Ο Άρης θέλει να αποφύγει στο γυναικείο βόλεϊ μία σεζόν παρόμοια με την περσινή και ρίχνει ταυτόχρονα κλεφτές ματιές προς τις ψηλότερες θέσεις.
Η ομάδα της Θεσσαλονίκης προέρχεται από μία σεζόν που δεν θα ήθελε να την δει να επαναληφθεί. Για πρώτη φορά από την επάνοδο της και έπειτα έφτασε να παίζει στα πλέι-άουτ την παραμονή της στην κατηγορία και ακόμη κι αν δεν δυσκολεύτηκε θα κάνει ότι περνάει από το χέρι της για να μην επαναληφθεί κάτι τέτοιο.
Ο Άρης έχει αυτήν τη στιγμή την «πολυτέλεια» του να χρησιμοποιήσει τη φετινή χρονιά ως ευκαιρία για ανασύνταξη και χωρίς κάποιο πολύ μεγάλο πρέπει. Για αυτό και αν κάποιος κοιτάξει στο ρόστερ του Άρη θα δει ότι το ταβάνι είναι ψηλό, ενώ ταυτόχρονα υπάρχουν οι «σταθερές» για την ομάδα του Μπουτσουρή.
Αρχικά ο Άρης έχει φροντίσει να πάει σε σίγουρες λύσεις σε πάσα, κέντρο και λίμπερο. Η Παναγιώτα Ξανθοπούλου είναι μία εξαιρετική πασαδόρος που πέρυσι πήρε επιτέλους την ευκαιρία που της άξιζε. Φαντάζει δεδομένο ότι με περισσότερα παιχνίδια πίσω της αλλά και με μία ομάδα στην οποία θα βρίσκεται από την αρχή, η Ξανθοπούλου θα ανέβει ένα ακόμη σκαλί φέτος.
Στο κέντρο η Αγκιλέρα έδειξε πολύ καλά στοιχεία στη μισή σεζόν που έπαιξε στη Λαμία, βοηθώντας την ομάδα της στο τέλος να παραμείνει στην κατηγορία. Η Κουβανή είχε μάλιστα 23 πόντους με 14/22 επιθέσεις, 6 μπλοκ και 3 άσσους στα δύο παιχνίδια που κέρδισε η Λαμία για να παραμείνει στην κατηγορία. Μαζί της είναι η Απλαδά που είναι μία από τις κορυφαίες Ελληνίδες κεντρικές, έχοντας ήδη μία πολύ καλή σεζόν στον Άρη. Σαν τρίτη επιλογή υπάρχει η Καλαποδά και πρόκειται ασφαλώς για μία αναβάθμιση σε σχέση με τη Σκουλούδη που θέλει μερικές εμπειρίες ακόμη.
Στο κομμάτι της πίσω ζώνης η Θεοδοσίου παραμένει ένα εξαιρετικό λίμπερο. Είχε κάποια σκαμπανεβάσματα πέρυσι, αλλά στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν ανέβηκε αισθητά βοηθώντας την ομάδα της. Άλλωστε από πίσω υπάρχει και η Στεργιάκη η οποί έχει εμπειρία από τη Volley League όπου έπαιξε με τα Πεύκα πέρυσι κάνοντας μερικές καλές εμφανίσεις σε μία σεζόν που «μοιράστηκε» το γήπεδο με τη Μπάλα.
Ουσιαστικά ο Άρης έχει φροντίσει να βρει ασφάλεια στα 4/7 της ομάδας του και αποφάσισε να ρισκάρει στις άλλες τρεις θέσεις, ιδίως με τις συμφωνίες που έκανε με Άμποτ και Κουλερκάν οι οποίες μπορούν είτε να τον εκτοξεύσουν τον Άρη είτε να τον κάνουν να «ψαχτεί».
Αρχικά η Άμποτ είναι μία παίκτρια που δεδομένα μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ήταν εξαιρετική πέρυσι στην PVF και οι ικανότητες της είναι αναμφισβήτητες. Εδώ πέρα όμως υπάρχει και το ερωτηματικό της Αμερικής. Το είδαν πέρυσι οι άνθρωποι του Ηλυσιακού με την Αγκμπορτάμπι που παρόλο το ταλέντο της τη μία έπαιζε, τη δεύτερη την πονούσε το δαχτυλάκι της και την τρίτη κοιτούσε την υπόλοιπη ομάδα λες και τους έκανε χάρη που βρισκόταν εκεί.
Ουσιαστικά δεν ξέρεις αν αυτές οι αθλήτριες θα δώσουν το 100% ή θα χρησιμοποιήσουν απλώς την παρουσία τους στην Ευρώπη σαν μία προετοιμασία, αποφεύγοντας να κάνουν το βήμα παραπάνω.
Δίπλα της θα είναι η Λούκιτς που στο παρελθόν έχει παίξει σε Πολωνία και Τουρκία. Μάλιστα στην Πολωνία ήταν και συμπαίκτρια με την Έλενα Μπέτσεβα που πέρασε από τον Άρη και φέτος θα βρίσκεται στην ομάδα της Σαντορίνης. Αν κάνει τη δουλειά της στην υποδοχή ο Άρης θα είναι καλυμμένος. Έτσι κι αλλιώς η Άμποτ θα είναι αυτή που θα βρίσκεται κοντά στη Ξανθοπούλου.
Τέλος στη θέση της διαγώνιας ο Άρης απέκτησε την Κουλερκάν. Πρόκειται για μία εξαιρετική παίκτρια που έχει δείξει το ταλέντο της και στην προηγούμενη της παρουσία στη χώρα μας, όταν δούλεψε και πάλι με τον Μπουτσουρή. Για την Εσθονή μπαίνει ένας αστερίσκος για την κατάσταση που θα βρίσκεται καθώς την περασμένη σεζόν δεν έπαιξε μετά τον Ιανουάριο λόγω προβλήματος.
Αν η Άμποτ είναι στην ίδια κατάσταση που βρέθηκε πέρυσι -ειδικά στο ξεκίνημα της σεζόν- στην PVF και η Κουλερκάν θυμίσει την παίκτρια που είδαμε στο Μαρκόπουλο, τότε ο Άρης μπορεί να τελειώσει τον πρώτο γύρο πολύ ψηλότερα από όσο οι περισσότεροι περιμένουν.
Ακόμη όμως και αν πάρουμε το χειρότερο σενάριο, ο Άρης έχει κάνει σε μεγάλο βαθμό τη δουλειά του. Έχει δύο παίκτριες με κριτήρια που του δίνουν μεγάλη ευχέρεια κινήσεων, έχει «σιγουριά» σε πάσα, κέντρο και λίμπερο και στη χειρότερη των περιπτώσεων θα είναι και πάλι μία ομάδα η οποία απλώς θα εξασφαλίσει την παραμονή της.
Αυτό φαίνεται ουσιαστικά να είναι το πλάνο. Να υπάρχει ένα σενάριο όπου ο Άρης χτυπάει τις υψηλές θέσεις αν όλα «κολλήσουν» αλλά και στην χειρότερη περίπτωση να μην μπει στις περιπέτειες που τον έβαλε ο περσινός του σχεδιασμός.
