίδια.
Δεν μπορείς έτσι να κερδίσεις βαθμούς και να ανέβεις στο ranking και όταν θα χρειαστούν αυτοί οι βαθμοί για να πάρεις προκρίσεις σε μεγάλες διοργανώσεις, δεν θα τους έχεις και θα μένεις εκτός. Αλήθεια δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι, αλλά από την στιγμή που οι προκρίσεις θεωρούνται και πρέπει να θεωρούνται δεδομένες, το βασικό μέλημα της Ομοσπονδίας θα είναι να μην πεταχτεί στα σκουπίδια και το επόμενο καλοκαίρι. Δεν το αξίζει αυτό το άθλημα και φυσικά δεν το αξίζουν και οι παίκτες που θέλουν να παίξουν με τις Εθνικές. Το γουστάρουν, το χαίρονται, πονάνε τις ομάδες και θέλουν να βρεθούν σε ένα Eurovolley έχοντας παραπάνω βλέψεις από το να χαρούν την συμμετοχή. Σε απλά ελληνικά, αν και το ερχόμενο καλοκαίρι όλος ο κόσμος παίζει βόλεϊ και εμείς κάνουμε διακοπές, θα μιλάμε για μεγαλύτερη αποτυχία ακόμα και από πιθανούς αποκλεισμούς στα προκριματικά…
Πάμε όμως τώρα να δούμε λίγο τις ομάδες, αρχίζοντας με τους άνδρες. Οι κλήσεις του Κώστα Χριστοφιδέλη έχουν ενδιαφέρον, καθώς σε μεγάλο βαθμό δείχνουν πως υπάρχει μέλλον στο άθλημα, αρκεί να υπάρξει και η απαραίτητη προσοχή της Ομοσπονδίας. Αν σκεφτούμε πως ο μεγαλύτερος είναι ο 31χρονος αρχηγός Θανάσης Πρωτοψάλτης, καταλαβαίνει κανείς πως υπάρχει μπορούμε να περιμένουμε πολλά. Το ταλέντο υπάρχει, οι περισσότεροι από τους διεθνείς είναι πρωταγωνιστές σε μεγάλες ομάδες ή παίζουν με επιτυχία στο εξωτερικό και το σημαντικό είναι πως και οι ίδιοι θέλουν να πετύχουν κάτι καλό με την Εθνική.
Το ίδιο συμβαίνει και στις γυναίκες. Εκεί που η δεξαμενή είναι σαφώς μεγαλύτερη, καθώς τα περισσότερα κορίτσια θα περάσουν από το άθλημα αυτό. Η εμπειρία των Αρτακιανού, Στράντζαλη και Λαμπρινίδου, παντρεύεται άψογα με τα νιάτα και το ταλέντο της Ανθούλη που μόλις στα 20 της θεωρείται και δικαίως παίκτρια παγκόσμιας κλάσης. Ο Απόστολος Οικονόμου είναι προπονητής με μεγάλες επιτυχίες στο γυναικείο βόλεϊ και πραγματικά μετά τους άνδρες και οι γυναίκες θέλουν και μπορούν να ανεβάσουν επίπεδο το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα.
Η αρχή μπορεί και θα γίνει στη Βόρεια Μακεδονία και στην Αυστρία και το ζητούμενο είναι να υπάρξει η απαραίτητη βοήθεια και από την ΕΟΠΕ. Γιατί ωραία τα πρωταθλήματα, τα αναπτυξιακά, αλλά ο πραγματικός καθρέφτης ενός αθλήματος και εν’ προκειμένου του βόλεϊ, είναι οι Εθνικές ομάδες ανδρών και γυναικών και τα επόμενα χρόνια εκεί θα πρέπει να πέσει όλο το βάρος της Ομοσπονδίας προκειμένου να χαρούμε και στο συγκεκριμένο άθλημα πραγματικές επιτυχίες και όχι απλά προκρίσεις που συνοδεύονται με μέτριες εμφανίσεις. Στήριξη σε αυτά τα παιδιά και τους προπονητές τους και η δικαίωση δεν θα αργήσει να έρθει…
Οι Εθνικές που θα παίξουν σε Βόρεια Μακεδονία και Αυστρία
Κλείνουμε με τις 14δες των ανδρών και γυναικών που ταξίδεψαν σε Βόρεια Μακεδονία και Αυστρία για το ξεκίνημά τους στα φετινά προκριματικά και φυσικά με την ευχή να πάνε όλα καλά και μαζί με τις δεδομένες προκρίσεις να έρθει και η απαραίτητη προσοχή που χρειάζονται οι Εθνικές για να πετύχουν αυτά που πραγματικά μπορούν.
Άνδρες:
Ακραίοι: Θανάσης Πρωτοψάλτης (αρχηγός), Αλέξανδρος Ράπτης, Σπύρος Χανδρινός, Χαράλαμπος Ανδρεόπουλος, Φροίξος Κωτσάκης.
Κεντρικοί: Δημοσθένης Λινάρδος, Θοδωρής Βουλκίδης, Δημήτρης Θεοδόσης.
Διαγώνιοι: Δημήτρης Μούχλιας, Άγγελος Μανδηλάρης.
Πασαδόροι: Μάρκος Γαλιώτος, Σταύρος Κασαμπαλής.
Λίμπερο: Άρης Χανδρινός, Δημήτρης Τζιάβρας.
Γυναίκες:
Πασαδόροι: Ελένη Καρακάση, Λαμπρινή Κωνσταντινίδου.
Ακραίες: Ασημίνα Νικολογιάννη, Όλγα Στράντζαλη, Φαίη Μπακοδήμου, Έλενα Μπάκα.
Κεντρικές: Ειρήνη Χατζηευστρατιάδου, Αριστέα Τοντάι, Κυριακή Τερζόγλου, Μαρκέλλα Παπαγεωργίου.
Διαγώνιες: Μάρθα Ανθούλη, Μαρία Τσιτσιγιάννη.
Λίμπερο: Μαριαλένα Αρτακιανού, Γεωργίνα Αντωνακάκη.
