Τώρα πρέπει να δείξουν οι περσινοί «ερυθρόλευκοι» πρωταθλητές πόσο θέλουν και τον φετινό τίτλο της Volley League.
Γράφει ο Παύλος Σαχτούρης
Είναι αλήθεια πώς την περασμένη Τετάρτη, η ομάδα που εμφανίστηκε στο κλειστό του Μετς δεν είχε σχέση με τον φετινό Ολυμπιακό. Για την ακρίβεια δεν ήταν ο κανονικός Ολυμπιακός. Διότι για πρώτη φορά μέσα στη σεζόν, η ομάδα του Αντρέα Γκαρντίνι κατέγραψε ένα αρνητικό στατιστικό. Πιο συγκεκριμένα μετά από 48 αγώνες μέσα στη σεζόν, πήρε λιγότερους πόντους από επίθεση σε σχέση με εκείνους από λάθη αντιπάλου. Όπως κατέγραψε και η στατιστική, οι πόντοι από επίθεση ήταν 35, ενώ εκείνοι από τα λάθη των παικτών του Παναθηναϊκού 37! Άλλη μια φορά στη σεζόν ο συγκεκριμένος συντελεστής δεν είχε θετικό πρόσημο. Αλλά ήταν μηδέν, καθώς στον πρώτο εκτός έδρας αγώνα των ημιτελικών με τον Μίλωνα, είχε από 26 στις δύο κατηγορίες. Αντίθετα στα άλλα 46 ματς που έχει δώσει φέτος ο Ολυμπιακός, πάντα η διαφορά των πόντων από επίθεση και λάθη αντιπάλου είχε θετικό πρόσημο.
Αν το αναλύσει κανείς αυτό το στατιστικό του πρώτου τελικού, μαζί με την εικόνα των «ερυθρολεύκων», μπορεί να αντιληφθεί ποια ήταν τα «κακώς κείμενα» στο κλειστό του Μετς. Καταρχάς, η υποδοχή του Ολυμπιακού δεν ήταν καλή. Παράλληλα, αυτό έπαιξε ρόλο και για την απόδοση του Τράβιτσα. Μιας και ο αρχηγός κινήθηκε σε ρηχά… νερά. Επομένως αυτό ήταν και λόγος που οι Ατανασίεβιτς και Πέριν δεν μπόρεσαν να έχουν υψηλά ποσοστά αποτελεσματικότητας. Επιπλέον, το μπλοκ του Παναθηναϊκού ήταν σωστά στημένο και… περίμενε τους παίκτες που μπορούσαν να κάνουν ζημιά. Άρα αυτό πρέπει να αλλάξει αύριο. Όπως και η απόδοση των τεσσάρων ξένων των «ερυθρολεύκων». Καταρχάς ο Παγένκ είναι πάντα καλύτερος στο κλειστό του Ρέντη. Αν και οι τρεις πρώτοι ανεβάσουν την απόδοσή τους, ο Ολυμπιακός θα αυξήσει τις πιθανότητές του για να κάνει το 1-1 και να φέρει τη σειρά στην απόλυτη ισορροπία.
Είναι αλήθεια πώς η απουσία του Τζούριτς έχει χαλάσει τη «χημεία» της ομάδας του Ολυμπιακού. Διότι με τον Έλληνα κεντρικό ήταν περισσότερο διακριτοί οι ρόλοι του καθενός στο σύνολο του Γκαρντίνι. Εξάλλου πέρσι ήταν καθοριστικός στη σειρά των τελικών κόντρα στον Παναθηναϊκό. Επομένως αυτό που θα χρειαστεί ο Ολυμπιακός είναι να πάρει πράγματα από τον Αρμενάκη και τον Παπαγγελόπουλο. Αλλά το πιο σημαντικό που χρειάζεται ο περσινός πρωταθλητής στον δεύτερο τελικό είναι τον καλό Κουμεντάκη. Πράγματι ο διεθνής Έλληνας ακραίος είναι σταθερός συνήθως στην υποδοχή. Αλλά αυτό που θα χρειαστεί ο Ολυμπιακός από αυτόν, στον δεύτερο τελικό είναι κάτι άλλο. Δηλαδή να μπορέσει να τελειώσει ορισμένες μπάλες. Γιατί αν συμβεί αυτό και δεν έχει χαμηλές επιδόσεις όπως οι 3/13 επιθέσεις του πρώτου τελικού, θα απελευθερώσει τους Ατανασίεβιτς και Πέριν. Γιατί θα δώσει τη δυνατότητα στον Τράβιτσα να έχει πολλές επιλογές για να πασάρει την μπάλα, ώστε η επίθεση να είναι πετυχημένη!
Επιπλέον, πρέπει να τονίσουμε πώς αυτός ο αγώνας είναι ο αγώνας της χρονιάς για τον Ολυμπιακό. Άρα είναι απαραίτητο οι παίκτες των «ερυθρολεύκων» που είναι τα «βαριά χαρτιά» να το πάρουν πάνω τους. Δεν είναι δόκιμη αυτή η φράση, αλλά δείχνει το δρόμο για να μπορέσει ο περσινός πρωταθλητής να κάνει το 1-1. Γιατί όλη η χρονιά στη VolleyLeague είναι αυτό το ματς. Δηλαδή να νικήσουν οι «ερυθρόλευκοι» και να ισοφαρίσουν. Αν συμβεί αυτό, θα έχουν προφυλάξει την έδρα του. Αλλά παράλληλα θα έχουν μεταφέρει την πίεση που έχουν αυτή τη στιγμή στην αντίπαλη πλευρά…
